มังกรหยก ภาค ๑...ตอนที่ ๑๖
ก้วยเจ๋งเห็นหนุ่มพ่อแม่รวย ไปทำดูถูกการประลองเลือกคู่ ก็เลยต้องขอเสือกหน่อย...
“ถ้ามึงไม่อยากแต่งงานกับสาวคนนี้ มึงก็คืนรองเท้าที่แย่งไป ให้ผู้หญิงเค้าซะ”...คือตอนประลองกัน ไอ้หล่ออาศัยฝีมือที่เหนือกว่า ถอดรองเท้าปักของหญิงสาวติดมือไปด้วย...
ไอ้บ้านั่นไม่ยอมคืนเว้ย...”แล้วมึงเสือกไรด้วย”...แน้ มันยังย้อนถามก้วยเจ๋ง แถมยังมองตั้งแต่หัวจรดตีน...แต่งตัวยังงี้บ้านนอกชัดๆ...ไอ้หล่อยิ่งทำหน้าตาเหยียดหยามก้วยเจ๋ง...
...ยังงี้มันก็ต้องต่อยกันหน่อยมั้ยอ้ะ...
ฝีมือก็พอฟัดพอเหวี่ยงกัน แต่ก้วยเจ๋งอ่อนประสบการณ์กว่า ผลก็เลยต้องคลุกฝุ่นไปหลายรอบ...จนมกเอ๊กตัดใจ...”ขอบใจมากไอ้น้องชาย เราไปกันเถอะ อย่าไปยุ่งกับไอ้สันดานเสียนี่แลย”...
...ไอ้พวกลูกกระจ๊อกของคุณชาย ได้ทีก็ช่วยกันทับถมฝั่งมกเอ๊กกันยกใหญ่...จนได้ยินพวกนั้นเรียกว่า “คุณชายน้อย”...
เฮ้ย...มันต้องเป็นน้องชายกลาง เรื่องบ้านทรายทองแน่นอน...เอ๊ หรือไม่ใช่...ที่จริงคุณชายน้อยคนนี้ คือหลานของฮ่องเต้กิมก๊กเชียวล่ะท่านผู้ชม...
...กำลังค้างคาด่าทอกันอยู่...ก็มีชายอัปลักษณ์ ถือสามง่ามวิ่งผ่าเข้ามากลางวง...มังกรสามหัวนี่เอง...
ก้วยเจ๋งก็นึก...ซวยแล้วกู ยิ่งโดนรุมอยู่ มีไอ้บ้าสามหัวนี่มากูคงยิ่งแย่...แต่เปล่า มังกรสามหัววิ่งผ่ากลางวงทะลุไปเฉยๆ ไม่ได้สนใจก้วยเจ๋ง...ปากก็ร้องว่า...มึงอย่าหนีๆ...
ก้วยเจ๋งกระเย้อกระแหย่งดู ไอ้สามหัวนี่มันวิ่งตามใครหว่า...ก็เห็นหนุ่มน้อย วิ่งหลบซ้ายหลบขวาอยู่กลางฝูงคนอย่างคล่องแคล่ว...อึ้งย้งนั่นเอง...
มังกรสามหัวนี่ ถึงแม้จะเป็นอาจารย์อาของสี่ปีศาจฮวงโห แต่ในเรื่องนี้คงวางบทไว้เป็นตัวตลก วิชาฝีมือก็พอมีอยู่ แต่ก็ออกจะโง่ๆโดนคนนั้นคนนี้แกล้งอยู่ประจำ...ตอนนี้ก็โดนอึ้งย้งแกล้งให้วิ่งไล่ตามอยู่
ก้วยเจ๋งกำลังคิดถึงปานจะขาดใจ(นี่ถ้าสุดท้ายอึ้งย้งไม่เป็นผู้หญิงล่ะมึง สนุกแน่)...ก็เลยขอผละจากวง วิ่งตามไอ้สามหัวไปทันที...แล้วก็ได้เจอว่า อึ้งย้งมีฝีมือไม่เบา...ไม่โดนไอ้สามหัวเล่นงานแน่ ก็เบาใจ...
มกเอ๊กเอง ถึงจะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก แต่ก็จนปัญญาจะเรียกร้องอะไรจากคุณชายน้อย ก็กำลังจะแยกวง...ก็มีทหารกิมก๊กใช้กระบองตะเพิดคน...เปิดทางให้คนสำคัญคนนึงนั่งเกี้ยวมา...
“หลีกโว้ย สนมเอกมา”...เกี้ยวอย่างหรู ถูกหามแหวกฝูงคนเข้ามา...
“ทำไมมาต่อยตีกับคนเค้าอีกแล้วนะเนี่ย”...เสียงอันไพเราะดังออกมาจากในเกี้ยว...
มกเอ๊กสะดุ้งสุดตัว...เสียงนี้ช่างคุ้นหูเหลือเกิน...
“ข้ามาสนุกเล่นๆแค่นี้เองท่านแม่”...อ้อ หญิงในเกี้ยวเป็นแม่ของคุณชายน้อยนี่เอง...
เห็นแม่มา ไอ้คุณชายสปอยล์ก็ยิ่งได้ใจ ก็พอดีเห็นก้วยเจ๋งกลับมาเข้าวง เลยหาเรื่องจนต้องบู๊กันอีกรอบ...
ไอ้คุณชายถึงแม้จะฝีมือเหนือกว่าหน่อยๆ แต่เป็นประเภทคุณหนู ต่างกับก้วยเจ๋ง ขานี้เค้าโตมาในทะเลทราย อึดถึกทน...ก็เลยหักกันไม่ลงซะที
สนมเอกในเกี้ยวก็ตะโกนห้าม...”พอซะทีเถอะ”...อ้ะ มีบัญชาจากพระสนมยังงี้ ไอ้พวกลูกกระจ๊อกฝั่งคุณชาย ก็ถือโอกาสเข้าร่วมวง...คำว่าพอของมันคือ ต้องซัดก้วยเจ๋งให้หมอบ...
ไม้หน้าสามกำลังซัดเข้ากลางกบาล ก้วยเจ๋งหลบไม่พ้นก็ประสานมือรับ เห็นชัดว่าก้วยเจ๋งต้องแขนหักแน่...ก็มีเสียงตวาดดังลั่น...”ช้าก่อน”...
เออ...ทำไมต้องช้าก่อน...ทำไมไม่บอกให้หยุดก่อนวะ...
เจ้าของเสียงเป็นนักพรต ก้าวเดินเข้ามากลางวง...พื้นถูกหิมะตกทับถมจนเป็นน้ำแข็ง กลับถูกเท้าของนักพรตผู้นี้ ประทับรอยไว้อย่างลึก...
จอมยุทธฝั่งคุณชาย เห็นรอยเท้ายังงี้นึกขึ้นได้...”หรือท่านนักพรตนี้คือ เทวดาขาเทียม”...
นักพรตเห็นหันไปตวาด...”เทวดาเท้าเหล็กโว้ย เท้าเหล็กไม่ได้หมายถึงใส่ขาเทียมนะท่าน แต่หมายถึงมีวิชาทางเท้ายอดเยี่ยม...ใช่แล้ว ข้าคือศิษย์สำนักช้วงจิน...เห็งชู่อิก”...
หลายคนเริ่มคิดแล้วว่า ไอ้หนุ่มบ้านนอกเซ่อๆซ่าๆ มันเป็นอะไรกับนักพรตชั้นแนวหน้าขนาดนี้วะ...เห็งชู่อิกราวกับรู้ใจ ก็รีบตอบ...
“ข้าไม่ได้เป็นอะไรกับไอ้หนุ่มบ้านนอกนี่หรอก แต่ข้ามาสอดรู้สอดเห็นอยู่นาน เห็นว่ามันเป็นคนรักความยุติธรรม ก็เลยอยากขอร้องทุกท่าน...เลิกแล้วต่อกันเถอะ”...
อา...นักพรตชื่อดังออกปากขอขนาดนี้ ทุกคนก็ต้องยอมล่ะฮะ...แล้วเห็งชู่อิกก็หันมาตวาดใส่คุณชายสปอยล์...
“มึงชื่ออะไร เป็นลูกศิษย์ใคร อย่าโกหกจะมึง กูดูแนวทางฝีมือมึงออกนะเว้ย”...
คุณชายน้อยเจอของจริงเข้า ก็ไม่กล้ายึกยัก...”ข้าชื่อ อ้วงงั้งคัง...เรียกสั้นๆว่างั้งคังก็ได้...ส่วนอาจารย์ ขออภัยไม่อาจบอกชื่อได้”...
“อาจารย์ของเจ้าเป็นนักพรตบ้าๆบอๆ สามวันดี สี่วันหัวเสีย ชอบแคะเล็บตีนขึ้นมาดม ตอนกินข้าวโคตรมูมมาม บางคืนนอนเยี่ยวรดที่นอน กลัวจิ้งจกแต่ชอบเลี้ยงแมลงสาบ...”...
“เออๆๆๆๆ พอแล้วค้าบบบบ...ใช่ๆๆๆ นั่นแหละอาจารย์ข้า...ท่านรู้ได้ไงอ้ะ”...
“อ้อ ที่แท้เจ้าก็เป็นลูกศิษย์ของศิษย์ผู้พี่ข้า คิวชู่กีนี่เอง”...
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
