จุดเริ่มต้น...ของความรัก
สร้าง"รอยยิ้ม"
สวัสดีคะ...ดิฉันชื่อ นิชา
ผู้หญิงคนนึงที่...ไม่เคยมีความสุขกับคำว่า"ครอบครัว"
ตั้งแต่เล็กจนโต... เจอหน้า พ่อกับแม่ นับครั้งได้...
จนอายุ15ปี ปีนั้น เป็นปี ที่แสนทรมาน
ยายและป้าที่เลื้ยงนิมา ตั้งแต่เล็ก เสียชีวิต
และอีกไม่นาน แม่และลุง ก็เสียชีวิตตามไป...
เป็นช่วงชีวิตที่ไม่น่าจดจำ
ชีวิตจากที่อยู่ในกรอบ อยู่แต่บ้าน....
ก็กลับกลายเป็นเด็กติดเพื่อน..ไม่อยากกลับบ้าน
ไม่อยากกลับไปเจอ ภาพที่ติดตาแบบนั้น มองไปทางไหนก็นึกถึงแม่และยาย จนทำให้เป็นเด็กไม่ดีในสายตาคนอื่น แต่จะมีใคร รู้ถึงความรู้สึกข้างในไหม...
จนเวลาผ่านไปประมาณ1ปี.....
นิได้เจอ ผู้ชายคนนึงที่อายุมากกว่านิ 18 ปี
จากการแนะนำของพี่ชายที่รู้จัก เค้าเป็นคนอบอุ่น
พูดจาดี มีความเป็นผู้ใหญ่ เป็นทั้งเพื่อนและพี่ที่ดีคนนึง
จากวันนั้นที่รู้จักกัน....ไม่มีวันไหนที่ไม่มีรอยยิ้ม
ในใจเคยคิดนะคะ ทำไมรู้สึกแบบ ทำไม่ใจเป็นแบบนี้
ถามกับตัวเองเสมอ แต่ด้วยความสนิท ความผูกพันธ์
ระยะเวลาที่รู้จักกันมา 1ปีกว่า มันทำให้เราหวั่นไหว...
จากคำว่าพี่ชาย...กลายเป็นคนรู้ใจ
บอกก่อนเลยว่า...นิไม่เคยมีความรักคะ
อย่างมากก็แค่รักในวัยเรียน...กุ๊งกิ๊งๆแค่นั้น
ไม่เคยรักใคร และไม่เคยมีความรักแบบลึกซึ้งมาก่อน
ผู้ชายที่ห่างกัน18ปี จะเป็นไปได้หรอ มันจะไปต่อยังไง
ถ้าใครสนใจ ติดตามตอนต่อไปนะคะ
อายุเป็นเพียงแค่ตัวเลข...
เรื่องจริงของคนเขียน nicha23
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
