เรื่องที่ 29 พิมพ์ในหนังสือชื่อว่า
'รวมเรื่องราวชีวิตแมว' เล่มที่ 2
เรื่อง : ' ขนุนสุข '
ตอนที่ 1
วันอังคารที่ 28 มกราคม พุทธศักราช 2563
เวลา 09:07 น.
ผมโทรหาเพื่อนในเฟส ทาส แมว ท่านหนึ่งที่อยากจะแชร์เรื่องแมวจรที่ดูแลไว้
"สวัสดีครับ ผมวัฒน์แอดมินเฟสทาสแมวครับ"
"สวัสดีค่ะ"
"ผมเรียนสายคุณ?"
"เจนนี่ค่ะ"
"มาพบเรื่องราวในเฟสได้อย่างไรครับ?"
"รู้จักจากพี่แหม่มค่ะ เลยเข้ามาตามอ่าน"
"มีเรื่องราวเกี่ยวข้องกับแมวตอนไหนครับ?"
เท้าความได้ตามนี้...
เมื่อปีพุทธศักราช 2552 คุณเจนนี่เป็นพนักงานของบริษัทแห่งหนึ่ง ซึ่งเจ้านายใช้บ้านเป็นออฟฟิต เป็นบ้านเดี่ยวที่อยู่ในหมู่บ้านใหญ่ทีเดียว
เพราะจากคำสนทนาขณะที่เล่าเรื่อง มีคำว่า 'บ้านร้าง' ในหมู่บ้านนั้นด้วย ยิ่งถ้าเป็นบ้านเดี่ยวด้วยแล้วหล่ะก็ พื้นที่ย่อมไม่น้อยกว่า 50 ตารางวาขึ้นไปอย่างแน่นอน
คุณเจนนี่ยอมรับว่า ไม่เคยมีความผูกพันหรือรักแมวมาก่อน รักแต่สุนัขอย่างเดียว จากหลายๆเรื่องที่ผ่านมา หลายคนก็จะมีความรู้สึกประมาณนี้ครับ ที่ไม่มีใจให้แมวมาก่อน
โชคชะตาหรือพรหมลิขิตอีกนั่นแหละที่จะหยิบยื่นอะไรใหม่ๆมาให้จิตใจของมนุษย์อย่างเราๆ ได้เรียนรู้เสมอ
ณ ออฟฟิตที่คุณเจนนี่ทำงานนั้น ที่ผ่านมาเคยมีแมวจรมาคลอดลูกไว้ครั้งหนึ่งแล้ว แต่ก็เป็นเพียงเรื่องราวที่รับรู้และปล่อยผ่านไป นั่นคือครอกแรกของแมวจรที่อาศัยพื้นที่ออฟฟิตเป็นสถานที่คลอดลูก
เวลาต่อมา...แม่แมวจรตัวเดิมก็มาคลอดอีกครั้งเป็นครอกที่สอง เรื่องมันน่าจะเหมือนเดิมเหมือนครอกแรก ถ้าเป็นแบบนั้น ก็คงไม่มีเรื่องราวของแมวจรที่ชื่อ ' ขนุนสุข ' มาให้เพื่อนๆอ่านนะสิครับ
เดี๋ยวๆ...หลายท่านคงจะคิดว่าผมพิมพ์ชื่อผิด
' ขนุนสุข ' จริงๆควรเป็น ' ขนุนสุก ' ที่มีความหมายว่า ผลไม้ที่มีเนื้อหอมหวานที่พร้อมรับประทาน เปล่าเลยครับ ผมตั้งใจเขียนเป็น
' ขนุนสุข ' แทน เพื่ออยากจะบอกว่า
ชีวิตของ ' ขนุนสุข ' มีความสุขเมื่อพบเจอคุณเจนนี่ ต่างหากหล่ะ
เรื่องเป็นดังนี้ครับ...
โดยสันชาติญาณของแมวแม่ลูกอ่อนมักจะหาที่ซ่อนเพื่อความปลอดภัยให้แก่ลูกๆของมัน ซึ่งครอกนี้มีด้วยกันทั้งหมด 4 ตัว
สัตว์ก็คือสัตว์ มันขอแค่พื้นที่แห้ง เงียบและมีที่ปิดบังอำพรางจากอันตรายทั้งหลายทั้งปวงรอบตัว. ก็แค่นั้นเอง
เรื่องที่เกิดขึ้นไม่มีใครผิด ก็เจ้านายของคุณเจนนี่ขับรถออกจากโรงจอดรถ แล้วไปเหยียบลูกแมวของแม่แมวจรตัวนั้นตายไปสองตัว มันเข้าใจว่าใต้ท้องรถคือที่ๆปลอดภัยที่สุดแล้ว ซึ่งส่วนใหญ่แมวจะชอบนอนใต้ท้องรถเป็นประจำ
สรุปตายไปสอง เหลืออีกสอง คือ ' ขนุนสุข ' และอีกตัวที่หายไปไหนไม่รู้ แม่แมวจรเปลี่ยนที่ซ่อนลูกแมว โดยอาศัยพื้นที่ริมกำแพงหลังบ้านที่เป็นออฟฟิตหลังนั้นนั่นแหละ
วันนั้น เจ้านายเดินตามเสียงแมวเล็กที่ร้องมาจากข้างหลัง เมื่อพบเจ้าของเสียงร้อง
"เอาไปเลี้ยงสิ" คำพูดแรกของเจ้านายที่เอ่ยกับคุณเจนนี่หลังจากที่ไปพบแมวจากหลังบ้าน ซึ่งเจ้านายกำลังอุ้มมันอยู่ต่อหน้าคุณเจนนี่
ตรงนี้ผมจะขยายความสักนิด เพราะผมถามเจาะถึงความรู้สึกในใจของคุณเจนนี่ ณ ตอนนั้นว่า
คิดและรู้สึกอย่างไร เกรงใจเจ้านายหรือต้องทำตามคำสั่งหรือเพราะอะไรกันแน่
ความในใจที่คุณเจนนี่จะตอบคำถามผมในตอนสัมภาษณ์คืออะไร???
ติดตามตอนต่อไป
เรื่องราวชีวิตแมว
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
