เชื่อว่าท่านผู่อ่านต้องเคยดูละคร หนัง ทางสื่อต่างๆ โทรทัศหรือสื่อช่องทางใดช่องทางหนึง ทีท่านผู้อ่านชมแล้วก็อินไปตามบทละครหรือหนังเรื่องนั้น อย่างเช่นในละครหรือหนังเรื่องนั้นมีเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับกับ ชาวไร่ ฟาร์มโคน ไร่ส้ม อะไรทำนองนี้
ท่านผู้อ่านก็จะรู้สึกว่านางเอก พระเอกส่วมเสื้อลายสก๊อต ใส่กางเกงยีน ใส่หมวกปีกกว้างแบบชาวไร่ในรูปแบบต่างๆ บางก็ขี้ม้า ขับรถจีบ ชมไร่ชมสวนชมฟาร์มกัน พระเอกนางเอกก็ดูสวย น่ารักดูแล้วอินไปกับบทกับละคร สภาพแวดล้อมในฉากที่พระเอกนางเอก ก็ดูเข้ากัน จนแลดูน่ารื่นรมย์
ครับ บทความที่ท่านผู้อ่านกำลังเริ่มต้นอ่านอยู่นี้ ผมจะพาท่านผู้อ่านไปใช้ชีวิตภายในฟาร์มโคม ซึ่งเป็นอาชีพในฟันของใครหลายๆคน ว่าชาวฟาร์มโคนม ใช้ชีวิตจริงๆภายในฟาร์มจริงๆ เข้าเป็นยังไง
ชาวฟาร์มโคนมเค้าทำอะไรกันบ้างในแต่ละวัน ชีวิตของพวกเค้า มันน่าพิศมัย เหมือนในละคร ในหนังรึป้าว หรือว่ามันเหนื่อย เบื่อ สนุก แล้วฟาร์มโคนมเค้ามีความสุขยังไง แบบไหนที่เค้าเรียกกันว่า ความสุขของชาวฟาร์ม
อาชีพโคนมหรือวัวนม เป็นอาชีพที่ต้องใส่แรงกาย แรงใจ ใส่เวลาลงไป เพื่อให้ได้มาซึ่ง น้ำนม ที่ดี ปริมาณที่เยอะ น้ำนมที่ดี น้ำนมที่ดีมีคุณภาพแระกอบไปด้วยหลายปัจจัยครับ ถ้าจะให้ไล่เรียงกัน ผมก็จะบอกว่า มันคือการรายละเอียด ในหารเรียน ปริญญาสาขาวิชาสัตวบาล หรือสัตวศาสตร์ 4 ปีเพราะผู้เขียนจบมาทางด้านนี้โดยเฉพาะ สาขาวิชานี้ สอนหมดเลยครับ เกี่ยวกับสัตว์เลี้ยงเศรฐกิจ หมู ไก่ เป็ด เป็ดไข่ เป็ดเนื้อ ไก่ไข่ ไก่เนื้อ วัวเนื้อ และวัวนม อย่างที่บอกครับว่า ถ้าจะเอาละเอียดนั้นไม่ต่างอะไรกับการเรียนจบปริญญาตรีด้านสัตวบาลก็ไม่ผิด
แต่ผมจะเล่าเรื่องชีวิตภายในฟาร์มโคนมว่าเกษตรกรเค้าใช้ชีวิตกันยังไง เรามาเริ่มต้นกันเลยนะครับ
ผมอารัมภบทมานาน ขอเริ่มต้นด้วย
เช้าตรู่ของวันที่เหมือนกันทุกวันซ้ำๆ เดิมๆ เสียงสาวๆในฟาร์มร้องกันระงม ราวกับว่า มีนาฬิกาปลุกสัก สิบเครื่องก็นับไปสิครับว่ามีวัวกี่ตัว นั้นแหละครับจำนวนนาฬิกาปลุก อยากนอนต่อแค่ไหนก็นอนต่อไม่ได้ครับ เพราะว่าเสียงร้อง เสียงเรียก ของพวกเธอนั้น แปลว่า"ตื่นได้เเล้ว มารีดนมได้เเล้ว" .มนุษย์ ฉันหิว ฉัดคัดนม เร็วสิ พวกขี้เกียจ มนุษย์ขีเกียจ ได้เวลาแล้ว" มนุษย์อย่างผมอย่างชาวฟาร์มทุกคนก็คิดแล้วตอบออกไปว่า "เดี๋ยวโว้ย มาแล้วโว้ย ตื่นแล้วโว้ย จะร้องอะไรหนักหนา" "รอแปปเดียวจะเป็นไรไป รีบร้อนไปได้"
ตัวผมเองก็เดินไปเตรียมตัว หยิบกาต้มน้ำ ชงกาแฟ ชงชา จุดบุหรี่สูบไปพร่าง หยับรองเท้าบูทคู่กาย ที่ใส่มันมากกว่าร้องเท้าผ้าใบหรือรองเท้าแตะซะอีก
ใส่เสื้อที่ชอบตัวเก่งเลยครับ ผ้านิ่ม บาง ใส่สบาย กลิ่นนี้ไม่ต้องพูดถึง ซักกี่รอบ ก็ยังคงกลิ่นของวัว กลิ่นของนม ไม่มีจางหายไป เดินลงคอกวัว ทุกสายตาของเหล่าบรรดาสาวๆ จับจ้องมองมาที่ผม กี่คู่ต่อกี่คู่ มองมาที่ผม ราวกับว่าพวกเธอไม่ได้กินหญ้ากินข้าวโพด กินอาหารัว เป็นอาหาร มองซะเหมือนพวกเธอกินเนื้อก็ไม่ปราณ มองซะจนผมประหม่า มองจนผมต้องเกรงใจเธอๆทั้งหลาย รีบครับอย่ารอช้า
ยกข้าวโพดหมักที่กองเป็นเนินย่อมๆ กระสอบหรือลูกหนึ่งก็หนัก 25 กิโลกรัม ไปวางที่รางอาหาร เทออกใส่รางอาหาร เพื่อเตรียมผสมอาหาร โคที่มีขายกันตามศูนย์นมทั่วไป เราเรียกอาหารพวกนี้ว่า อาหารข้น เราอาหารข้นแบบผง คลุกให้เข้ากันตามสัดส่วนที่เเต่ละฟาร์มก็จะมีสูตรเป็นของตัวเอง คลุกให้เข้ากัน เตรียมอาหารเม็ด ที่มีไว้เสริมบ้าง แล้วแต่ฟาร์ม สูตรใครสูตรมัน กระสอบหนึงก็ 30กิโลครับ แบกสิครับ รออะไรอยู่ แบกไปว่าเตรียมไว้เลยครับ
เสียงของบรรดาสาวๆก็จะร้องกันอย่างต่อเหนื่อง หยุดบ้างร้องบ้างเป็นระยะ เหมือนรำคาญนะ แต่ ก็มีความสุขดีครับ "เสร็จรึยัง หิวเเล้ว คัดนมเเล้ว " เมื่อเตรียมอาหารเสร็จก็เตรียมเครื่องรีดนม ถังใส่นมว่างประจำทีครับ ผ้าเช็ดทำความสะอาดเต้านม แห้งสะอาด วักทุกวัน พร้อมใช้งาน
มองดูนาฬิกา อ่ะ กี่โมงแล้ว 6.45 ครับ เวลาดีครับ มีอะไรบ้างที่เราต้องเตรียมอีกไหม เตรียมตัวครับ จุดบุหรี่ เดินสูบไปพร่างๆ กินชากาแฟให้เรียบร้อย ห้องน้ำเข้ารึยัง จัดการให้เรียบร้อยครับ เพราะเวลารีดนม ห้ามหมดครับ เริ่มแล้วต้องเริ่มให้จบ สูบบุหี่ห้าม กินข้าวห้าม กินได้อย่างเดียวคือน้ำ ทุกอย่างต้องเสร็จก่อนครับ
มองดูเวลา 6.55 อีก5 นาทีพร้องรึยัง ยืนๆมองๆ เอาวะ เริ่มเลยหละกัน เอียดๆๆอืดๆๆ ครึ่ม เสียงคอกเหล็กที่เหล็กมีนสีมันถูกันเวลาเปิดหรือปิดประตูคอกวัวมันดังจนจำขึ้นใจ กรึบๆๆๆๆๆ เสียงวัวเดิมขึ้นบนคอกปูนมันหนักแน่นระทึกหัวใจมากครับ แก็งๆๆเสียงโซ่คล้องเพื่อรั้งพวกเธอไว้ที่เข้ามาในคอกเพื่อรีดนม แล้วเธอๆทั้งหลายสะบัดคอ ด้วยความกระตื้อรื้อล้น ฟืดฟาดๆๆเสียงหายใจเข้าและออกจากการกระชากลมหายใจ เพื่อสูดกลิ่นอาหารที่อยู่ตรงหน้า ไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น สนใจแต่ช่องใครช่องมัน ไม่มีเข้าผิดช่อง "นี้ซองฉัน อย่าเข้า "กระแทกกัน ตุ๊บตับ แก๊งๆๆ กรึบๆๆ ฟืดฟาดๆ
มนุษย์จะอาบน้ำ เช็ด ถู ทำอะไรกับเธอๆ เธอไม่สนใจ น้ำเย็นเฉียบ ก็ไม่สน " ตามสบายเลยมนุษย์ ตามใจเอ็งเลย ทำให้ดีนะ ให้นุ่มนวล ทำให้ไว้ก็แล้วกัน" " ถ้าเอ็งทำพลาด ทำฉันเจ็บ ทำฉันตกใจ ทำฉันกลัว ฉัน" "ฉัน...ฉันเตะนะ..." (ติดตามต่อ)