8 ก.พ. 2020 เวลา 08:09 • ความคิดเห็น
ทางลูกรัง
สมัยก่อนที่บ้านของเรา ไม่ใช่สิ ที่บ้านนอกตามต่างจังหวัด จะมีเพียงถนนแบบนี้
ถนนที่ไม่มีความสะดวกอะไรเลย เป็นถนนที่มีแต่ก้อนหิน ดินแดง ไม่มีลาดยาง หรือคอนกรีต
ในตอนนั้นฉันก็คิดว่า ทำไมไม่เจริญสักทีว่ะ?
เมื่อไหร่จะได้ถนนดีๆ กับเขาบ้าง พอโตมาฉันกับคิดถึงถนนเรียบๆแบบนี้ มันอธิบายความรู้สึกนี้ยากนะ
ความเจริญของเทคโนโลยีในสมัยนี้ มันดีก็จริง แต่มันทำให้คนเราห่างกันเรื่อยๆ หากเราใช้มันถูกวิธีนี้จะเป็นผลดีมาก
ที่ร่ายยาวมานี้ ไม่มีอะไรหรอก แค่คิดถึงบรรยากาศ แบบบ้านนอก ไม่มีสังคมออนไลน์ ไม่ก้มหน้า มีน้ำใจแบ่งปันกัน
เทคโนโลยีเค้ามีให้เราใช้ เพื่อเพิ่มความสะดวกสบายในการสื่อสาร แต่คนเรากับใช้มันเป็นหลักและลืมความเป็นอยู่ อยากหาแต่ความสุขใส่ตัว ทั้งๆที่ความาขอาจจะอยู่ข้างๆตัว แต่มองไม่เห็น
บางคนคงไม่ชอบ และคิดว่าดักดานอยู่กับที่ แต่ฉันกับมองว่ามันไม่ใช่ ฉันอยากใช้ชีวิตแบบคนในอดีตด้วยซ้ำ
ทำกับข้าวอย่างเดียว เอาไปแบ่งปันญาติบ้างเพื่อนบ้านบ้าง เราจะได้กับข้าวรวามเป็นสามอย่าง
แต่ในตอนนี้ มีแต่ซื้อกินทำเท่าไหร่ก็ได้เท่านั้น อยู่แบบบ้านใครบ้านมัน
ถ้ามองดีๆ เทคโนโลยีดีมาก แต่คนเราใช้ในทางที่ผิดเพี้ยนไปเอง
คิดถึงถนนลูกรัง คิดถึงบรรยากาศบ้านนา คิดถึงการใช้ชีวิตแบบคนในอดีต^^
โฆษณา