Warm-heartedness forever
อบอุ่นหัวใจ...เมื่ออาทร(3)
วันเวลาผ่านไปรวดเร็ว..มาบัดนี้หนึ่งเดือนเต็ม ที่ได้เข้ามาพูดคุยสนทนา เช่นเดียวกับการได้รับศิษย์ที่ข้างถนนบนทางเดิน
วันนี้ได้มาพบกันอีกครั้ง ณ.วินาทีที่ได้พบกันพอดีตรงทางลง..ผมได้ยินเสียงร้องเรียกมาจากข้างล่าง
"อาจารย์ลุง ผมอยู่นี่ครับ"ผมมองไปไม่เห็นลูกศิษย์หนุ่มของผม
ทันใดนั้นสายตาผมจึงเห็นคนแปลกหน้าโบกมือเรียกอยู่ตรงหัวบันได แทบไม่อยากจะเชื่อสายตาของผมเลย
"อ้าวติเองหรือ...ขอโทษนะ ผมจำไม่ได้จริงๆ ไปทำอะไรมาหรือ"ผมนึกในใจว่าคงเป็นเรื่องดีๆในชีวิต
หนุ่มติ ยิ้มแบบเขินๆแล้วบอกความจริง"คือผมฟังอาจารย์ลุงถ่ายทอดเคล็ดวิชามาจนรู้สึกหนักมึนหัวมาก ไม่ค่อยโปร่ง"
"ผมเลยตัดสินใจ..โกนผมให้หมดเลยครับ"
ผมตกใจแทบสิ้นสติไปชั่วแว๊บ"เฮ้ย..ถึงขั้นจะไปบวชเลยหรือนี่"
"เปล่าครับ..เป็นทรงSkin head..ครับ จะได้ฝึกวิชาได้คล่องตัวนะครับ อาจารย์ลุง ตอนนี้เบาโล่ง มีพื้นที่ว่างในหัวเยอะเลยนะครับ"
เขายิ้มภูมิใจกับทรงผมเพราะคิดว่าผมชอบ
เอาเข้าไป...เรียนกันแค่ไม่กี่ครั้ง...เป็นไปได้ขนาดนี้เลย สงสัยดูหนังจีนวัดเส้าหลินมากไป
"ก็ตามใจนะครับ เรื่องหัวนี่ก็ต้องเป็นหัวใครหัวมันละกัน"
วันนี้เราสองคนได้เดินใต้ร่มไม้ไปตามถนน จึงได้รู้ว่าเขาตั้งใจมาก พัฒนาไปได้รวดเร็ว จนกระทั่งเดินมาถึงร้าน
"อาจารย์รีบไปจองที่นั่งก่อนนะครับ "เขาสั่ง แล้วเขาก็ส่งเป้ใบเขื่องมาให้ผมสะพาย"ผมไปสั่งกาแฟก่อนนะครับ"แล้วเขาก็รีบไป
ผมกลายไปเป็นคนแบกเป้แทนวันนี้ "ผมขอเปลี่ยน เป็นชาเขียวใส่ไซรัพ สัก2ช้อน ขอบใจนะติ"
สักพักทุกอย่างก็พร้อมดื่ม "วันนี้อาจารย์ดูซูบลงไปบ้างนะครับ"เขาทักทายเปิดการสนทนาอย่างเป็นทางการเพื่อเข้าสู่บทเรียน
"เป็นธรรมดาเมื่อถูกดูดความรู้..พลังลมปราณย่อมลดลงไปบ้าง...แต่ไม่เป็นไรนะครับ พอดีพี่หมอให้ถั่งเช่ามาบำรุงแล้ว..อีกไม่กี่วันก็คงคึกได้"ผมตอบให้เขาคลายกังวล
"วันนี้เรียนอะไรต่อดีครับ"เขาเริ่มซัก
"เคยได้ยินเรื่อง..ภูเขาน้ำแข็งที่ลอยในมหาสมุทรไหม..คราวก่อนๆนั้น สิ่งที่เราสนทนากันนั้นคือสิ่งที่อยู่ภายใต้ภูเขาน้ำแข็ง..เราจึงไม่ค่อยเห็น "
"แต่วันนี้จะเริ่มพูดถึงภูเขาน้ำแข็งที่อยู่เหนือผิวน้ำ"ผมเริ่มโยงเข้าสู่เคล็ดวิชา
"แสดงว่า"ความเชื่อที่ถูกต้อง"นั้นคือสิ่งที่อาจารย์ได้ถ่ายทอดมานั้น อยู่ใต้ภูเขาน้ำแข็ง.."เขาสอบทาน
"ใช่แล้ว ทั้งหมดเป็นเรื่องภายใน และมีความจำเป็นต้องใช้ การมองแบบ"Inside-outควบคู่ไปกับ..Outside-in"ถึงสิ่งที่จะพูดถึงกันวันนี้"เขานั่งฟังด้วยความสนใจ โดยลืมดื่มกาแฟไปเลย
"จากจุดแรกคือจุด..Basic Beliefนั้น ให้ลากโยงเส้นตรงไปยังจุดที่สอง ที่เรียกว่า"จุดR..คือคำว่า RESPECT..ถือเป็นเส้นทางที่หลังจาก"เปิดสมอง"จนแน่นมาดีแล้ว..มาสู่การ"เปิดตัว"..ไปยังภายนอก"
"คงจำได้นะว่า..การกระโดดเชือกเลือกเข้าวงต่างๆ..ไม่ว่าครอบครัว ผู้อื่นและวงการงาน รวมถึงสังคม"ต้องทำอย่างไร"
"จุดที่สองนี้..เน้นที่กระบวนท่าที่ต้องมีจังหวะ..ของการสร้างความสัมพันธ์...เป็นการเริ่มให้เกียรติความต่างเพื่อประสานพลังสู่ความเป็นเลิศในชีวิต"
ผมยิงยาวเป็นชุดเพื่อเน้นกระชับพื้นที่การเรียนรู้ให้หนุ่มน้อย
"จุดที่สองของกระบวนท่าของ..ดาวห้าจุด คือการหว่านเมล็ดพันธ์ชั้นดีลงในใจผู้คนที่เราต้องมีการปฏิสัมพันธ์..ด้วยการใช้"สุนทรียภาพในการสนทนา"ที่สร้างความเข้าใจต่อกัน.."
ผมหยุดพักขอดื่มชาเขียวที่เริ่มละลายไปบ้างแล้ว.."น้องติ...ลองใส่แว่นตาของผมดูหน่อยนะครับ"ผมถอดแว่นราคา600ให้ไป
เขาทำท่างง..มองแว่นผม ในใจคงคิดว่าแว่นตาช่างเหมือนบรรดา สภา ส.ว เขาใช้กัน แต่เขาก็หยิบไปลองใส่ มองมาที่ผมและสิ่งรอบๆตัวเขาได้สักพัก
"Wow อาจารย์ลุงครับ แว่นอาจารย์ช่างมหัศจรรย์ ดั่งแว่นวิเศษ ดีจังเลยครับ..ผมมองสาวสวยที่เดินผ่านไปเมื่อสักครู่ต่างไปเลยครับ"
เขาบอกอย่างตื่นเต้นตกใจที่ได้เห็นมุมมองจากแว่นของผม
ผมรู้สึกปลื้มใจที่ลูกศิษย์เรียนรู้เร็วมากแต่ดูจะใช้ไปมองสาวๆเป็นหลัก.."เป็นไงละ...ดีมากไหม..เหมือนแว่นวิเศษไหมละ5555"
เขาหัวเราะชอบใจมาก"คือพอผมใส่แว่นของอาจารย์ลุง..แล้วมองดูสาวสวยคนนั้น
ผมมองเธอเบลอไปหมดเลยนะครับ และไม่ว่าสาวคนไหนเดินมาสวยไม่สวยแค่ไหนก็เท่ากันหมดเลยครับ...คือมันไม่ชัดเลยครับ55555"
เขาหัวเราะไม่หยุด"แว่นอาจารย์ลุงทำให้เกิดความเท่าเทียมกันในความสวยเลยนะครับ5555"
เอาเข้าไปนี่ขนาดอาจารย์ยังไม่ละเว้นเลยนะหมอนี่ เลยต้องรีบสรุป"เธอน่าจะเห็นใจอาจารย์นะ...ถ้าอาจารย์ใส่แล้วเห็นแบบเธอนี่...ชีวิตผมคงเบลอ ไม่ชัดไปชั่วชีวิตแน่"
คนเรานั้นต่างมีมุมมองที่ไม่เหมือนกันเสมอ ดังนั้นจึงเป็นเสมือนกำแพงกั้นที่จะทำให้คนเราเข้าหาและมีความเข้าใจกันได้ จึงยากมาก
สิ่งที่ต้องฝึกคือการให้เกียรติผู้อื่น.ก่อนเพื่อที่จะได้รับเกียรติและความเคารพตามมาจากผู้คน
ถ้าจะเป็นจอมยุทธ์ที่ดีได้นั้น ไม่ใช่การขึ้นไปนั่งบนหัวใคร แต่คือการเข้าไปนั่งในใจผู้คน
การจะเป็นเช่นนั้นได้ มีกระบวนท่า 5ประการคือ
(1) มองเห็นตนเองตามความเป็นจริง ไม่ยกตนไปข่มผู้อื่น
(2)มองเห็นความดี ความสามารถ ในตัวผู้คน ด้วยความนับถือ แม้เขาจะมีความคิดเห็นต่างไปจากเราก็ตาม
(3)มองเห็นความโปร่งใส ในสิ่งที่ได้ทำ ถือเป็นความรับผิดชอบที่มีค่าต่อกัน
(4)มองเห็นความเชื่อมโยง ของคนเราที่จำเป็นต้องมีการแสวงหาจุดร่วม สงวนจุดต่าง เพื่อเดินไปด้วยกันได้
(5)มองเห็นหนทางที่ยาวไกล เมื่อคนเราต้องขึ้นรถไฟฟ้าขบวนเดียวกัน อย่าใส่ใจแย่งที่นั่งกันบนรถ
เพราะไม่ใช่สิ่งสำคัญมากไปกว่าจุดหมายปลายทาง แม้จะเมื่อยบ้างก็ยังต้องมองเห็นหนทางไป
"อาจารย์ลุงครับผมขอโทษที่ล่วงเกิน เรื่องแว่นนะครับ"เขาเริ่มซึมซับความรู้ในการเคารพไปใช้ทันที
"ไม่เป็นไรนะ น้องติ..อาจารย์ขอเบิ้ลกาแฟอีกสักแก้วนะวันนี้"ผมพูดด้วยความรู้สึกไม่ติดใจท่าที แต่เริ่มติดกาแฟมากกว่า
เมื่อได้กาแฟเพิ่มสมใจ"ผมว่าวันนี้คุยแค่นี้ก็พอนะ..คราวหน้าค่อยว่าจุดที่สาม.."
"ดีเลยครับอาจารย์ลุง...วันนี้ได้ท่าพลิกแพลงไปฝึกอีกหลายท่าครับ"เขารีบขอจบ
"โอเค..ตามนี้"
"แต่อาจารย์ครับผมมีเรื่องปรึกษานิดครับ..คือหลังจากผมกลับไปแล้วไปเล่าต่อ ปรากฏว่ามีเพื่อนๆอยากมาขอเป็นลูกศิษย์ด้วยอาจารย์จะว่าอย่างไรครับ"เขาถามแบบรอคำตอบ
"คงไม่รับละครับ...ค่อยรอลงทะเบียนเรียนเทอมหน้าดีกว่านะครับ กะว่าจะขึ้นค่าหน่วยกิตสักหน่อยนะครับ...วันๆผมยังได้ดาวไม่พอค่ากาแฟเลยนะครับน้องติ"
"สุดท้ายเลยครับ..อาจารย์ลุง..ผมอยากรู้ว่า..เวลาอาจารย์ลุงใส่แว่นมองสาวๆ จะมองเห็นเบลอๆแบบผมไหมครับ"เขาทิ้งท้ายถาม
"มันเป็นความลับของทางราชการนะน้องติ...อาจารย์ไม่สามารถเปิดเผยข้อมูลของทางราชการได้นะครับ"ตอบไปแล้วยังงงตัวเองจนบัดนี้เลย55555555.....
"LL&L19/2/63
- 5
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
