มังกรหยก ภาค ๑...ตอนที่ ๖
การประลองระหว่างขุนธนูสองคนเริ่มขึ้น...ในเมื่อเจอเปไม่มีลูกธนู ก็เลยต้องใช้แผนตั้งรับ รอให้นายพลเปอยิงมาก่อน ตัวเองใช้มือจับลูกธนู แล้วก็ยิงถวายคืน...
การต่อสู้เริ่มเป็นหนังการ์ตูนมากขึ้นทุกทีๆ...มีการเอาขาเกี่ยวม้า เอาหัวห้อยลงยิงธนูมาจากใต้ท้องม้า...มีการเหนี่ยวสายเปล่าๆให้คู่ต่อสู้เอี้ยวตัวหลบก่อน แล้วค่อยยิงลูกจริงเข้าใส่...มีการยิงธนูซ้อนๆกันทีละหลายดอก...
...ขึ้นไปยืนบนหลังม้าด้วยขาซ้าย ขาขวาใช้ปัดลูกธนูที่อีกฝั่งยิงมา...มีถึงขั้นว่า มึงยิงมา กูยิงสวน...ลูกธนูสองดอกไปชนกันกลางอากาศ...นี่มึงมาเว่ลมากเลยนะ...
สุดท้ายทั้งสองฝ่ายเริ่มจะรู้สึกนับถือฝีมือของกันมากขึ้น เตมูจินก็เสียดาย ถ้าคนใดคนหนึ่งต้องตายไป...จึงเกิดการขอร้องเกลี้ยกล่อม...จนเจอเปยอมทิ้งอาวุธเข้าสังกัดของข่านเตมูจินตั้งแต่บัดนั้น...
...และด้วยพฤติกรรมห้าวหาญเกินเด็กหกขวบ...ก้วยเจ๋งและแม่ถูกท่านข่านเตมูจิน เรียกให้ย้ายสำมโนครัวไปอยู่ในเผ่าด้วย...โดยมอบหมายให้เจอเปเป็นอาจารย์ สอนเรื่องการขี่ม้า มวยปล้ำ และยิงธนูให้แก่ก้วยเจ๋ง...
...ต่อมาไม่นาน ทางกิมก๊กได้ส่งราชบุตรสองคนมาเป็นทูตมาเยือนถิ่นมงโกล เพื่อแต่งตั้งเตมูจินให้มีบรรดาศักดิ์...คงเป็นเจ้ามงเจ้าเมืองอะไรประมาณนั้น...
...ตอนนั้น มงโกลเองยังไม่มีการรวมตัวกันเป็นชาติใหญ่ ยังแยกกระจายเป็นเผ่าเล็กเผ่าน้อย...แต่กิมก๊กนั้นใหญ่เบ้อเริ่ม ทำท่าจะกลืนแผ่นดินซ้องอยู่รอมร่อ...การได้รับการเหลือบแลจากกิมก๊ก เตมูจินจึงถึงเป็นเกียรติอย่างยิ่ง...
...ทูตสองคนจากกิมก๊กคือ อ้วงงั้งอั้งฮี ราชบุตรองค์ที่สาม และอ้วงงั้งอั้งเลี๊ยก ราชบุตรองค์ที่หก...ขอเรียกง่ายๆว่างั้งฮี และงั้งเลี๊ยกแล้วกัน...
...จำได้มั้ย...งั้งเลี๊ยก ก็คือคนที่เป็นทหารบาดเจ็บ มาดามเอี้ยช่วยเอาไว้ แล้วตอนนี้พามาดามเอี้ยไปอยู่ด้วยไง...
สองพี่น้องราชบุตรแห่งกิมก๊ก โง่คนนึงฉลาดคนนึง...งั้งเลี๊ยกคนน้องนี่ฉลาดกว่า รู้จักมองคนอ่านเกมสังเกตสภาพแวดล้อม รู้จักวางแผน...ส่วนงั้งฮีคนพี่ ไอ้นี่โง่ชอบวางก้าม...จนเกิดเหตุการณ์เกือบจะฆ่าก้วยเจ๋งเข้าให้แล้ว...
...เพราะระหว่างเดินทางมาด้วยขบวนเกียรติยศ...พอเห็นเด็กๆชาวมงโกลอยู่ข้างทาง งั้งฮีก็หยิบเหรียญทองโยนให้ นึกว่าเด็กๆมงโกลจะกรูกันเข้ามาแย่งเหรียญ...
ผิดจ้า...ชาวมงโกลเป็นพวกรักศักดิ์ศรี แม้แต่ลูกเล็กเด็กน้อยก็ไม่ได้เห็นแก่เงิน...โดนโปรยทานยังงี้ เด็กๆก็ยืนจ้องเขม็งไม่ยิ้มเลยซักคน เพราะรู้ว่ากำลังโดนดูถูก...
ก้วยเจ๋งที่อยู่กับมงโกลมาตั้งแต่เกิดย่อมจะรู้สึกแบบเดียวกัน...ก็ก้มลงหยิบเหรียญแล้ววิ่งเข้าไปปาใส่งั้งฮี...ใครอยากได้เหรียญของมึง...
...งั้งฮีเสียหน้าเพราะไม่มีเด็กมาแย่งเหรียญก็ชั้นนึงแล้ว...ถูกเด็กเอาเหรียญปาคืนอีก ก็คว้าทวนจากทหารข้างตัว พุ่งใส่ก้วยเจ๋งเต็มแรง...ไอ้เด็กบ้านี่ มึงอย่าได้แก่ตายเลย...
แต่ไม่ตายเพราะลูกธนูดอกนึง ถูกยิงมาปะทะหอก จนเบี่ยงเบนไปได้...เป็นลูกธนูมาจากอาจารย์เจอเปนั่นเอง...
...นี่ก็เป็นซีนนึงที่แสดงให้เห็นถึงความฉลาดน้อย แถมเขื่องโขของงั้งฮี...
...ทูตทั้งสองของกิมก๊กมาครั้งนี้ เอาบรรดาศักดิ์มาตั้งให้ข่านของสองเผ่า...เผ่านึงก็คือ ข่านเตมูจิน...ส่วนอีกข่านก็คือ ข่านฮวงฮา...โดยมาแวะทางเตมูจินก่อน
...เสร็จพิธีจากทางเผ่านี้แล้ว เตมูจินก็เลยต้องพาสองทูตของกิมก๊ก ไปเยือนเผ่าของฮวงฮา...
...ท่านข่านฮวงฮานี่ค่อนข้างจะสูงอายุเป็นรุ่นพ่อรุ่นอาแล้ว เตมูจินยกย่องให้เป็นพ่อบุญธรรม...ตัวข่านฮวงฮาเองมีลูกชายแท้ๆคนนึงชื่อ เซนกุน...กับลูกชายบุญธรรมอีกคนชื่อ เลมูฮา...ขอเรียกสั้นๆว่า เลมูก็แล้วกัน...เลมูกับเตมูจินนี่ก็เป็นพี่น้องร่วมสาบานกันด้วย...
...ด้วยฝีไม้ลายมือหลายๆอย่าง ข่านฮวงฮาค่อนข้างจะยกย่องเลมู กับเตมูจิน...ลูกบุญธรรมทั้งสองอย่างออกนอกหน้า...แน่นอน ลูกจริงอย่างเซนกุนก็นั่งตาร้อนผ่าว เพราะอิจฉาจนหนวดกระดิก...บรรยากาศแบบนี้ งั้งเลี๊ยกทูตจอมเจ้าเล่ห์จากกิมก๊ก...อ่านขาด วิญญาณบ่างก็เลยเข้าสิง...จังหวะไหนยุได้กูยุ แหย่ได้กูแหย่...
...เรื่องมันมาบานแฉ่งเอาตรงที่รุ่นหลานของสองฝ่าย มาเขม่นใส่กัน...เซลุย เรียกสั้นๆว่า หลุย...ลูกคนเล็กของเตมูจิน ซึ่งได้ผูกเสี่ยวเป็นพี่น้องร่วมสาบานกับก้วยเจ๋ง...เด็กเจ็ดแปดขวบสองคนนี่เค้าไปยิงกระต่ายป่ากัน...
...หลุยยิงโดนกระต่ายตัวนึง ไม่ตายทันทีมันวิ่งหนีไป...สองคนนี่ก็วิ่งตาม...ไปเจอเด็กโตกว่า อายุซักสิบขวบกลุ่มนึง ยึดเอากระต่ายไปอย่างหน้าด้านๆ...
...หลุยก็บอกเลย...กูลูกเตมูจิน เดี๋ยวกูจะไปฟ้องพ่อ...
...เด็กโตกว่าก็ข่มกลับ...เชิญมึงไปฟ้องเลย กูไม่กลัวโว้ย...กูชื่อ ตูสือ...ลูกชายเซนกุน...
...จากแค่เถียงข่มกันไปข่มกันมา พอรู้ว่าใครเป็นลูกใคร...ก็กลายเป็นลงมือกันจริงๆ...ฝ่ายก้วยเจ๋งมีกันแค่สองคน แถมยังเด็กกว่าตั้งหลายปี...ก็เลยถูกฝ่ายตูสือที่โตกว่า แถมคนเยอะกว่า รุมซ้อมอย่างสะบักสะบอม...
...ใครว่าความบังเอิญไม่มีในโลก...แต่ถ้าในนิยายจีนล่ะก็ บังเอิญแล้วบังเอิญอีก โคตรบ่อยเลย...จังหวะนี้ก็ให้บังเอิญเจ็ดมนุษย์ประหลาดกังหนำผ่านมาพอดี...
...ตอนแรกๆก็มองแบบขำๆ...แค่เด็กมงโกลทะเลาะกัน ก็จะยกขบวนผ่านไป...แต่มาสะดุดหูตอนที่เซลุยตะโกนเรียก...”ก้วยเจ๋ง กลับบ้านเถอะ”...
...ก็เลยได้หันหลังกลับมาสอบถามกัน...จนแน่ใจว่า นี่คือลูกชายก้วยเซียวที...ที่ฝั่งเจ็ดมนุษย์ประหลาดมีภาระต้องถ่ายทอดวิทยายุทธให้ เพื่อเอาไปประลองกับเอี้ยคัง เมื่อทั้งสองอายุครบสิบแปดปี...
อา...ทิ้งบ้านทิ้งช่อง ออกตามหากันมาหกปี...ได้เจอซะที คราวนี้จะไม่ให้ลูกชายของก้วยเซียวที รอดสายตาไปไหนอีกแล้ว...พวกประหลาดทั้งหลายก็จะปักหลักกันแถวนี้แหละ...
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
