Blockdit Logo
Blockdit Logo (Mobile)
สำรวจ
ลงทุน
คำถาม
เข้าสู่ระบบ
มีบัญชีอยู่แล้ว?
เข้าสู่ระบบ
หรือ
ลงทะเบียน
moncheep siva
•
ติดตาม
24 ก.พ. 2020 เวลา 09:16 • บันเทิง
มังกรหยก ภาค ๑...ตอนที่ ๑๕
ก้วยเจ๋งคุยกับไอ้ตี๋น้อยเพื่อนใหม่ ชื่ออึ้งย้ง...อยู่ดีๆ อึ้งย้งก็ฟุบหน้าร้องไห้...
“อ้าว เป็นไรล่ะไอ้น้องชาย”...ก้วยเจ๋งถามด้วยความเป็นห่วง
“ข้ายังไม่เคยเจอใครดีกับข้าเหมือนอย่างเฮียเลย ข้าเลยซาบซึ้งใจ”...
ก็แหงล่ะ เฮียก้วยเราเล่นบทป๋า เปย์ซะทุกอย่างขนาดนี้...มันก็ต้องซึ้งกันบ้างล่ะวะ
1
ยังไม่พอ เดินออกมานอกเหลาไอ้หนุ่มน้อยบอก...ม้าแดงสวยดีนี่เฮีย ข้าขอนะ...ก้วยเจ๋งไม่รู้ไปโดนตัวไหนมา ไหนๆกูก็ป๋ามาขนาดนี้แล้ว...อยากได้ม้าหรอ เอาไปเลยเฮียยกให้...
อึ้งย้งโดดขึ้นหลังม้าแดง ก้วยเจ๋งตบตูดม้า...ไอ้แดงก็ห้อแน่บ พาตี๋น้อยอึ้งย้งหายลับไป...ส่วนป๋าก้วยของเรา ก็เดินตัวแห้งกลับที่พัก...เข้าทำนอง...เปย์เป็นแสน แขนยังไม่ได้จับ...
เมื่อถึงที่พัก...มีโจทย์เก่าห้าคนมารอดักอยู่...สี่คนคือปีศาจฮวงโห ที่เคยเจอกันตอนอยู่มงโกล กับอีกคนเป็นหน้าใหม่ เป็นอาจารย์อาของไอ้สี่ตัวนี้...ฉายามังกรสามหัว...
1
ห้าคนนี้กะจะคิดบัญชีรวบ ทั้งก้วยเจ๋งและอาจารย์ทั้งหก พอรู้ว่าหกประหลาดไม่อยู่ ก็นัดหมาย...พรุ่งนี้เที่ยง ไปเจอกันที่ป่าสนห่างจากที่นี่สิบลี้ พาอาจารย์มึงไปด้วย จะได้รู้ดำรู้แดงกัน...
พรุ่งนี้ อาจารย์ทั้งหกน่ะมาไม่ทันหรอก เพราะนัดกันอีกตั้งเดือนนึงกว่าอาจารย์จะตามมา...แต่ยังไงก้วยเจ๋งก็ตัดสินใจลุยเดี่ยวไปตามนัด...
ไปถึงป่าสนที่ว่า แทนที่จะได้พะบู๊กัน...ปรากฏว่าไอ้ปีศาจฮวงโหสี่ตัว ไม่รู้ถูกใครจับมัดมือมัดเท้า ห้อยต่องแต่งอยู่บนต้นไม้ ปากก็ด่าท้าทายก้วยเจ๋งลั่น...
1
ผู้เยี่ยมยุทธที่ไหนมาช่วยหว่า...ก้วยเจ๋งก็นึกไม่ออก ได้แต่ยืนขำไอ้ที่ห้อยต่องแต่งทั้งสี่คน แล้วก็จากไป...ม้าแดงไม่อยู่แล้ว แต่เงินยังเหลือเฟือ...ก้วยเจ๋งซื้อม้าตัวนึง แล้วควบสู่นครหลวงของกิมก๊ก...
นครปักเกีย...ถ้าเทียบกับสมัยนี้ ก็คงประมาณนิวยอร์คล่ะมั้ง...ก้วยเจ๋งตื่นตาตื่นใจมากเข้าไปอีก ก็เดินดูนั่นดูนี่ไปทั่ว...
...แล้วก็มาเจอลานแห่งนึง ผู้คนมุงล้อมกันแน่น...ชะเง้อดู กลางลานปักธงใหญ่ ตัวอักษรบนธงเขียนว่า...”ประลองยุทธเลือกคู่”...ก้วยเจ๋งก็ไปมุงกับเค้าด้วย...
กลางลาน...สาวน้อยอายุสิบเจ็ดสิบแปด กำลังประลองยุทธกับชายหนุ่ม ไม่นานก็กระแทกหนุ่มคนนั้นปลิวออกจากลาน แล้วก็มุดหนีเข้าฝูงคนไป...
...ชายกลางคน เดินเข้ามาประสานมือคารวะคนรอบๆ...”ข้าชื่อ มกเอ๊ก...จัดอีเว้นต์ครั้งนี้ ไม่ได้ต้องการเงิน เพราะฉะนั้น ไม่ต้องโยนเหรียญมาให้...แท้งกิ้วๆๆ”...
พอคนหยุดโยนเหรียญ มกเอ๊กก็พูดต่อ...”แต่ข้าต้องการหาผัวให้ลูกสาวข้า...ข้อแม้เดียว ต้องรวย...เอ้อ ไม่ใช่...ต้องมีวิทยายุทธเอาชนะลูกสาวข้าได้”...
ท่าทางสาวสวยลูกสาวเฮียมก แกคงอัดหนุ่มๆไปหลายคน...เฮียมกตะโกนหลายรอบ ก็ยังไม่มีใครกล้าเข้ามาเป็นกระสอบทรายให้หญิงสาว...
“กลับขึ้นคานเถอะลูก”...มกเอ๊กม้วนธง แล้วชวนลูกสาวกลับ...
“ช้าก่อน”...ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนดังมา...เจ้าของเสียงเป็นหนุ่มน้อย รูปหล่อ พ่อก็คงรวย ขี่ม้ามาพร้อมบริวารรองมือรองตีนเพียบ...
หนุ่มหล่อจ้องสาวสวยลูกสาวมกเอ๊กอย่างไม่เกรงใจ...”ประลองยุทธเลือกคู่สาวสวยคนนี้นะเหรอ”...
มกเอ๊กประเมินจากรูปลักษณ์...หนุ่มนี้ต้องลูกเจ้าสัวหรือผู้มีบารมีใหญ่แน่นอน...ตนเองสองพ่อลูก แต่งตัวมอซอ บ้านๆ...ก็ตอบไปอย่างระวังตัว...
“ข้ากับลูกสาวเป็นพวกรากหญ้า ยังไงก็ไม่คู่ควรกับคุณชายหรอก ได้โปรดอย่าเอาเรื่องนี้มาล้อเล่นเลย”...
แต่ไอ้หล่อก็ยังยืนยัน...”ก็ไม่ได้ห้ามคนรวยประลองไม่ใช่หรอ...งั้นข้าขอประลองกับลูกสาวท่านหน่อย”...ขัดไม่ได้...สุดท้ายหนุ่มหล่อก็ได้ทดสอบฝีมือกับสาวสวย ลูกสาวมกเอ๊ก...
บ๊ะ...จากเดิมที่คิดว่าพวกลูกคนรวยมือตีนบางแบบนี้ จะมีฝีมือที่แท้จริงได้ยังไง...กลายเป็นว่า คุณชายนี่มีฝีมือไม่เบาเลยเว้ย...
ถึงจะวัยไล่เลี่ยกัน...แต่คุณชายเจ้าสำอาง กลับมีฝีมือเหนือกว่าสาวสวยถึงขนาด เป็นฝ่ายหยอกสาวน้อยล้อเล่นได้สบายๆ...มีการดึงสาวสวยเข้ามาในอ้อมอก สาวดิ้นรนให้ปล่อย คุณชายกลับบอกว่า...เรียกที่รักซักคำสิ แล้วจะปล่อย...
...เป็นหมาหยอกไก่ แบบที่ไก่โดนหยอกปนโดนดูถูกไปด้วย...
มกเอ๊กเข้ามาแยกวง...”เอาล่ะ ข้ายอมรับว่าท่านเอาชนะลูกสาวข้าได้ เดี๋ยวเรานัดหมายกัน ว่าท่านสะดวกจะให้ผู้ใหญ่มาสู่ขอเมื่อไหร่”...
ไอ้คุณชายแสดงสันดานพ่อแม่ไม่สั่งสอนทันที...”เฮ้ย เล่นๆกันแค่นี้ทำไมต้องจริงจังด้วย แต่งงงแต่งงานอะไรกัน ไม่เอาหรอก ข้าไปล่ะ”...
อ้าว...อุตส่าห์ปักธงเลือกคู่เป็นจริงเป็นจัง อีกฝ่ายกลับมาทำเหมือนลูกสาวเขาเป็นของเล่น...มกเอ๊กก็เดือดสิฮะ...
มกเอ๊กเข้าต่อสู้ เพื่อปกป้องศักดิ์ศรี...ก็สู้ไอ้หล่อนี่ไม่ได้อีก ถูกถีบกระเด็น...กลับเข้าไปตื๊อ ก็บาดเจ็บกลับมา...
“มึงไปไม่ได้ วันนี้กูยอมตาย”...มกเอ๊กถึงรู้ว่าสู้ไม่ได้ แต่โดนหยามต่อหน้าฝูงชนยังงี้...เค้ายอมตายจริงๆ...
ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกน...”เฮ้ย ทำยังงี้มันไม่ถูกต้องนาเว้ย”...
แน่นอน...เสียงตะโกนต้องออกมาจากพระเอกผู้รักความยุติธรรมของเรา...ก้วยเจ๋งกระโดดโครมเข้าไปแจมด้วย...
6 บันทึก
123
5
5
6
123
5
5
โฆษณา
ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
© 2024 Blockdit
เกี่ยวกับ
ช่วยเหลือ
คำถามที่พบบ่อย
นโยบายการโฆษณาและบูสต์โพสต์
นโยบายความเป็นส่วนตัว
แนวทางการใช้แบรนด์ Blockdit
Blockdit เพื่อธุรกิจ
ไทย