สวัสดีทุกท่านครับ เรื่องราวในวันนี้นั้นค่อนข้างจะเป็นการเล่าความในใจจากการที่เห็นทีมชาติไทยชุด U-23 ผ่านเข้ารอบ 8 ทีมสุดท้าย แต่เพื่อนบ้านผู้น่ารำคาญอย่างเวียดนามดันตกรอบแรกไปซะอย่างนั้น ผมจะไม่ขอลงวิเคราะห์หรือหาสาเหตุอันใดก็ตามที่เราเข้ารอบและเขาตกรอบ แต่จะมาเขียนถึงความรู้สึกถึงทีมชาติไทย และทีมชาติเวียดนามนะครับ
ไทยแลนด์ - อารมณ์ร่วมในเกม แรงกดดันต่างๆที่ทุกคนแบกรับมันเอาไว้มันคือความหวังของคนทั้งประเทศ พวกคุณทำดีกันมากๆแล้วแทบไม่ต้องมีคำบรรยายเลยด้วยซ้ำสำหรับทีมชาติไทยของพวกเราทุกคน พวกคุณมีทีมงานโค้ชที่ดี กองเชียร์ที่ดี บรรยากาศที่ดี ทุกคนสนันสนุนพวกคุณ และพวกคุณก็ตอบสนองเขาโดยการให้ผลงานเป็นเครื่องพิสูจน์
ผมดูถ่ายทอดสดครบทุกนัดแต่ดูไม่จบเพราะหลับก่อนบ้าง ต้องรีบปั่นงานดูไม่ค่อยรู้เรื่องบ้าง แต่สิ่งที่ได้เห็นก็คือความอยากเป็นผู้ชนะ ความกระหายในขัยชนะที่ถล่มบาห์เรนแบบกลับบ้านไม่ถูก 5-0 ถึงแม้ว่าจะมีหลุดแพ้ออสเตรเลีย 2-1 แต่พวกคุณไม่ได้เล่นแย่ขนาดนั้น แพ้จังหวะแพ้ได้แต่ถ้าแพ้ใจแพ้ไม่ได้เด็ดขาด สุดท้ายก็ยันเสมออิรัก 1-1 ทั้งๆที่รูปเกมเราก็ดีกว่าด้วยซ้ำไป การเซฟจังหวะนั้นมันยังตราตรึงในหัวสมอง บอลลอยตกลงหัวคิดว่าเข้าแน่ๆ แต่ก็มีเขาคนนี้ กรพัฒน์ หยุดเอาไว้ได้ เรียกได้ว่านี่คือการเซฟทีมไทยกันเลยทีเดียว
ความมั่นใจต่างๆที่พวกคุณได้รับมันจะเป็นพลังงานชั้นเลิศในการพบเจอกับซาอุดีอาราเบียในวันเสาร์ที่ 18 มกราคมนี้ ผมเชื่อว่าพวกคุณจะเล่นอย่างเต็มที่ แพ้ชนะใครสนกันถ้าพวกคุณวิ่งสู้ฟัด เต็มที่ทุกจังหวะ เล่นให้ได้ใจกองเชียร์เท่านี้ผมว่ามันก็เพียงพอแล้วล่ะ
เวียดนาม - แชมป์ซีเกมส์ปีล่าสุดและเป็นทีมที่ว่ากันว่าเป็นเบอร์หนึ่งอาเซียนในตอนนี้ไม่ว่าชุดเล็กหรือชุดใหญ่ เนื่องจากเฮดโค้ชปาร์ค ฮัง ซอ รับงานคุมทั้งสองชุดจึงทำให้เกิดความแข็งแกร่งทั่วแผ่นไม่แพ้รุ่นใหญ่ แต่มารายการนี้กลับทำเสียชื่อกระเด็นตกรอบแรกหมดลุ้นตั๋วไปโอลิมปิกแบบว่องไวมากครับ การตกรอบกับความคาดหวังที่สูงลิ่วของชาวเวียดนามและการโดนถากถางจากคู่ปรับตลอดกาลอย่างไทยแลนนด์ มันจึงเป็นเรื่องราวที่เจ็บปวดกว่าการตกรอบครั้งไหนๆ โค้ชที่มีความมั่นใจในตัวเองสูง พร้อมบวกไม่ว่าหน้าไหนและนักเตะที่กำลังมั่นใจแบบสุดขีดรวมถึงแฟนบอลเวียดนามที่คิดข้ามขั้นไปไกลถึงรอบชิงแล้ว (หยอกนะครับ)
มันจึงมีแต่ความรู้สึกที่ตรงข้ามกับเราอย่างสุดซึ้ง แต่ผมจะขอให้กำลังใจพวกคุณนะ ประวัติศาสตร์ต่างๆที่พวกคุณพยายามจะสร้างขึ้นมาบวกกับความเชื่อมั่นของกองเชียร์ของพวกคุณ มันมองเห็นถึงพลังครับ พลังงานบางอย่างไม่มากก็น้อย พวกคุณจึงเหมือนคู่แข่งที่ทีมไทยอย่างเราจะประมาทไม่ได้แล้ว ทำให้ไทยตื่นและตระหนักว่าพวกเราต้องเก่งขึ้นในทุกๆวัน อย่าชะล่าใจกับความสำเร็จต่างๆ เพราะเราไม่รู้เลยว่าพวกคุณแอบตามเรามาอย่างเงียบๆและพร้อมจะสังหารเราอย่างไม่ปราณี
สู้ต่อไปทั้งไทยและเวียดนามเราคือเพื่อนกันมากกว่าศัตรูนะ
ตอนต่อไปประจวบเหมาะกับการพูดถึงประเทศเวียดนามพอดี ผมจึงอยากขอเล่าเกี่ยวกับการที่ผมได้ไปเที่ยวเวียดนาม 4 วัน 3 คืน เมื่อปลายปีที่ผ่านมานะครับ บ้านเมืองเขาเป็นแบบไหน ผู้คนอยู่กันอย่างไร ต่างจากที่ผมคิดก่อนไปมากหรือไม่ ผมจะมาเล่าแบบหมดเปลือกเลยครับ
ผมเขียนเรื่องนี้ก่อนวันเสาร์ แต่ผมยังไม่ทันลงทีมชาติไทยของเราก็แพ้ทีมชาติซาอุฯ ไปแบบงงๆ และมีความรู้สึกติดใจกับกรรมการผู้นี้
แต่ในเมื่อมันจบลงไปแล้วผมคงทำได้เพียงโพสต์เรื่องนี้ลงไปเท่านั้น และหันมาบอกกับทุกๆคนว่าเราแพ้แล้วเราอดไปโอลิมปิก แต่ทำไมกันผมแค่รุ้สึกว่านี่มันคือการเริ่มต้นที่ดีและเป็นการเก็บเกี่ยวประสบการณ์ของนักเตะของเรามากกว่าเสียใจกับตอนจบนะครับ
เชียร์กันต่อไปทั้งไทยและทีมในอาเซียนของเรา พวกเรามีของแค่รอวันที่เราจะเฉิดฉายก็เท่านั้น
ติดตามอ่านตอนต่อไป รับรองสนุกแน่ครับ ติดตามด้วยนะครับผม ขอบคุณมากครับ
นิว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
