บุพบทวลีในภาษาจีนกลาง (ตอนที่ 1)
บุพบท เช่น 跟 (gēn กับ)，在 (zài ที่)，从/從 (cóng จาก)，对/對 (duì ต่อ) ฯลฯ เป็นคำประเภทบอกตำแหน่ง เวลา ทิศทาง สถานที่ ฯลฯ ที่เป็นส่วนประกอบสำคัญในการสร้างประโยคภาษาจีนกลาง
การใช้บุพบทต้องมีคำนาม (名词/詞 míngcí) ตามหลังเสมอ และนี้ทำให้เรียกตัวมันว่า “บุพบทวลี” เช่น 在家 zàijiā ที่บ้าน，跟同学/學 gēntóngxué กับเพื่อน，向外面 xiàngwàimiàn ฯลฯ
บุพบทวลีในประโยคภาษาจีนกลางมีกฎเหล็ก 3 ข้อ คือ
กฎข้อ 1: บุพบทวลีจะเกิดก่อนหรืออยู่หน้าคำกริยา (动词/動詞 dòngcí) เสมอ เช่น
她 + 跟同学 + 聊天。
她 + 跟同學 + 聊天。
tā + gēntóngxué + liáotiān.
เขา + กับเพื่อน + คุย = เขาคุยกับเพื่อน
ห้ามพูดว่า *她聊天跟同学。
กฎข้อ 2: ห้ามมีคำอื่นใดมาวางระหว่างคำบุพบทกับคำนาม (ทั้งสองเป็นคู่ชีวิตกัน) เช่น
麦克在中国住过一年。
麥克在中國住過一年。
màikè zài zhōngguó zhùguò yīnián.
ไมเคิลเคยอยู่ที่เมืองจีนมาปีหนึ่ง
ห้ามพูดว่า *麦克在过中国住一年。
กฎข้อ 3: คำวิเศษณ์ (副词/詞 fùcí) ที่ใช้ขยายคำกริยา เช่น 常常 (chángchang บ่อยๆ)，一定 (yīdìng แน่นอน)，马上/馬上 (mǎshàng ทันที) ฯลฯ จะต้องอยู่หน้าบุพบทวลีและกริยาเสมอ
การเรียงคำในประโยคจึงเป็น ประธาน + คำวิเศษณ์ + บุพบทวลี + คำกริยา ยกตัวอย่างเช่น
请你 + 马上 + 到我家 + 来。
請你 + 馬上 +到我家 + 來。
qǐngnǐ + mǎshàng + dàowǒjiā + lái.
ขอให้คุณ + ทันที + ถึงบ้านผม + มา
= ขอให้คุณมาที่บ้านผมในทันที
ห้ามพูดว่า *请你来到我家马上。
@ข้อควรรู้เพิ่มเติม
ในภาษาไทย บุพบทวลีจะวางไว้หลังคำกริยา และถ้ามีคำขยายอย่างคำวิเศษณ์ก็มักอยู่ท้ายประโยค เช่น
เขาไปเที่ยว + กับเพื่อน + บ่อยๆ
เขาซื้อหนังสือ + ที่ร้านคิโนะคุนิยะ + เป็นประจำ
เขาเรียน + ที่มหาวิทยาลัยปักกิ่ง + ตั้งแต่ปีที่แล้ว
ฉะนั้นระวังการใช้ภาษาจีนแบบไวยากรณ์ไทย เช่น “เขาไปเที่ยวกับเพื่อนบ่อยๆ” แทนที่จะพูดว่า 她经常跟朋友们去玩儿。tā jīngcháng gēn péngyoumen qù wánr. จะกลายไปเป็น *她去玩儿跟朋友们经常。
การแบ่งชนิดของคำบุพบทวลีตามหน้าที่ในประโยคยังมีอีกหลายแบบ ไว้มาเรียนกันตอนต่อไปครับ^^
Ref： Modern Mandarin Chinese Grammar: A Practical Guide, Routledge
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
