17 ก.พ. 2020 เวลา 10:23 • ปรัชญา
# ชาวนาที่ถูกตัวลามะสั่งสอน
หากทุกคนยอมแพ้ต่อความยากลำบากที่อยู่ตรงหน้า ก็คงไม่มีใครประสบความสำเร็จ เพราะการเผชิญอุปสรรคเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ฉะนั้นคุณจะปล่อยให้มันสร้างหรือทำลายคุณ อ่านเรื่องราวต่อไปนี้แล้วคุณจะเข้าใจ
ชีวิตประจำวัน
โจนาธาน ชาวนาที่ขยันขันแข็ง เขามี ลามะ อยู่หนึ่งตัวที่ทุกครั้งในเวลาออกไปไหนมาไหนเขาจะพามันไปด้วยเสมอ
จนกระทั่งวันหนึ่ง ขณะ ที่กำลังเดินทางไปยังที่นาตามปกติ เจ้าตัวลามะ ของเขาก็เกิดพัดตกลงไปในบ่อน้ำที่ลึกมากจนไม่สามารคขึ้นมาเองได้
เมื่อเห็นเช่นนั้น โจ จึงตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ได้แต่ตีโพยตีพายอยู่อย่างนั้นเป็นเวลานานสองนาน
ปัญหาที่ไม่อยากให้เกิด
หลังจากสงบสติได้ครู่หนึ่ง เขาจึงเริ่มประเมินสถานการณ์อย่างรอบคอบ จนได้ผลสรุปออกมาว่า
เขาคงจะช่วย ลามะ ของเขาไม่ได้เป็นแน่ เพราะบ่อนี้ลึกเกินไปที่จะดึงเจ้าตัวลามะ ที่กำลังทรมานและร้องโหยหวนอยู่ตอนนี้ขึ้นมา
โจ จึงคิดที่จะฝังเจ้าลามะ ของเขาทั้งเป็น เพื่อไม่ให้เจ้าลามะ ทรมานไปมากกว่านี้ และกลบบ่อน้ำนี้ไปเพื่อไม่ให้สัตว์ตัวอื่น ๆ ต้องมาจบชีวิตที่บ่อน้ำนี้อีก
การตัดสินใจที่แสนยากลำบาก
ด้วยเหตุนี้ เขา จึงรีบไปขอความช่วยเหลือจากชาวบ้านในหมู่บ้านใกล้เคียง ให้มาช่วยเขาฝังกลบบ่อน้ำ หลังจากที่มาถึง
พวกเขาก็เริ่มขุดดิน แล้วนำไปเทลงในบ่อนั้น ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนกระทั่งเสียงร้องของเจ้าลามะ สิ้นสุดลง
โจ จึงรีบเดินไปที่บ่อน้ำทันที เพื่อบอกลาเจ้าลามะของเขาเป็นครั้งสุดท้าย
ความสะเทือนใจ
แต่ทันทีที่เดินไปถึง และได้ชะเง้อหน้ามองลงไปยังบ่อน้ำนั้น เขาก็ได้พบเข้ากับว่า  เจ้าลามะของเขา ยืนอยู่อย่างสบายใจ ด้วยเนื้อตัวที่เต็มไปด้วยโคลนและสีของทราย พร้อมทั้งเงยหน้าขึ้นมามองเขาด้วยสายตาที่เหนื่อยอ่อน
เมื่อได้เห็นแบบนั้นเขาก็ดีใจจนทำอะไรถูก อีกทั้งยังงงงวย ว่าเจ้าลามะของเขารวดมาได้อย่างไรกัน
เขาจึง นำดินเทลงไปในบ่อน้ำนั้นอีกครั้ง เพื่อทดสอบดูว่า เจ้าลามะของเขาทำอย่างไร
การทดสอบ
จนได้เข้าใจว่า ในทุกครั้งที่เขาเทดินลงไป บ่อน้ำจะเริ่มตื้นขึ้น จนกระทั่งลามะของเขายืนได้ และเมื่อเทลงไปอีกดินที่ดูดซับน้ำก็จะช่วยพะยุงให้ลามะ ดันตัวของมันเองออกมา จากน้ำที่เป็นโคลนขึ้นมาได้เรื่อย ๆ
ด้วยการ สลัดดินออกจากหลังแล้วก้าวขึ้นไป  สลัดดินออกแล้วก้าวขึ้นไป  สลัดดินออกแล้วก้าวขึ้นไป ซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนพ้นจากโคลนตมนั้นมาได้
บทเรียนจากลามะ
ด้วยเหตุนี้ ปัญหาที่ถาโถมเข้ามาก็เหมือนดังดินทรายที่เจ้าลามะ ได้พบเจอ แม้จะโดนทับถมมากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งทำให้มันยืนได้สูงมากขึ้นเท่านั้น
ฉะนั้น จงคิดเสียว่าปัญหาที่เราได้พบเจอก็เป็นเพียงบรรไดขั้นหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้น เพื่อให้เรายืนได้สูงขึ้นจนสามารถจะคว้าเป้าหมายมาได้นั้นเอง
ดังที่ Lisa Lieberman Wang  กล่าวไว้ว่า "ชีวิตไม่ใช่การรอพายุให้พัดผ่าน แต่ชีวิตคือการเรียนรู้ที่จะเต้นรำอยู่ทามกลางสายฝน"
แปลและเรียบเรียงโดยเรื่องเล่าจากดาวนี้
ที่มา:
อ่านบทความเรื่องเล่าจากดาวนี้เพิ่มเติมได้ที่
หากชื่นชอบก็อย่าลืมกด Like กด Share เพื่อเป็นกำลังใจให้กันด้วยนะคะ สามารถแชร์แนวคิด มุมมองดีๆได้ใน Comments นี้เลย 😄
โฆษณา