11 ก.พ. 2020 เวลา 10:49 • ประวัติศาสตร์
เมื่อครั้งขงเบ้งมาอยู่กับเล่าปี่ตอนแรกนั้น เล่าปี่ได้ขงเบ้งมาแม้จะยังไม่มีผลงานปรากฎ แต่เล่าปี่ก็เคารพขงเบ้งและปฏิบัติด้วยอย่างดีเหมือนเป็นอาจารย์คนหนึ่ง
1
วันหนึ่งเล่าปี่นั่งเล่นกับกวนอู เตียวหุย ทั้งสามคนคุยกันปกติ เล่าปี่นั่งถักหมวกไปเรื่อยเปื่อย กวนอู เตียวหุย สบโอกาส จึงแกล้งเปรยว่าขงเบ้งนั้นก็ยังเด็ก ซ้ำยังไม่มีผลงานเป็นชิ้นเป็นอัน ทำไมพี่ใหญ่จึงเคารพนัก เล่าปี่ก็นั่งถักหมวกไปพลางตอบไปพลาง
ภาพประกอบไม่เกี่ยวกับเนื้อหา
ตัวเรานี้เหมือนปลาดิ้นอยู่ในดินเลน ได้ขงเบ้งมาก็เหมือนช่วยให้เราลงน้ำได้ พูดจบก็ถักหมวกต่อ
ขงเบ้งเดินมาพอดีเห็นเล่าปี่นั่งถักหมวกก็โกรธมาก
"ตัวท่านเป็นผู้นำ แทนที่จะคิดเรื่องบ้านเมือง มานั่งถักหมวกเล่นแบบนี้มันใช่เวลาไหม"
เล่าปี่ได้ฟังก็ไม่โกรธ กลับคิดได้ว่าจริงอย่างขงเบ้งพูด แล้วจึงคำนับขอบคุณที่ช่วยสั่งสอน
...
วันนี้สั้น ๆ นะคะ ในเหตุการณ์ เล่าปี่เป็นผู้นำแต่ทำตัวไม่ถูกกาลเทศะ คิดเป็นใหญ่ เมื่อยังทำอะไรไม่สำเร็จกลับมานั่งถักหมวกเล่น มันไม่ถูกเวลา
ขงเบ้งเองเป็นผู้น้อย เห็นนายทำตัวไม่เหมาะสมก็ตักเตือนตามเรื่อง เล่าปี่เมื่อผิดก็รับว่าผิด รับฟัง
ลูกน้อง เหตุการณ์จึงดำเนินต่อไปได้
ในชีวิตจริงเรานั้น น่าจะเคยมีบางครั้งที่หัวหน้าหรือผู้นำเราทำตัวไม่เหมาะสม ก็อยู่ที่ว่ามันนักหนาไหม
เป็นผู้นำการวางตัวเป็นเรื่องสำคัญมาก เพราะทุกการกระทำและทุกคำพูดมันส่งผลต่อขวัญและกำลังใจทุกคนทั้งสิ้น หากเป็นเรื่องเล็กน้อยก็คงไม่มีใครถือสา แต่ยังไงก็พึงระมัดระวังตัวเองเสมอ
ผู้นำที่ดีจึงควรมีสติตลอดเวลา ไม่ใช่ทำอะไรเป็นเล่นไปเสียหมด นอกจากจะทำให้คนไม่เคารพแล้ว
ก็ไม่ได้ผลดีอะไรกับตัวเองค่ะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านและติดตามค่ะ
ติเป้ยได้ แต่ติด้วยใจเมตตานะคะ เป้ยขี้แงค่ะ
เป้ย 11 Feb 20

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา