14 days in japan : วันที่ 6 หิมะหนาเป็นเมตร
วันนี้ออกเดินทางแต่เช้า ได้มีโอกาสนั่ง Shinkansen ไป Shin-Takaoka แต่นั่งแค่สถานีเดียวนะแป๊ปเดียวเองไม่ถึง 20 นาที พอลงชินคันเเซนก็มาต่อรถบัส Kaetsuno เพื่อไปหมู่บ้านในหุบเขาปลายทางของวันนี้ (รถบัสสายนี้ไม่ต้องจองที่ ถ้าใช้ pass ก็แค่แสดงให้คนขับดูเท่านั้น)
ถึงแม้ว่าจะได้เห็นหิมะแล้วแต่ก็รู้สึกไม่สาแก่ใจเท่าไหร่เพราะได้เห็นน้อยเกินไปหน่อย แต่วันนี้ผมออกเดินทางไปหมู่บ้านหนึ่งที่แอนบอกว่ารับรองได้เห็นหิมะสะใจแน่ๆ
หลังจากลงรถไฟก็มาต่อรสบัส หิมะสองข้างทางก็หนาขึ้นเรื่อยๆ
แล้วก็หนาขึ้นเรื่อยๆ หนาจนรู้สึกขาวโพลนไปหมดเลยยยยยยยย รถวิ่งผ่านภูเขา เริ่มเห็นทุ่งนาที่มีหิมะเห็นต้นไม้แห้งๆ ถนนที่เริ่มกวาดหิมะออกไปที่ไหล่ทางหนาขึ้นเรื่อยๆ ต้นไม้ที่มีหิมะเหาะหนาขึ้นเรื่อยๆ สุดท้ายหิมะสูงท่วมหัว ต้นไม้ก็ขาวไปหมด อากาศติดลบ 4 องศา
ที่แรกที่เดินทางมาถึงคือหมู่บ้านมรดกโลก เออิโนะคุระ (Ainokura) ที่นี่เป็นหมู่บ้านเล็กๆ ที่มีบ้านแบบกัซโซ่ ที่เป็นหลังคาฟางหนาๆ สูงๆ แบบญี่ปุ่น เดินเล่นได้สักพักก็รอบหมู่บ้านพบว่าหมู่บ้านนี้ยังไม่ค่อยมีร้านค้า ร้านของที่ระลึกบ้าน และถนนต่างๆ ยังคงสภาพเดิมๆ ไว้
หมู่บ้านนี้ได้ขึ้นทะเบียนมรดกโลกจากการคงสภาพบ้านและวิถีชีวิตความเป็นอยู่ หากมาในช่วงฤดูทำนาจะได้เห็นนาขั้นบันไดเขียวทั้งหมู่บ้านแต่ผมมาในช่วงหน้าหนาวก็เห็นหิมะท่วมหมู่บ้านแทนต้นข้าวแบบนี้แหล่ะครับ มาหน้าหนาวกันดีกว่าครับหิมะบ้านเราไม่มี นาข้าวบ้านเรามีเพียบเลย บ้านผมอยู่อยุธยาเสียด้วยเรื่องนาเรื่องข้าวเห็นจนชินตาแล้ว
"เป็นไงหิมะสะใจไหม...."
ยกความดีความชอบทั้งหมดของทริปนี้ให้เธอคนนี้ครับ น้องแอน เป็นคนวางแผนการท่องเที่ยวทั้งหมดตั้งแต่สถานที่ จองโรงแรม วิธีการเดินทาง ตั๋วเครื่องบิน ตั๋วรถไฟ ตั๋วรถทัวร์ ถ้าไม่ได้เธอคนนี้ ผมไม่มีปัญญามาเที่ยวได้แบบนี้แน่นอนครับ....กราบบบบบบ....
อากาศหนาวๆ เย็นๆ แบบนี้ความสุขที่สุดอย่างหนึ่งก็คือการได้จิบกาแฟร้อนๆ สักถ้วยที่หมู่บ้านนี้มีร้านขายของที่ระลึกและร้านสะดวกซื้อเพียงร้านเดียวครับ ที่นี่เป็นร้านอาหารด้วยแต่ผมไม่ได้กินอะไรนอกจากกาแฟแก้วหนึ่งกับขนมขบเคี้ยวนิดหน่อย ขนมของร้านนี้เป็นแนวแป้งที่ทำจากข้าวมาทำเป็นแผ่นอบในรูปทรงต่างๆ เรียกว่าขนมเซมเบ้ ผมไม่ค่อยชอบเพราะมันแข็งและจืดแต่พอเอามาจุ่มกับกาแฟก็โอเคนะ
หลังจากนั้นก็ออกเดินทางไปหมู่บ้านถัดไปครับ ไม่ไกลนั่งรถต่อไปนิดหน่อยไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็มาถึงจุดหมายปลายทางของวันนี้หมู่บ้านชิราคาวาโกะ
มาถึงหมู่บ้านชิราคาวาโกะต้องขอบอกเลยว่าอึกทึกคึกคักกว่าหมู่บ้านก่อนหน้านี้มาก ไม่เงียบสงบแล้วครับ เดินไปเดินมาจะได้ยินเสียงนับถ่ายรูปว่า
"หนึ่ง....สอง....ซั่ม!!!...." และที่ทำให้ผมเบ้ปากคือผมเห็นคนเทน้ำแดงบนหิมะพร้อมกับถ่ายรูปเป็นเรื่องสนุกเลย อย่าไปทำนะครับเขาไม่ให้ทำมันสกปรก
เมืองนี้ไม่กว้างแต่รู้ว่าแบ่งเป็นสองส่วนคือส่วนเจริญที่มีร้านอาหาร คาเฟ่ และที่พักสำหรับนักท่องเที่ยว และอีกส่วนหนึ่งคือส่วนอนุรักษ์ซึ่งเดี๋ยวคงจะไปพรุ่งนี้
หลังจากเดินชมเมืองอย่างอบอุ่นอยู่สักพักหนึ่งก็หิวล่ะครับ มาเมืองหนาวๆ อย่างนี้กินราเม็งซดน้ำซุปร้อนๆ นี่เป็นอะไรที่สุดยอดมากครับ แนะนำซาลาเปาเนื้อฮิดะที่มีขายอยู่สองข้างทางอร่อยมาก
หลังจากนั้นก็ขึ้นไปจุดชมวิวเราสามารถเดินเท้าหรือนั่งรถตู้ขึ้นไปก็ได้ค่ารถตู้ประมาณ 500 เยน เดินขึ้นไปแล้วจะมีจุดหนึ่งที่วิวสวยที่สุดต้องต่อคิวถ่ายรูปและมีคุณป้าหรือพนักงานคอยถ่ายรูปให้ด้วยครับ โดยคุณป้าจะเอากล้องของเราไปถ่ายรูปให้แล้ว คุณป้าก็จะพูดให้คิวถ่ายรูปว่า "สวยค่าาาา ยิ้มค่าาาาา น่ารักกกกก หนึ่ง สอง ซั่ม.....!!!!"
ป้าพูดอย่างนี้เลยครับ555555 บอกเลยว่าคุณป้าเก่งมากและคนไทยคงจะมาเที่ยวที่นี่เยอะจริงๆ คุณป้าจะมีกล้องของตัวเองด้วยและถ้าอยากได้รูปที่ป้าถ่ายก็สามารถทำได้โดยจะได้รูปพร้อมอัดพร้อมกรอบกระดาษที่บอกว่ามาถึงชิราคาวาโกะแล้วจ้าาาา ราคา 1500 เยน
แต่ถ้าไม่อยากเสียเงินให้คุณป้าก็ย่อมได้ครับ ก็หาจังหวะถ่ายรูปบนจุดชมวิวดีๆ รอจังหวะให้นิ่งๆ หนีบจั๊กแร้เอาไว้ เกร็งๆ หน่อยอย่าให้กล้องสั่น มันจะมีอยู่จังหวะหนึ่งที่คนน้อยไม่บัง ไม่แย่งกันถ่ายรูป แล้วก็ลั่นไกเลย....แช๊ะ!!!!....ก็จะได้วิวเมืองที่สวยงามน่ารักอย่างนี้
คืนนี้นอนที่ชิราคาวาโกะหนึ่งคืนครับ ที่นี่ไม่ค่อยมีมินิมาร์ทและร้านอาหารปิดเร็ว มินิมาร์ทที่เปิดของก็หมดเร็วมากครับถ้าใครเป็นคนกินดึกแนะนำว่าควรซื้อตุนไว้ตั้งแต่ก่อนพระอาทิตย์ตกดิน พรุ่งนี้จะไปส่วนอนุรักษณ์ของชิราคาวาโกะกัน....
ค่าเสียหายของวันนี้
ค่าอาหาร 5000 yen
Minsyuku Koshiyama Hotel 6500 yen
ค่ารถตู้ไปจุดชมวิว 500 yen
ค่ารูปถ่าย 1500 yen
ค่ารถไม่เสียเพราะเหมาบัตร pass มาแล้ว
- 3
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
