ยิ้มเดียวของชีวิต
Last smile on Earth
เป็นที่รู้กันว่าท่านโมคุเก็นไม่เคยยิ้ม แม้กระทั่งวาระสุดท้ายของท่านกำลังมาเยือน
เมื่อใกล้ถึงเวลาที่ท่านจะสิ้นลม ศิษยานุศิษย์ทั้งหลายถูกเรียกมารวมกันเพื่อหาผู้ที่จะสืบทอดบาตรและจีวรของท่าน
ในที่สุดท่านก็กล่าวกับเหล่าศิษย์รุ่นแรกๆ ที่ติดตามท่านมานาน
“เธอทั้งหลายเรียนกับฉันมานานมากกว่าสิบปีแล้ว” ท่านโมคุเก็นเริ่ม
“จงแสดงให้ฉันเห็นถึงความเข้าใจในเซ็นอันสูงสุดที่เธอมี”
“หากผู้ใดสามารถทำได้กระจ่างแจ้งที่สุด ผู้นั้นจะได้รับสืบทอดบาตรและจีวรของฉัน”
สิ้นคำสั่งของท่านโมคุเก็น ศิษย์ทุกรูปต่างมีสีหน้าที่เคร่งขรึมจริงจังพากันเค้นสมองครุ่นคิด แต่หาได้มีศิษยานุศิษย์ผู้ใดขยับเขยื้อนเคลื่อนกายหรือเอ่ยถ้อยคำใดไม่ ได้เพียงแต่มองสีหน้าอันเคร่งขรึมของท่านอาจารย์ด้วยความเงียบงัน
ในที่สุดเอ็งโช ศิษย์ผู้หนึ่งที่ติดตามท่านอาจารย์โมคุเก็นมานานรองลงไป ขยับเข้ามาหาท่านสมณะที่เตียงของท่านพร้อมกับแสดงคำตอบของตนด้วยการใช้นิ้วมือดันถ้วยอันเป็นภาชนะใส่ยาของท่านอาจารย์ขยับเคลื่อนที่ไปหลายนิ้ว
สีหน้าของท่านอาจารย์กลับกลายเป็นเคร่งขรึมยิ่งขึ้นกว่าเดิม
“นั่นคือเซ็นทั้งหมดที่เจ้าเข้าใจยังงั้นรึ?” ท่านโมคุเก็นถาม
เอ็งโชจึงเอื้อมมือไปดันถ้วยยาใบนั้นกลับมายังที่เดิม
ในที่สุดรอยยิ้มที่สวยงามเบ่งบานออกมาจากใบหน้าของท่านโมคุเก็น
“เจ้าคนอวดดี” ท่านเอ่ยกับเอ็งโชด้วยน้ำเสียงอันเมตตาและความรู้สึกวางใจ
“เธออยู่กับฉันมาแค่สิบปี ยังไม่เคยได้เห็นทั้งหมดจากที่ฉันมีเลยด้วยซ้ำ”
“เอาบาตรและจีวรของฉันไปเถอะ มันเป็นของเธอแล้ว”
#
- 2
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
