หนทางชีวิต
ที่ใส่ความคิดอันเป็นธรรม
จะนำทางไปหาธรรมะเจอ
ไม่ใช่ธรรมะในตำนาน
ไม่ใช่ธรรมะที่ขึ้นหิ้ง
ไม่ใช่ธรรมะที่สว่างใจไม่ได้จริง
แต่เป็นธรรมะที่พาเข้ามารู้จักตัวเอง
เลิกสงสารตัวเองด้วยการรู้จักโลกความจริง
ความจริงที่ไม่มีตัวใครน่าสงสารกว่ากัน
คนรวยก็เกิดตัวเปล่า ตายตัวเปล่า
คนจนก็เกิดอย่างไม่รู้ ตายอย่างไม่รู้
เมื่อมีชีวิตอย่างเริ่มรู้ เริ่มเข้าใจ
เห็นได้แม้กระทั่งลมหายใจนี้
ที่เป็นคนละตัวกับลมหายใจก่อน
ความเป็นทุกข์นาทีนี้
มีระดับไม่เท่าความเป็นทุกข์นาทีก่อน
กระทั่งเริ่มตระหนักธรรม
เห็นไม่มีตัวเดิม ไม่มีตัวใครอยู่ตลอดเวลา
เพียงเท่านั้น ความน่าเบื่อจะหายไป
กลายเป็นลืมตาตื่นขึ้นมารู้
ทราบชัดแจ่มแจ้งว่า
ตัวเองได้เปรียบคนอีกทั้งโลก
ที่ยังไม่รู้เลยว่าตัวเองเป็นอะไร
ไม่รู้เลยว่าต่างก็เป็นเพียงสภาพธรรมหนึ่ง
เดี๋ยวก็หายไปเองอยู่แล้ว
ไม่ต้องรีบทำให้หายไปเดี๋ยวนี้ก็ได้