19 ก.พ. 2020 เวลา 23:30 • ปรัชญา
ธรรมชาติของกระผม
ภิกษุสองรูปออกธุดงค์ไปด้วยกันในป่าแห่งหนึ่ง หลังจากที่ได้ทำภัตกิจฉันจังหันเช้าเรียบร้อยแล้วก็พากันไปล้างบาตรที่ลำธารสายใกล้เคียง
ขณะที่กำลังล้างบาตรอยู่นั้น ภิกษุรูปแรกสังเกตเห็นแมงป่องตัวหนึ่งกำลังไต่อยู่บนซากขอนไม้ที่ลอยค้างอยู่บนผิวน้ำและกำลังจะจมน้ำ
1
รีบวางบาตรลง ภิกษุรูปนั้นรีบนำสองมือไปรองรับแมงป่องตัวนั้นทันก่อนที่มันจะจมน้ำตายแล้วเอามันไปปล่อยอยู่ในที่ข้างลำธาร แต่ขณะเดียวกัน ท่านต้องถูกแมงป่องต่อย
กลับมาล้างบาตรต่อ ภิกษุรูปเดิมสังเกตเห็นแมงป่องตัวเดิมไต่กลับมาที่เดิมและทำท่าจะจมน้ำอีกครั้ง ภิกษุรูปนี้ก็รีบนำสองมือไปรองแมงป่องขึ้นมาจากน้ำ นำมันออกมาและต้องถูกแมงป่องต่อยอีกครั้ง
ครั้งนี้ภิกษุอีกรูปหนึ่งจึงเอ่ยถามขึ้นว่า
“สหายเอย ท่านเองก็รู้ว่ามันเป็นธรรมชาติของแมงป่องที่จะต้องต่อย เหตุใดท่านจึงต้องช่วยมันอีกครั้งเล่า?”
“เพราะว่า” ภิกษุรูปแรกตอบ
“มันเป็นธรรมชาติของกระผมเองที่ต้องช่วยมัน”
#
หมายเหตุ Ordinarility
บางครั้ง เรานึกว่ากำลังช่วยปลาดาว แต่กลับกลายเป็นช่วยแมงป่อง
เรามั่นคงเพียงใดกับสิ่งที่เราทำ?

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา