31 มี.ค. 2020 เวลา 05:16
Shit happens, but life goes on. (บางเรื่องที่ลืมจะเล่า)
-ถุงเท้า
ปกติคนเราก็ต้องใส่ถุงเท้ากันเป็นคู่ละเนาะ แต่พอขามาเป็นอย่างงี้ก็ต้องใส่แค่ข้างซ้ายเดียว ๆ อย่างเดียวดาย
และก็ปล่อยเจ้าถุงเท้าอีกค้างไว้อย่างงั้น แต่ พอวันต่อมาต้องใส่ถุงเท้าก็ใส่เจ้าที่ถูกทิ้งนั้นแหละ
เออ....ประหยัดดี
ถุงเท้า
-อาบน้ำ
เนื่องจากเฝือกโดนน้ำไม่ได้ไม่เช่นนั้นจะสร้างความอับชื้นและเกิดเชื้อโรคที่ขาเราได้ จึงต้องเลี่ยงการปะทะน้ำที่สุด (ดีไม่มาเป็นช่วงสงกรานต์)
วิธีอาบน้ำคือนำคุณถุงมาครอบเจ้าเฝือกที่ขาขวาเอาไว้แล้วหายางหรือไรก็
ได้มารัด
แต่ในวิธีผมคือใช้เข็มคัดมาลัดเพราะแน่นดีจะได้ชัวร์ว่าน้ำไม่เข้าแน่
(แต่ก็เปล่าที่จะรัดแน่นจนเลือดไม่เดินนะ แบบนั้นอาบน้ำแล้วอาจจะได้อาบ
เลือดพ่วงไปด้วย)
แค่เนี่ยก็มีความสุขในการอาบน้ำได้แล้ว วะฮ่า ๆๆๆ
ภาพโดย tookapic จาก Pixabay
-ขึ้น-ลงบันได
การขึ้นบันไดให้ถูกวิธี คือให้แนบไม้ค้ำไว้ข้างตัวแล้วก้าวเท้าที่ไม่เจ็บขึ้นไปก่อนนึงขั้น แล้วดันตัวเองขึ้นไป
ส่วนวิธีลงคือ เอาไม้ค้ำลงไปก่อนหนึ่งขั้นก้าวเท้าที่เจ็บแต่ไม่ให้โดนพื้น ดันไม้ไว้แล้วค่อยๆผ่อนตัวลงมาทีละขั้น
วิธีที่ง่ายกว่านั้นคือให้เพื่อนแบกเราในท่าเจ้าสาวสุดสวย
ไม่ก็ไม่ต้องขึ้นแม่ง
ระหว่างที่ขาเป็นอย่างงี้บอกได้คำเดียวว่า จะโดนเทคแคร์จาก people อย่างมาก
เหตุการณ์ ที่ 1 ไม่ว่าจะลุก จะเดิน จะนั่ง จะนอน จะแดก หรือจะอะไรก็ชั่ง
ผู้คนทั้งพ่อ เพื่อน ครู จะคอยมาสมทบช่วยเหลืออยู่เสมอ แรกก็รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นราชา หลัง ๆ มาไหงเหมือนตัวเองพิการไงไม่รู้
แล้วกลายเป็นเป้าสายตาจาก people มากเช่นกัน
เหตุการณ์ ที่ 2 เหมือนเดิม จะทำไรก็ตามผู้คนจะมอง และสอดส่อง
พินิจพิเคราะห์ไม้ค้ำที่อีกนิดนึงไม้แม่งก็สูงกว่ากูแหละ.....
จะกลายเป็นเป้าสายตาตลอดเวลา พร้อมหน้าตาสงสัยว่า เราไปโดนอะไรมา
หากมีใครถามแล้วขี้เกียจที่จะตอบละก็ ตอบไปว่า โดนยิงมาครับ ไม่ก็อุกกาบาตตกใส่
เป็นครั้งแรกที่อาบน้ำได้อย่างไม่เป็นกังวล เพราะทุกครั้งที่อาบน้ำถึงจะครอบถุงที่เจ้าขาเฝือกเอาไว้
ก็เกรงตลอดว่าน้ำจะเข้ามั้ย แต่ตอนนี้มันปลดเปลื้องพันธนาการออกแล้ว
เป็นอิสระแล้ว แค่ต้องใช้เวลาปรับตัวเล็กน้อย หลังจากนั้น ทุกอย่างก็จะกลับมาเป็นเหมือนเดิม – ถือว่าเป็นประสบการณ์ (ที่เหี้ย) จดจำไว้ไปบอกเล่าต่อรุ่นลูก รุ่นหลานได้เสมอว่า ครั้งหนึ่งเมื่อข้าพเจ้าขาเป๊
หลังจากไปหาหมอวันที่ 3 มา โรงบาลจ่ายมาด้วย 4 ตัว
1.ยารักษาโรคกระเพาะ
2.ยาแก้อักเสบ
3.ยาแก้ปวด
4.Amitriptyline
ยาตัวที่ 4 กินแล้วจะเป็นโรคกระเพาะได้ จึงมียาโรคกระเพาะมาดักเสริม
ขอบคุณ คุณคนอ่าน ที่รัก ที่คอยตามอ่านอยู่ทุกตอน ป่าววะ?
แต่อย่างไรก็ขอบคุณ
ขอบคุณพ่อที่คอยเทคแคร์ยามขาพิการทำห่าไรก็ไม่ได้
ขอบคุณครูที่เขียนส่งใบลาให้
ขอบคุณเพื่อน ๆ และพี่ ๆ ที่คอยถามว่าเป็นไงบ้าง
ขอบคุณจระเข้ที่ปากมันกว้างมาก
ขอบคุณหมอตี๋ และทุกคณะหมอ
ขอบคุณขาข้างซ้ายที่ยังอยู่ด้วยกันแล้วคอยแบกรับภาระอันแสนสาหัสเอาไว้ตลอด 1 เดือน
ขอบคุณแขนทั้งสองข้าง ที่ต้องคอยพยุงใช้ไม้ค้ำเวลาเดินไปไหน จนกล้ามกูจะผุดขึ้นมาเป็น Alnold Schwarzenegger อยู่แล้ว
ขอบคุณกล้อง Dslr ของข้าพเจ้าที่อดทนรอให้อาการของข้าพเจ้าดีขึ้นก่อน
ถึงจะได้ใช้เอ็งถ่ายงาน
ขอบคุณคอม ที่คอยอยู่เคียงข้างเสมอ
และขอบคุณ...ขอบคุณใครอีกอะ ไม่รู้ดิ ขอบคุณทุก ๆ อย่างเลย ถ้าลืมขอบคุณอะไรก็ขอโทษด้วย
ขอบคุณครับ
โฆษณา