ความจริงของโลกนี้ของการต่อสู้ มีชนะกับความพ่ายแพ้ ถ้าชนะจะเป็นอย่างไร ถ้าแพ้จะเป็นอย่างไร คำตอบง่ายนิดเดียว คนชนะย่อมมีค่า คนแพ้ย่อมหมดค่าจะไปต้มยำทำแกงที่ไหนก็ได้แล้วแต่เจ้าของ แต่คนชนะนั้นก็อย่าลำพองใจไป ในโลกนี้มันเป็นโลกธรรมย่อมมีสองคู่กันเสมอ มีแพ้ก็ต้องมีชนะ เราจะชนะได้ตลอดนั้นไม่เสมอไป ยามที่เรามีอำนาจควรสร้างบารมีให้คนรัก มีพรหมวิหารสี่ในใจเสมอ คือ เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกขา เพราะยามที่เราย่ำแย่จะได้มีคนคอยช่วยเหลือประคับประครอง แต่ถ้ายามเรามีอำนาจใช้อำนาจในทางที่ผิดข่มเหงจิตใจผู้ที่ด้อยกว่า ในยามที่เราตกอับคนจะคอยซ้ำเติมเราแน่นอน เหมือนชะตาชีวิตของไก่แพ้ที่ออกมานอกสังเวียน จะเจออะไรคงไม่ต้องบรรยาย....