ความสามารถในการมีความสุขของคนเรา มีไม่เท่ากัน
ผมว่าเรื่องความสุข ใครๆก็รู้และเข้าใจ เพียงแต่มุมมอง คงจะแตกต่างกัน ไม่มีใครบอกได้ว่าทำแบบนี้แบบนั้นแล้วถูกหรือผิด เราทุกคนยังต้องหาวิธีสร้างความสุขในแบบของตนเองกันอยู่
~~~~
เป็นมั้ย ในแต่ละวันเราพยายามทำอะไรๆให้ มีความสุข พอเสร็จซักพักก็ไม่รู้สึกสุขอีก😐😐
ถ้าความสุขหมายถึงความต้องการ
จากการเสพวัตถุ หรือสิ่งบำรุงบำเรอภายนอก ให้กับ ตา หู จมูก ลิ้น สัมผัส ของเรา
เห็นรถรุ่นใหม่ๆ อยากไปดู รถสวยมันวับ เข้าไปลองนั่ง ได้กลิ่นใหม่แล้วรู้สึกดี สัมผัสพวงมาลัย ทดลองขับ จินตนาการได้ว่า ถ้าได้เป็นเจ้าของคงจะดีมาก เราก็หาเหตุผลมาสนับสนุนการที่จะขายคันเก่าออกไป เมื่อได้มาแล้ว ปี 2 ปีความรู้สึกแบบวันแรกก็ไม่ค่อยมีแล้ว
ยังมีสิ่งของอีกมากมายที่คล้ายๆกัน โทรศัพท์มือถือ กระเป๋า นาฬิกา และอื่นๆอีกเยอะ ที่อยากได้และซื้อมา ไม่นานเราก็เบื่อ อยากได้รุ่นใหม่ๆอีก 😯😯
เมื่อแรกเกิดเราส่งเสียงร้องเมื่อหิวต้องการอาหาร หรือหวาดกลัวต้องการความรักความอบอุ่นจากสัมผัสของพ่อแม่ เท่านั้น
พอเราโตขึ้นเราได้รับความสะดวกสบายตามกำลังของครอบครัว เราได้รับรู้รสชาดอาหาร ได้เล่นของเล่น เครื่องใช้ในการสร้างความสุข เสื้อผ้าอาภรณ์ เครื่องประดับทำให้ดูสวยงาม มีหน้ามีตา ยิ่งเราโตขึ้นรูปแบบความสุขก็จะมีมากขึ้นตามลำดับ สิ่งเหล่านี้จึงเป็นสิ่งที่เราเรียกว่า ความสุข และเราจะแสวงหา ความสุขแบบนี้มากขึ้นเรื่อยๆ มีการดิ้นรน อยากได้อยากมี เมื่อมีแล้วก็เกิดความเคยชิน ที่เคยสุขอยู่ก็กลายเป็นเฉยๆ ต้องการหาเพิ่ม หรือมีอะไรใหม่ๆ ก็ต้องหาหนทางให้ได้มา เพื่อให้ความสุขกลับมา
ในที่นี้ผมไม่ได้หมายถึง ความสุขแบบนี้ไม่ดี มันเป็นความสุขพื้นฐานของมนุษย์ทุกคน ไม่ว่าจะเชื้อชาติไหนในโลก
ผมเองก็ยังหาอาหารอร่อยๆ หาสิ่งของเครื่องใช้ให้กับตัวเองตามความชอบ เพื่อให้ตัวเองมีความสุขเช่นกัน ยังคงติด รูป รส กลิ่น เสียง อยู่ เพียงแต่เราเข้าใจมันมากขึ้น การเข้าข้างตัวเองน้อยลง
ผมเป็นคนที่ชอบเล่นกีต้าร์ ชอบในเสียงของมัน เมื่อก่อนผมก็จะสรรหากีต้าร์ใหม่ๆเสมอ เพราะอยากรู้ว่าตัวที่ แพงขึ้น เสียงจะต่างกันอย่างไร ยิ่งไต่บันไดก็ยิ่งสูง เวลาจะซื้อตัวใหม่ๆมักจะบอกกับตัวเองว่า ตัวนี้ตัวสุดท้ายละ ได้ตัวนี้ละจบเลย จากนี้ไปจะประหยัด เริ่มหาเงินให้มากขึ้น ผลคือ ไม่ต่างจากเดิมเลยคือ ผมก็ยังซื้อตัวอื่นๆอีก และไม่ได้ทำงานอะไรมากกว่าที่เป็นอยู่เลย
เลยมาสรุปว่า เราต้องบริหารความสุขให้เป็นด้วย สิ่งของไหนที่เราชอบ เราอยากได้ ลองตั้งเป้าหมายให้กับตัวเองว่าเราทำอย่างไรให้ได้มาโดยไม่เดือดร้อน เช่นถ้าอยากได้รถใหม่ ลองสร้างเงื่อนไขให้ตัวเองก่อนว่าต้องหารายได้เพิ่มแค่ไหน ทำงานอะไรเพิ่ม กำหนดเวลาให้กับตัวเอง และซื่อสัตย์กับตัวเอง หากไม่ได้เราต้องไม่ซื้อ ถ้าเราอยากได้จริงๆ เราจะผลักดันตัวเองออกไปทำ เมื่อสำเร็จ รถคันใหม่จะเป็นเหมือนรางวัล รถคันนี้คือรางวัลที่มีค่าสำหรับเราจริงๆ เราจะขับมันด้วยความสุข 😊😊
ซักคัน ดีมั้ยเนี่ย
สิ่งของที่เราได้มามีเรื่องราวดีๆ มีความทรงจำ ได้มาจากน้ำพักน้ำแรงของเรา ของสิ่งนั้น เราก็จะเก็บไว้ และใช้มันอย่างทะนุถนอม เราจะขับรถคันนี้ไปอีกยาวนาน ไม่คิดจะเปลี่ยนง่ายๆเหมือนแต่ก่อน
เพียงแต่เราจะต้อง รักษาความสมดุล จากที่ “ต้องมีถึงจะอยู่ได้ “ เป็น “มีก็ดี ไม่มีก็ได้”
มันไม่มีกฎตายตัว ว่าอะไรควรมี ควรได้ ก็คงขึ้นอยู่กับเงื่อนไขชีวิตของแต่ละคน
ความสุขในระดับนี้ เป็นความสุขที่มองเห็นได้ง่าย จับต้องได้
ความสุขอยากได้อยากเป็น อื่นๆเช่น การอยากได้ตำแหน่งการงาน ลาภยศ สรรเสริญ ก็ใช่ว่าไม่ดีเช่นกัน การก้าวหน้าในอาชีพการงาน เป็นเรื่องที่ดี แต่บางคนที่ใช้วิธีที่ผิด หาทางลัด หาทางเหยียบคนอื่นขึ้นไป หรือกำจัดเส้นทางเดินของคนอื่น เค้าอาจจะได้รับผลดีในระยะแรก เมื่อเวลาผ่านไปเค้าก็จะพบว่า มันไม่ได้ให้ความสุขเค้าได้จริงๆ
เงื่อนไขของความสุขจีงยากขึ้นซับซ้อนขึ้นเรื่อยๆ...
แต่สำหรับบางคน การทำให้ตัวเองมีความสุขก็เป็นเรื่องง่ายๆ สามารถหาได้จากเรื่องธรรมดาๆที่อยู่ในชีวิตประจำวัน วิธีคิด ทัศนคติ จึงเป็นสิ่งสำคัญ เราจะทำอย่างไรให้เรามีความสุข ซึ่งเป็นเรื่องที่เราทุกคนต้องฝึกตัวเอง
อย่าสูญเสียความสามารถที่จะมีความสุข
หรือความสามารถในการหาความสุขไม่มีหรือลดลง
คนที่มีความสามารถที่จะมีความสุขได้ในทุกสถานการณ์ ไม่ยึดติดกับวัตถุสิ่งของ ความอยากได้อยากมี อยากเป็น จนมากเกินไป ย่อมมีชีวิตที่ดี
ความสุขในรูปแบบอื่นๆ ในระดับที่สูงขึ้นยังมีอีก เอาไว้มาเขียนโอกาสได้ต่อไปนะครับ
ขอบคุณนะครับ หากชอบ กด ไลค์ กด แชร์ คอมเม้น
กร
9/2/63
อ่านบทความเพิ่มเติม ของ สถานีความสุข ได้จากด้านล่างครับ 😊😊
😊😊😊😊😊
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
