Blockdit Logo (Mobile)
เรื่องเล่าคนเข้าป่า
•
5 ก.พ. 2020 เวลา 10:35 • ปรัชญา
เด็กเลี้ยงแกะกับต้นไทร 🐑🌳
นานแสนนานมาแล้ว ตั้งแต่สมัยที่สัตว์ ต้นไม้ และผู้คน ยังพูดจาต่อกัน
มีต้นไทรต้นหนึ่งขึ้นอยู่ในทุ่งกว้างสีเขียวขจีใกล้หมู่บ้านเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง ต้นไทรต้นนี้ใหญ่โตแข็งแรง ใบดกหนา บดบังแสงอาทิตย์จนไม่สามารถส่องผ่านได้เลย
วันใดที่แสงแดดร้อนจ้า ผู้คนและสัตว์ต่างพากันเข้ามาพักพิงอิงอาศัยใต้ร่มเงาของต้นไทร และพูดคุยกับต้นไทร เพราะรู้ดีว่าต้นไทรมีอายุเก่าแก่ ประสบการณ์ย่อมมากมาย
วันหนึ่งเด็กเลี้ยงแกะแวะมานั่งพักที่ใต้ต้นไทร เพราะรู้สึกร้อนและเหนื่อยล้าจากการทำงานที่อยู่กลางแดดทั้งวัน เมื่อสายลมอ่อน ๆ พัดโชยผ่านร่างของเด็กชาย ความเหนื่อยล้าค่อย ๆ คลายลง ความรู้สึกง่วงเข้ามาแทนที่…. หลังของเขาค่อย ๆ เอนลงอย่างช้า ๆ ไปที่ต้นไทร
สายตาของเขาเหลือบขึ้นไปเห็นกิ่งก้านไทร เด็กชายรู้สึกภาคภูมิใจในตัวเอง จึงพูดออกมาว่า แกะที่เขาเลี้ยงนั้นโตไวมาก เพราะฝีมือของเขา ดังนั้นเขาจึงแปลกใจมากที่เห็นลูกไทรมีขนาดเล็กนิดเดียว เขาหัวเราะและเย้ยหยันว่า…
👦🏻" ต้นตั้งใหญ่ ออกดอกออกลูกได้เล็กกระจิ๋วหลิว! ”
ต้นไทรได้ยินโดยตลอด แต่เงียบเฉยไม่พูดจาโต้ตอบ แถมยังโบกสะบัดใบเป็นสายลมกล่อมให้เขาหลับ เด็กน้อยเริ่มกรน "ครอก...!"
เมื่อเวลาผ่านไปสักพักหนึ่ง…
ลูกไทรหล่น!!! แปะมากลางหน้าผาก เด็กชายสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ!!!!!
👦🏻"ฮึ่ม!" กำลังหลับสบายเลย แกล้งกันหรอ?
ต้นไทรที่ได้ยินกลับหัวเราะ แล้วพูดตอบว่า
🌳 "เจ็บหรือเปล่า ?"
👦🏻ไม่เจ็บหรอก แต่ท่านทำให้ข้าตื่น
🌳คิดซะว่า "เป็นบทเรียนให้แก่เด็กยโส อย่างเจ้าก็แล้วกัน เจ้าหัวเราะเยาะข้าเพียงเพราะข้าออกลูกได้เล็กจิ๋ว! เท่านั้น"
👦🏻ใช่ซิ!! ใครก็ว่าท่านฉลาด มีอายุมาก แต่เล่นมาปลุกคนตอนนอนแบบนี้ จะเรียกว่าฉลาดได้อย่างไร???
🌳ต้นไทรหัวเราะ เจ้าเด็กน้อยเอ๋ย ความฉลาดย่อมไม่อยู่คู่กับความยโสหรอกนะ. เงาของข้าให้ร่มเงาแก่เจ้าเมื่อเจ้าต้องการ และแม้ว่าลูกไทรของข้าจะมีขนาดเล็ก แต่เจ้าสังเกตุเห็นหรือไม่
…ว่าธรรมชาติสร้างสรรค์มันได้อย่างสมบูรณ์เเค่ไหน คิดดูซิ หากลูกไทรของข้าใหญ่เท่าลูกมะพร้าวหล่นใส่หัวเจ้า จะเกิดอะไรขึ้น…?
เด็กเลี้ยงแกะเงียบ และไม่พูดอะไรตอบมา ในใจเขาไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลย
🌳"คนที่อ่อนน้อมถ่อมตนจะเรียนรู้อะไร ๆ มากมายจากการสังเกตสิ่งที่อยู่รอบตัว" ต้นไม้พูดเตือนสติแก่เด็กน้อย
👦🏻ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น? ช่วยอธิบายเพิ่มเติมให้ข้าที…
🌳เจ้าต้องเริ่มด้วยการเปิดใจ ด้วยการมองทุกสิ่งเป็นเพื่อนเสียก่อน และเจ้าเองก็ต้องเป็นเพื่อนกับทุกสิ่งที่อยู่รอบตัวเจ้า เพราะเราทุกคนต่างต้องพึ่งพาอาศัยกันและกัน
ดังคำว่า "น้ำพึ่งเรือ เสือพึ่งป่า"
.
ลองมองไปรอบๆตัวเจ้าสิ…
.
ต่อไทร ช่วยผสมเกสรดอกไม้ให้ข้า จนกลายเป็นลูกไทร ส่วนนกล่ะ… ก็สร้างรังอยู่ในใบที่ดกทึบของข้า แล้วขวนขวายหาหนอนมาป้อนลูกตลอดทั้งวัน
.
เจ้ารู้หรือเปล่าว่าสิ่งเหล่านี้ล้วนมีความหมายต่อข้ามากเพียงใด
1
👦🏻ไม่ทราบครับ หมายความว่าอย่างไร
🌳หนอนมากินใบข้า พอนกมากินหนอน นกจึงกลายเป็นเพื่อนข้า ส่วนไส้เดือนก็ขุดดินเพื่อหาอาหารกิน ช่วยให้ดินเป็นโพรง มีอากาศไหลผ่าน ทำให้รากของข้าเติบโตแข็งแรง เมื่อรากแข็งแรง ลำต้นก็เเข็งเเรงตามไปด้วย สัตว์อื่นก็สามารถมาพักพิงใต้ร่มเงาของข้าได้ ดังเช่นเจ้าทีนี้เจ้ารู้หรือยัง!
👦🏻รู้แล้วครับ ข้าเสียใจเหลือเกินที่หัวเราะเยาะท่าน
🌳เอาละ…เจ้าไปได้แล้ว ตะวันไกลจะลับขอบฟ้าแล้ว เจ้าพาแกะกลับบ้านก่อนจะมืดเถิด...
แม้ว่าเด็กเลี้ยงแกะอาจจะยังไม่อ่อนน้อมถ่อมตนในทันที แต่เขาได้เรียนรู้แล้วว่าคนเราจะอยู่ตามลำพังโดยปราศจากผู้อื่นไม่ได้
เช่นเดียวกับคน...ก็ไม่สามารถมีชีวิตอยู่ได้ หากปราศจากสิ่งแวดล้อม
หากเราทุกคนมองสิ่งแวดล้อมเป็นดังเพื่อนคนหนึ่ง เพื่อนคนนี้คือคนที่ค่อยช่วยเหลือเราทุกอย่าง ไม่ว่าเราจะต้องการอะไรก็ให้เราหมด ไม่เคยหวังส่ิงตอบแทนใดจากเรา ซ้ำยังไม่เคยคิดทำร้ายเลย แต่ทำไมเรากลับกำลังทำร้ายเพื่อนคนนี้ ละเลย ไม่ใส่ใจ
เพราะ เพื่อน ไม่ "ทำร้าย" เพื่อน ด้วยกันเอง…
By เรื่องเล่าคนเข้าป่า
นิทาน ต้นแอปเปิ้ลกับเด็กน้อย 🍎 อีกหนึ่งเรื่องที่อยากให้คุณได้อ่าน
ทำความรู้จักกับต้นไทร 👇👇

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา