สังคมป่วย เราต้องไม่ป่วยตาม
“He who has health has hope, and he who has hope has everything.”
~ Arabian Proverb
คิดว่าเรากำลังต่อสู้กับฝุ่นจิ๋ว
พอไวรัสโคโรนาแพร่ระบาดมาถึงไทย เราก็พยายามหาหนทางป้องกัน
เรื่องยังไม่จบ ก็มาต่อด้วยเหตุการณ์ที่โคราช
ทหารยศจ่า ก่อเหตุสะเทือนขวัญคนทั่วทั้งประเทศ
ขณะที่เขียนเวลา 10:00 am จ่าถูกตำรวจวิสามัญเรียบร้อยแล้ว
ผมจะไม่กล่าวบรรยายถึงภาพผู้เสียชีวิตซึ่งแชร์กันทางโลกออนไลน์ เพราะมันออกจะดูกราฟฟิค (graphic) มากเกินกว่าที่จิตใจเราจะรับได้
(Graphic image เป็นภาพที่แสดงถึงรายละเอียดชัดเจน เมื่อดูด้วยตาแล้วเกิดความรู้สึกร่วมในสิ่งที่เห็น เช่นในกรณีภาพผู้เสียชีวิตที่มีเลือดไหลนองออกมา)
เกิดอะไรขึ้นกับสังคมบ้านเราครับ
เรื่องเช่นนี้เคยเกิดขึ้นในสหรัฐอเมริกาเป็นข่าวใหญ่มาบ้าง ผมอยู่ที่นั่นแม้จะไกลคนละเมืองจากสถานที่เกิดเหตุ ยังรู้สึกอกสั่นขวัญหาย ใครจะคิดว่ามันจะลามมาถึงบ้านเราได้
ตอนนี้อย่าเพิ่งไปกล่าวโทษใครเลยครับ แต่ควรจะใช้เป็นกรณีศึกษาเพื่อหาทางป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์เช่นนี้ซ้ำขึ้นอีก
เหตุการณ์สยองนี้ สอนอะไรเราได้บ้าง
1. สังคมที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ปัญหาทางด้านจิตใจ (mental health) เพิ่มขึ้น
เราควรหมั่นดูแลตัวเราเอง ทั้งสุขภาพกายและใจ รวมทั้งคนใกล้เคียงที่เรารักและปรารถนาดี ไม่ว่าจะเป็นญาติมิตร เพื่อนฝูง เพื่อนร่วมงาน หมั่นสังเกตพฤติกรรม ให้ความช่วยเหลือเท่าที่ความรู้และสติปัญญาเราพอจะทำได้ การได้พูดคุยหรือรับฟังปัญหาอาจเพียงพอที่จะผ่อนหนักเป็นเบาได้บ้าง ความกดดันที่มีมากจะผ่อนลง และเหตุการณ์เลวร้ายเช่นนี้จะไม่เกิดขึ้น
2. การวิพากษ์วิจารณ์ หรือปล่อยข่าวโดยไม่ใช้วิจารณญาน ยิ่งทำให้สถานการณ์เลวร้ายลงไปอีก
3. โลกโซเชี่ยลคือดาบสองคม เปรียบเช่นอาวุธสงคราม จะใช้ในทางที่เป็นประโยชน์ หรือโทษก็ได้ ก่อนจะโพสต์อะไรควรคิดให้รอบคอบ เพราะชีวิตคนอื่นอาจจะอยู่ในมือของคุณในวินาทีนั้น
4. การมี "สติ" กับสถานการณ์ที่เราไม่เคยประสบมาก่อน ไม่ว่าจะเป็นผู้อยู่ร่วมเหตุการณ์จริง หรือผู้ติดตามข่าวสาร
5. การเป็นนักข่าวมืออาชีพ วิธีการนำเสนอภาพข้อมูลข่าวสาร ที่อาจส่งผลกระทบต่อญาติมิตรของบุคคลที่ตกเป็นเหยื่อ
6. ความไม่แน่นอนของชีวิต เราไม่มีทางจะรู้ได้ว่าอะไรจะเกิดขึ้นกับเราที่ไหน เมื่อไร จงใช้ชีวิตวันนี้ให้ดีที่สุด
7. การเก็บรักษาอาวุธยุทโธปกรณ์ ควรมีมาตรการเข้มงวดเพิ่มขึ้นอีก นี่เป็นเพียงแค่ปืนซึ่งเป็นอาวุธสงครามก็จริง แต่ถ้าเป็นระเบิดทำลายล้างจะมีผู้คนล้มตายจำนวนมากกว่านี้
เราทุกคนมี "ความหวัง" ในชีวิต ซึ่งเป็นสิ่งที่ดี
เมื่อคุณมีความหวัง ทุกอย่างย่อมเป็นไปได้
"Once you choose hope, everything is possible."
~ Christopher Reeve
ความหวัง คือ การเห็นแสงสว่างท่ามกลางความมืดมิด
Hope is being to see that there is light despite all of the darkness.
ไม่มีใครจะแย่งชิงเอา "ความหวัง" จากเราไปได้ หน้าที่เราคือ ... หมั่นดูแลรักษาสุขภาพ ทั้งกายและใจของเราเอง
No one can take hope away from us.
We are in charge of our own health, our own bodies and our own minds.
ผมขอร่วมแสดงความเสียใจต่อครอบครัวของผู้เสียชีวิต และผู้บาดเจ็บ และขอขอบคุณเจ้าหน้าที่และประชาชนผู้หวังดีทำให้เหตุการณ์นี้จบลงโดยเร็วด้วยครับ
#JourneyJournalbyPichai
February 9, 2020
Picture: Sunrise @ Kiew Mae Pan
พระอาทิตย์ขึ้นที่ กิ่วแม่ปาน
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
