16 ก.พ. 2020 เวลา 23:30
เอนเอียง (อุจเฉททิฐิ)
กล้องยาสูบแบบที่อ.โดคุออนใช้
ยามาโอกะ เท็ตซึ เป็นหนุ่มนักศึกษาเซ็นผู้เที่ยวเยี่ยมเยียนอาจารย์เซ็นไปยังสำนักต่าง ๆ แห่งแล้วแห่งเล่า ในที่สุดก็เดินทางมาถึงสำนักของท่านโดคุออนแห่งโชโคกุ
เพื่ออวดถึงความสำเร็จแห่งภูมิรู้ที่ตนมี ยามาโอกะจึงพูดว่า
“จิต พุทธะ และสรรพสิ่งทั้งหลาย แท้จริงแล้วหาได้มีอยู่ไม่ ธรรมชาติอันจริงแท้ของปรากฏการณ์แห่งทุกสรรพสิ่งล้วนคือความว่างเปล่า ดังนั้นจึงไม่มีการตระหนักรู้ มายาไม่มี ปราชญ์หรือวิญญูชนไม่มี ดังนั้นสามัญภาพของความเป็นปกติธรรมดาก็ไม่มี การให้ก็ไม่มี การรับจึงไม่มี ดังนี้”
ถึงตรงนี้ ท่านโดคุออนผู้ซึ่งกำลังสูบยาและรับฟังอยู่อย่างสงบเงียบงัน นิ่งอยู่ครู่หนึ่ง
ทันใดนั้น ท่านโดคุออนเคาะก้อนยาสูบที่เผาไหม้อยู่ในหัวกล้องยาสูบยาวซึ่งทำจากไม้ไผ่ของตนให้กระเด็นเข้าไปที่ยามาโอกะให้ได้รับความเจ็บปวด
ยามาโอกะโดนสะเก็ดไฟจากก้อนยาสูบของท่านโดคุออนได้รับความเจ็บปวดร้อนไหม้จึงบันดาลโทสะขึ้น
ก่อนที่ยามาโอกะจะกระทำการใดลงไป ท่านโดคุออนจึงได้เอ่ยขึ้นว่า
“หากสรรพสิ่งล้วนไม่มีอยู่”
“ความโกรธนี้มาจากที่ใดกัน”
#
หมายเหตุ Ordinarility
ความเห็นว่าสิ่งใดๆล้วนไม่มีอยู่จริงนั้นเพราะเชื่อว่าอัตตาตัวตนไม่มีอยู่จริงเมื่อตายแล้วก็ไม่มีอะไรต้องไปรับอะไร เป็นความเห็นฝ่ายอุจเฉททิฐิ เป็นความเห็นฝ่ายปฏิเสธ ผู้ที่เชื่อว่าตัวตนไม่มีจริงจะไม่เชื่อนรกสวรรค์ ไม่เชื่อเรื่องการเกิดใหม่ ทำให้ประมาทใช้ชีวิตตามใจชอบและเอนเอียงอกุศลทำให้ไปอบายภูมิได้ง่าย
ส่วนฝ่ายที่เชื่อว่าตัวตนมีอยู่จริงที่ตายเป็นเพียงร่างกายส่วนจิตใจยังต้องเวียนไปรับผลในนรกในสวรรค์จะเชื่อในเรื่องชาติหน้ามีจริงทุกสิ่งทุกอย่างเป็นจริงเรียกว่าสัสสตทิฐิ ก็ยังประมาทอยู่ แต่น้อยกว่าแบบแรกเพราะจะทำให้กลัวการกระทำกรรมไม่ดีและสร้างกรรมดี
ทั้งสองแบบถือเป็นมิจฉาทิฐิ ไม่สามารถพาให้เราพ้นเกิดพ้นตายได้

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา