กว่าจะมาเป็น การ์ตูน
ตอนที่แล้วเคยเขียนเรื่องความสุขบาทเดียวเกี่ยวกับที่มาที่ไป(ไปแล้วจริง ๆ)ของการ์ตูนเล่มละบาท-5บาท ความสนุกกับแค่เหรียญบาทหนึ่งเหรียญก็สามารถซื้อมาอ่านและครอบครองได้ ในจำนวน24หน้าเป็นมาตรฐาน บางสำนักพิมพ์ยังสามารถอัดได้ถึง32หน้า แต่ท้ายสุดก็ต้องลดจำนวนหน้าลงเพื่อเป็นบรรทัดฐานเดียวกันคือ16หน้า ราคา1บาท ความบันเทิงราคาถูกหลายอรรถรส นิทาน จักร์ ๆ วงศ์ ๆ พื้นบ้าน เรื่องผี ๆ ทะลุเป้าถึงขีดสุด และซา ซบเซาจนมอดมลาย ดับสูญ นั่นคือสิ่งหนึ่งในความทรงจำ
ผู้เขียนเคยคร่ำหวอดอยู่สิบกว่าปี ท้าย ๆ เริ่มผันตัวมาทางการ์ตูนแนวตลก จนจับเหนียวแน่น แนวนี้รู้สึกเข้าทาง ด้วยการวาดที่ไม่ต้องซับซ้อนมาก ไม่ต้องเดินเรื่องยาว แค่จบในหน้า 1ช่องจบหรือ3ช่องจบ ภาพโปร่ง ๆ สบาย ๆ เส้นสายไม่ต้องเก็บละเอียด การ์ตูนแนวนี้จะเน้นดูง่าย อ่านเข้าใจง่าย ปื้ดเดียวต้องรู้เรื่อง ไม่ต้องตีความนาน
แต่ ใครจะรู้ว่า ในความง่าย ๆ มันต้องผ่านความยากมาก่อน หลาย ๆ ครั้งที่ต้องคิดปวดหัวว่า จะเขียนอะไร เขียนแล้วจะทำให้คนขำได้ยังไง เคยมีคนถามว่าพี่เขียนยังไงให้ขำอ่ะ ผู้เขียนก็ตอบยาก พี่สอนเขียนตลก ๆ หน่อย อันนี้มันสอนไม่ได้หรอก ก็อยู่ที่คิดเอง ทำเอง บิ๊วอารมณ์ขึ้นเอง มีหลักนิด ๆ ว่าต้องลองทำตัวเป็นผู้อ่านว่าอยากอ่านอยากเห็นแบบไหน คิดแต่อะไร ๆ ที่บวก ๆ ไม่คิดแง่ลบ คิดในแง่ความไม่จริง คิดให้ต่าง
เช่น 1+1ต้องไม่ได้ 2 ต้องได้ผลอะไรก็ได้ แต่เป็นผลลัพท์ที่ไม่ผิด ผลที่ทุกคนยอมรับ ปูพื้นเดินเรื่องได้ แต่สุดท้ายต้องหักมุม หรือตบมุก ที่ใครคาดไม่ถึง แต่ยอมรับว่าใช่ แบบช่องเดียวจบคือ อ่านแล้วรู้เรื่องในนั้นเลย เหตุการณ์เดียวที่เป็นเรื่องราวแล้วปืดจบ แบบ3ช่องจบคือ 1..2...ปูเรื่อง เดินเรื่อง 3 ต้องจบผ่าง ก็ ประมาณนี้ครับ เล่าให้ฟังตามประสบการณ์น่ะ
ในส่วนของภาพก็เป็นขั้นตอนไป คิดแก๊ก ร่าง ตัดเส้น ถ้างานสีก็ลงสี งี้แหละครับ กว่าจะมาเป็นหนังสือสักเล่มในมือท่านก็ผ่านขบวนการพอสมควร ผู้เขียนถือว่าผ่านจุดนี้มาสัก30กว่าปีก็ยังไม่แตกฉานพอเลย และท้ายสุดแล้วสื่อสิ่งพิมพ์บางอย่างก็ล้มหายตายจากไปจากแผง เหลือไว้เพียงความทรงจำที่เปื้อนยิ้ม ผู้เขียนจะบอกอีกครั้งว่ายังชำเลืองตามแผงหนังสืออยู่ หวังว่าสักวันเล่มโปรดนั้นจะกลับมาอีกครั้ง แอบหวังเล็กๆ ////
ทุกภาพผลงานผู้เขียน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
