THE FLU 😷 จะเอาตัวรอดอย่างไรเมื่อไวรัสกำลังกระจายลุกลามไปทั่วทั้งเมือง
หนังที่เข้ากับสถานการณ์ในตอนนี้ ถึงแม้จะไม่รุนแรงเท่า แต่ไวรัส Covid19ก็กำลังแพร่กระจายมากขึ้นเรื่อยๆ
คำเตือน ⚠️ บทความนี้เป็นการเปิดเผยเนื้อเรื่องทั้งหมด Spoil
The flu 2013
เดือนเมษายน 2014 ณ ฮ่องกง ในเมืองกำลังเกิดเหตุวุ่นวายมีคนป่วย และไอกันจำนวนมาก
แรงงานต่างด้าวกลุ่มหนึ่งกำลังเตรียมขึ้นตู้คอนเทนเนอร์ หัวหน้าผู้คุมแรงงานได้ส่องไฟฉายและถาม "มอนไซ" หนึ่งในผู้อพยพว่าป่วยหรือ แต่เขาบอกว่าไม่ใช่ คนที่ไอคือคนที่นั่งข้างๆเขา แต่ชายคนนั้นบอกว่าเขาไม่เป็นไร ผู้คุมเลยบอกว่าขอให้เดินทางปลอดภัยนะ
9 วันต่อมา กลุ่มแรงงานก็เทียบท่าที่ท่าเรือ พยองแทก ประเทศเกาหลีใต้ และตู้คอนเทนเนอร์ก็ถูกนำขึ้นรถบรรทุกออกไป
1 พฤษภาคม 2014 ณ เมืองบุนดัง เกิดอุบัติเหตุ "คังจีกู" เจ้าหน้าที่กู้ภัย จึงได้อาสาหย่อนตัวเองลงไป ช่วยผู้ประสบภัยที่ติดอยู่ในรถซึ่งค้างอยู่บนโครงเหล็ก จีกูได้ช่วย "คิมอินเฮ"หญิงสาวที่ติดอยู่ในรถ โดยงัดประตูรถ และพยายามดึงเธออกมา พวกเขารอดมาได้แบบหวุดหวิด เพราะตอนที่รถตกลงไปด้านล่าง จีกู พาอินเฮ ออกมาได้พอดี
อินเฮมาติดต่อจีกู เพราะเธออยากได้กระเป๋าที่อยู่ในรถคืน และขอลงไปในที่เกิดเหตุ จีกูได้ห้ามไว้ และบอกว่าไม่ได้เด็ดขาด มันอันตราย อินเฮโมโหมาก แต่ก็ต้องถอดใจกลับบ้านไป
ชายหนุ่มสองคนที่เป็นพี่น้องกัน ถูกจ้างมาเพื่อเปิดตู้คอนเทนเนอร์ ให้พวกแรงงานต่างด้าว เมื่อเปิดตู้ออกมาได้ ปรากฏว่าเหลือผู้รอดชีวิตเพียงคนเดียว คือ มอนไซ คนอื่นๆ เป็นศพ และมีน้ำเลือดน้ำหนองเต็มไปหมด
2 พฤษภาคม 2014 สองพี่น้อง พามอนไซออกมา หวังว่าเมื่อส่งตัวแล้ว พวกเขาจะได้ค่าจ้าง แต่มอนไซกลับหลบหนีไปได้ในขณะที่สองพี่น้องจอดที่จุดพักรถ และมอนไซก็มุ่งหน้าหนีเข้าไปในเมือง
ฝ่ายน้องชาย เริ่มป่วยหนักมาก ไอ จาม หน้าแดงและไม่มีแรง เขาจึงได้ตัดสินใจไปซื้อยาที่ร้าน คนขายได้จัดยาให้เขา ระหว่างอยู่ในร้าน เขาทั้งไอและจามไม่หยุด ทำให้เชื้อโรคนั้นแพร่กระจายไปทั่ว
อินเฮ ซึ่งมีอาชีพเป็นหมอได้ถูกตำหนิ เพราะเอกสารเกี่ยวกับวิทยานิพนธ์ของเธอได้หายไปจากการประสบอุบัติเหตุ ในขณะที่จีกูได้เข้าค้นพื้นที่เกิดเหตุเพื่อหากระเป๋าของอินเฮ และมิเรลูกสาววัยอนุบาลของอินเฮ ได้โทรเข้ามาพอดี จีกูจึงได้นำกระเป๋าของอินเฮ ไปคืนให้ที่มิเร มิเรขอเบอร์โทรจีกู เผื่อมีอะไรของแม่หาย จะได้โทรไปหา
ภาพตัดมาที่ตัวเมือง บนรถโดยสารมีคนป่วยกำลังไอ ในโรงเรียนก็มีเด็กป่วย แม้แต่ในโรงเรียนอนุบาลเด็กๆที่ป่วย ก็กำลังไอใส่คุณครู แสดงให้เห็นว่าเชื้อกำลังแพร่ไปทั่วเมือง
ฝ่ายสองพี่น้องกำลังตามล่าหาตัวมอนไซ ไปทั่วเมือง ขณะที่พี่ชายเดินกลับมาที่รถ ก็พบว่า บยองวู น้องชายกำลังไอเป็นเลือด
อินเฮกลับมาถึงบ้าน มิเรได้นำกระเป๋ามาคืนให้แม่ และยังบอกว่าอีกว่าคุณลุงจีกูเป็นคนเอามาให้ ทันใดนั้นก็มีสายจากโรงพยาบาลแจ้งว่ามีเคสผู้ป่วยด่วนเข้ามา เขาป่วยด้วยไวรัสและอาการค่อนข้างหนัก
เคสฉุกเฉิน คือบยองวูนั่นเอง ผลออกมาว่าเขาน่าจะติดเชื้อไข้หวัดนก อินเฮพบวิดีโอและรูปที่ถ่ายศพในตู้คอนเทนเนอร์ในโทรศัพท์บยองวู จึงพยายามสอบถามจากตัวพี่ชาย แต่เพราะมันเป็นงานผิดกฏหมายพี่ชายที่กลัวความผิดไม่ยอมบอก
มิเรได้ออกมาหาแมวที่เธอชอบเอาขนมปังให้ และมาเล่นด้วยบ่อยๆ มอนไซได้หลบอยู่แถวนั้น เมื่อมิเรกำลังจะถูกรถชน เขาจึงช่วยไว้ทันพอดี แต่มอนไซก็บอกให้มิเรห้ามเข้าใกล้เขา เดี๋ยวจะติดโรค และรีบหนีไป มิเรสงสารมอนไซ ตามเอาขนมปังไปให้เขากิน และเมื่อเห็นเขาไอไม่หยุด เธอจึงได้โทรตามจีกูมาช่วยมอนไซ แต่เมื่อมาถึง มอนไซก็ได้หนีไปแล้ว
ที่โรงพยาบาลกำลังเถียงกันเรื่องไวรัสที่เจอ ว่าคล้ายคลึงกับที่เจอที่เวียดนามปีที่แล้ว และได้มีการแจ้งว่าเจอตู้คอนเทนเนอร์แล้ว
เจ้าหน้าที่จากโรงพยาบาลได้ทำการตรวจสอบตู้คอนเทนเนอร์ และพบหนูวิ่งออกมามากมาย ทำให้พวกเขาต้องเผาตู้ทิ้ง ไม่ให้เกิดการแพร่กระจายเชื้อ จึงเก็บตัวอย่างเชื้อไปไม่ไ้ด้
ศาสตราจารย์ ซึ่งทำงานที่โรงพยาบาลเดียวกับอินเฮ ได้เสนอให้ปิดเมืองบุนดัง แต่ สส. ของเมือง อย่างสส.ชเว ได้คัดค้านและบอกว่า ไข้หวัดนก มันก็เหมือนไข้หวัดใหญ่ตามฤดูกาลนั่นแหละ
ด้านจีกูและมิเร หลังจากหามอนไซไม่เจอได้พากันไปเที่ยวห้าง มิเรจำเบอร์แม่ไม่ได้ จีกูถามถึงเบอร์โทรของพ่อเพื่อจะให้มารับ มิเรบอกว่าพ่อเธอไปอเมริกาและไม่กลับมาอีก และจู่ๆมิเรก็หลับไป สถานการณ์ในห้างเริ่มเปลี่ยนไป มีคนเจ็บป่วย ไอ และล้มลง ที่ทำงานของจีกู โทรมาแจ้งว่ามีการขอให้รวมตัว เพราะมีเหตุการณ์ด่วนในตอนนี้ จีกูได้ช่วยป้าคนนึงที่ไอและหมดสติไว้ เขาจึงนำมิเรนอนที่ม้านั่งก่อน
ที่โรงพยาบาลพบว่า รูปถ่ายของบยองวูในตู้คอนเทนเนอร์ มีผู้รอดชีวิตหนึ่งคน นั่นก็คือมอนไซนั่นเอง สส.ชเวได้เข้ามาย้ำว่า เขาไม่อนุมัติให้ปิดเมือง และได้เกิดเหตุชุลมุนขึ้นด้านล่าง เมื่อเกิดอุบัติเหตุรถชน รวมถึงปั๊มน้ำมันระเบิด และเจ้าหน้าที่ได้แจ้งว่าตอนนี้มีคนป่วยติดเชื้อ เต็มโรงพยาบาลบุนดังแล้ว
จีกูกลับมาพบว่ามิเรหายตัวไปแล้ว จีกูรีบเอาโทรศัพท์ของมิเรโทรบอกอินเฮ ว่าเขาพลัดหลงกับมิเร และจีกูก็พยายามค้นดูกล้องวรจรปิดจนเจอมิเรในกล้อง
ประธานาธิบดี ได้ลงพื้นที่บุนดังและสั่งให้ปิดเมือง พร้อมแถลงข่าว ทำให้ชาวเมืองแตกตื่น เพราะยังไม่มียารักษา ชาวเมืองต่างพากันแย่งกันซื้ออาหารเพื่อกักตุน จีกูพยายามแหวกฝูงชนจนเจอตัวมิเร
มีการปิดห้างเพราะพบผู้ติดเชื้อ และผู้คนพยายามหนีออกมาทางลานจอดรถ จีกู มิเรและอินเฮ หนีออกมาทันพอดี ก่อนที่ประตูจะปิด แต่จีกูบอกให้อินเฮพามิเรไป เขาขอช่วยคนอยู่ที่นี่ก่อน และเขาได้ช่วยจนเปิดประตูสำเร็จ
อินเฮพามิเรมาเพื่อขึ้นเครื่องบินที่จะอพยพออกจากเมือง แต่มิเรเกิดไอขึ้นมา ทั้งคู่จึงไม่ได้ขึ้นเครื่อง อินเฮติดต่อไปยังศาสตราจารย์และบอกว่าขึ้นเครื่องไม่สำเร็จ และศาสตราจารย์บอกว่าทางการกำลังหาตัวคนที่รอดชีวิตจากตู้คอนเทนเนอร์ ซึ่งตอนนี้มอนไซนั้น ได้อยู่รวมกับฝูงชนจำนวนมาก
อินเฮเข้าแถวตรวจร่างกาย ขณะที่กำลังจะมัดผมให้มิเร เธอพบตุ่มแดงที่ต้นคอมิเร นั่นแปลว่ามิเรกำลังติดเชื้อ และได้เกิดเหตุชุลมุนเมื่อ พี่ชายของบยองวูได้โวยวาย อินเฮอาศัยจังหวะนี้ทำให้มิเรรอดจากการตรวจ
จีกูเจออินเฮและมิเร และอินเฮพยายามเมินเฉยกับจีกู เพราะเธอกลัวว่าจีกูจะติดเชื้อจากมิเร
จีกู ได้รับข้อมูลจากกุกฮวาน หรือผู้บังคับบัญชาของหน่วยกู้ภัยชุมชน ว่าคนอื่นในทีมติดเชื้อกันหมดแล้ว เหลือจีกูและรุ่นพี่กู้ภัยอีกคนที่ยังไม่ติดเชื้อ และจีกูยังรู้มาอีกว่า คนที่ติดเชื้อจะถูกยิงทั้งหมด แต่เขาก็ไม่ค่อยเชื่อ
จีกูเอาบะหมี่ไปให้ อินเฮกับมิเร เธอไม่ยอมรับ แต่จีกูได้เห็นผื่นที่แขนมิเร ก็เข้าใจถึงสาเหตุ อินเฮได้เอ่ยปากขอโทษที่เธอแอบบิดบัง
ทางการเจอตัวมอนไซที่ไม่มีอาการติดเชื้อ ไม่มีไข้ และทางทีมแพทย์ก็แจ้งอินเฮและขอให้เธอมาช่วย เพราะว่าเจอตัวมอนไซแล้ว อินเฮฝากมิเรไว้กับจีกู เขาได้ให้วิทยุสื่อสารกับอินเฮด้วย เมื่อให้มิเรสบายใจว่าจะติดต่อแม่ได้ตลอด
อินเฮเสนอว่าให้แยกแอนติบอดี้แล้วไปฉีดให้คนติดเชื้อ แต่ทางผู้เชี่ยวชาญบอกว่าต้องศึกษากับไวรัสให้แน่ใจก่อน คนอื่นก็บอกว่าหากฉีดทันทีโดยไม่ทดลองก่อน ตอนนี้อาจจะเกิดอันตรายได้ แต่อินเฮนั้นอยากให้มิเรหาย จึงลุกลี้ลุกลนมาก
อินเฮกลับไปที่สถานที่กักกัน เพื่อจะนำมิเรมารักษา ตอนนี้ผื่นเริ่มลามมาที่ใบหน้ามิเรแล้ว และเจ้าหน้าที่มาถามถึงผู้กักกันหมายเลข 2066 ซึ่งก็คือมิเร จีกูรับแทนว่าเขาคือหมายเลข2066 จึงโดนแยกไปยังห้องกักกันผู้ติดเชื้อ
รุ่นพี่ของจีกูได้ไปขอหมายเลขจริงๆของจีกู ที่กุกฮวานและเขาพบว่าจีกูไม่ติดเชื้อ ก็โล่งใจ พร้อมกับเอาบัตรไปให้เพื่อจีกูจะได้ออกจากห้องผู้ติดเชื้อ
ประชาชนที่ไม่ติดเชื้อเริ่มโวยวายเพื่อจะขอออกจากสถานที่กักกัน แต่สส.ชเวบอกว่า เราต้องเพิ่มการรักษาความปลอดภัยเพื่อไม่ให้พวกเขาออกไปได้ ประธานาธิบดีเองก็ไม่เห็นด้วยที่จะขังผู้ปลอดเชื้อไว้ แต่มีเจ้าหน้าที่ชาวต่างชาติชื่อว่า สไนเดอร์ บอกว่า เราต้องทำเพื่อโลก ความเป็นตายของคนทั้งโลกขึ้นอยู่กับเกาหลี
อินเฮได้อาศัยจังหวะเพื่อที่จะเอาแอนติบอดี้ของมอนไซให้มิเร เมื่อมอนไซรู้ว่าเป็นมิเร เขาก็ยินยอมให้เลือด และกุกฮวานที่ตอนนี้พบว่าตัวเองติดเชื้อแล้วเช่นกัน พยายามเข้ามาขัดขวาง อินเฮโดนสั่งให้หยุดฉีดแอนติบอดี้ แต่เธอไม่ยอม จึงโดนยิงยาสลบ
ด้านจีกูเขากำลังจะถูกนำออกมาจากกลุ่มผู้ติดเชื้อ แต่บังเอิญเห็นร่างของเด็กที่ติดเชื้อโดนเข็นออกไป และเขาเจอที่คาดผมของมิเรตกอยู่ จีกูคิดว่าร่างนั้นน่าจะเป็นมิเรจึงรีบวิ่งตามไป และเจอว่าคนที่ติดเชื้อจะโดนห่อทั้งที่ยังไม่ตายและถูกนำไปลงหลุมขนาดยักษ์ จีกูได้ยินโทรศัพท์ของมิเรดัง จึงเจอมิเรและพยายามอุ้มเธอออกมาแต่ก็เจอเจ้าที่ตามล่าตัวเขา
พลทหารที่ทำหน้าที่เฝ้าผู้ติดเชื้อ ได้พบว่าตัวเองติดเชื้อ และเขาพยายามจะเข้าไปหาแฟนของเขาที่อยู่ในกลุ่มผู้ติดเชื้อ เพื่อนทหารอีกคนพยายามห้ามไว้ แต่ก็พบว่าแม่ของเขาติดเชื้อ และกำลังจะถูกนำตัวไป จึงเข้าไปกอด และก็มีทหารมาล๊อกตัวเขาไว้ ทั้งสองต่อสู้กับเจ้าหน้าที่ทหารอื่นๆจนเกิดจลาจล
แม่ของพลทหารบอกว่ากำลังจะถูกพาไปรักษา แต่เขาบอกแม่ว่าที่นี่ไม่มีการรักษา เจ้าหน้าที่ทหารจึงจะยิงเขา เพื่อนทหารอีกคนได้เข้ามาบังไว้และโดนยิง ประชาชนที่เห็นดังนั้นก็ช่วยกันรุมทหารที่ยิง และลุกฮือจนพากันไปถึงลานที่มีหลุมใส่ร่างผู้ติดเชื้อ ทำให้เจ้าหน้าที่ที่ตามจับจีกูหนีไป จีกูรอดมาได้ และพยายามติดต่ออินเฮผ่านวิทยุ แต่สัญญาณไม่ชัดเจน
อินเฮบอกว่าเธออยู่ชั้นใต้ดินและกำลังจะอพยพออกไปพร้อมทีมแพทย์ เพราะตอนนี้ผู้ปลอดเชื้อได้ก่อจลาจลแล้ว เธอรีบขึ้นรถจนวิทยุตก มอนไซจึงเก็บมาให้ และได้เจอกับพี่ชายของบยองวูที่ตามล่าเขา มอนไซถูกแทงจนบาดเจ็บสาหัส และเสียชีวิตในเวลาต่อมา จีกูออกมาถึงชั้นใต้ดินและเห็นเหตุการณ์พอดี
จีกูวิทยุคุยกับอินเฮว่ามิเรอาการดีขึ้น และหาจุดนัดพบกัน ขณะที่กุกฮวานปล้นอาวุธเจ้าหน้าที่เพื่อก่อม็อบ และเมื่อเห็นว่ามิเรอาการดีขึ้นเขาก็อยากได้ตัวเธอมาเพื่อรักษาอาการติดเชื้อของตัวเองมาก
สส.ของเมืองคนหนึ่งบอกกับเจ้าหน้าที่สไนเดอร์ ว่า ยอมเสียประชากรบางส่วน และสั่งให้ทหารใช้อาวุธยิงประชาชนได้ ในขณะที่ประธานาธิบดีไม่ทราบเรื่อง
กุกฮวานพยายามลอบยิงจีกู แต่รุ่นพี่กู้ภัยได้ช่วยไว้ ปืนลั่นโดนทหารที่กำลังจะยิงประชาชนแทน และกลุ่มทหารก็ค่อยๆไล่ยิงประชาชนบนถนน ประธานาธิบดีทราบเรื่องและโกรธมาก
จีกูเอาวิทยุไว้ให้มิเร และบอกว่ารอที่นี่ เขาต้องเข้าไปช่วยคนที่บาดเจ็บก่อน
อินเฮติดต่อเข้ามาและเมื่อมิเรบอกว่าอยู่ในเหตุจลาจลที่ถนน อินเฮรีบวิ่งไปหาลูกทันที
ศาสตราจารย์ได้แจ้งกับประธานาธิบดีว่าตอนนี้ เหลือแอนติบอดี้อยู่ที่มิเรคนเดียว ในขณะที่กุกฮวานได้เจอตัวมิเรและพยายามเอาเลือดมิเร รุ่นพี่ของจีกูได้มาช่วยไว้ จนโดนยิงที่ไหล่ จีกูตามมาพอดี ระหว่างสู้กันกุกฮวานก็โดนเหล็กเสียบจนตาย
สไนเดอร์ ได้สั่งให้ทหารยิงคนที่ล้ำเส้นสีส้มเข้ามา จีกูเองพยายามหามิเรที่วิ่งหนีออกมา ขณะที่อินเฮก็วิ่งออกมาจากฝ่ายทหารและห้ามประชาชนไม่ให้ข้ามเส้นสีส้ม มิเรโผล่ออกมาจากกลุ่มคนและวิ่งมาหาอินเฮ พร้อมกับจีกูที่เห็นพวกเขาพอดี
มิเรวิ่งออกมาถึงเส้นสีส้ม เพราะคำสั่งทหารจึงจะยิงมิเร อินเฮไปรับลูกกระสุนแทน จนโดนยิงที่ไหล่ จีกูกำลังดูอินเฮ และมิเรวิ่งออกมาเอาตัวบังไว้ พร้อมกับร้องไห้และบอกว่า อย่ายิงแม่หนู เป็นภาพที่สะเทือนใจมาก จนประชาชนช่วยกันเอาตัวมาบังไว้ ประธานาธิบดีเห็นดังนั้นก็รีบสั่งให้หยุดยิง
สไนเดอร์ ใช้คำสั่งแผนสำรองให้ปล่อยระเบิดใส่กลุ่มคนแทน ซึ่งจะปล่อยระเบิดในอีก 10 นาที และกล้องวงจรปิดได้แสดงให้เห็นมิเรที่ตอนนี้อาการดีขึ้นจึงน่าเชื่อว่า แอนติบอดี้ของเธอนั้นน่าจะช่วยคนที่ติดเชื้อได้ ประธานาธิบดีสั่งให้หยุดปล่อยระเบิด ไม่งั้นจะยิงทำลายเครื่องบินที่มาปล่อยระเบิดให้หมด
สไนเดอร์ จึงยกเลิกคำสั่งปล่อยระเบิด และประธานาธิบดีได้ประกาศกับประชาชนว่าจะช่วยเหลือทุกคน สถานการณ์จึงสงบลงหลังจากนั้นก็ได้มีการใช้แอนติบอดี้ของมิเร เพื่อช่วยชีวิตคนอื่นๆ
ท้ายที่สุด อินเฮได้คบกับจีกู และทั้งสองคนรวมทั้งมิเร กำลังจะไปเที่ยวพักผ่อนกัน ในวันหยุดของจีกู แต่ดันมีเหตุการณ์ที่ผู้หญิงคนหนึ่งเกิดกระโปรงติดกับชิ้นส่วนรถเมล์ จีกูจึงออกมาทำหน้าที่ แต่รุ่นพี่กู้ภัยอาสาทำแทน และบอกให้จีกูไปเที่ยวให้สนุกเถอะ อินเฮ ก็บอกกับจีกูว่า ที่รัก อย่าไปสนใจเรื่องของคนอื่นเลยนะ (เพราะจีกูเข้าไปช่วยคนอื่นทีไร เรื่องยาวทุกที555 )
- 7
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
