[เล่าให้ฟัง] ในซอยบ้านจะมีหมาตัวนึง มันคงไม่ค่อยชอบขี้หน้าผมเท่าไหร่ทุกครั้งที่ผมเดินผ่านหน้าบ้านมันมันจะเห่ากระโจนใส่ประตูเหล็กอย่างบ้าคลั่งเหมือนกับว่าผมเคยไปฆ่าแม่มันตาย เวลาผมไปซื้อของหน้าปากซอย ผมเคยเล่าให้พ่

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

3 ก.พ. 2020 เวลา 05:42 • ความคิดเห็น

ในซอยบ้านจะมีหมาตัวนึง

มันคงไม่ค่อยชอบขี้หน้าผมเท่าไหร่ทุกครั้งที่ผมเดินผ่านหน้าบ้านมันมันจะเห่ากระโจนใส่ประตูเหล็กอย่างบ้าคลั่งเหมือนกับว่าผมเคยไปฆ่าแม่มันตาย

เวลาผมไปซื้อของหน้าปากซอย ผมเคยเล่าให้พ่อฟังว่าไม่กล้าไปกลัวหมา

พ่อบอกผมว่าไม่ต้องกลัวหรอก

หมาที่ดุที่สุด ให้ลูกชิ้นมันทุกวันๆ

ซักวันมันก็จะเชื่องเอง

นับแต่วันนั้น

ผมเจียดเงิน2บาทซื้อลูกชิ้น1ไม้

ผมกินสองชิ้นแบ่งหมา2ชิ้นทุกวัน

วันแรกๆมันแทบจะกระโดดกัดมือผมให้ได้

ถ้าไม่มีประตูเหล็กผมคงมือขาดไปแล้ว

วันเวลาผ่านไปไม่นาน

มันไม่เห่าผมอีกเลย กระดิกหางรอผมทุกเย็น

วันหนึ่งเจ้าของบ้านปิดประตูไม่สนิท

มันวิ่งกระดิกหางมาหาผม

หยอกเล่นกับผม สนุกสนาน

ตั้งแต่วันนั้นเราเป็นเพื่อนกันและวิ่งเล่นกันมาโดยตลอด......

โตมาผมจึงนึกถึงคำพ่อสอน

หมาที่ว่าดุๆเราหยิบยื่นไมตรีให้

มอบความเป็นมิตรให้ ดุแค่ไหนก็กลายเป็นเชื่อง

แต่กับคนต่อให้เราดีแค่ไหน

จริงใจแค่ไหน เลี้ยงอาหารดีแค่ไหน

ก็ยังหักหลังเราได้

ลูกชิ้นไม่กี่ไม้ซื้อใจหมาได้ตลอดชีวิต

กับคนต่อให้เลี้ยงดีแค่ไหนก็เชื่อใจไม่ได้จริงๆ

ไม่มีอะไรน่ากลัวเท่า "ใจคน" ....

Cr.อย่าเยอะ

โฆษณา