ตามติดชีวิต..เซเล็ป..
นกปรอทสวน
ใครเคยเห็นนกตั้งแต่เกิด ออกจากไข่ ฝึกบิน แม่ป้อนอาหาร กันบ้างคะ
ตามพิ้งกี้มาค่ะ
เหตุเกิดช่วงเดือนพฤษภาคม 2562
ณ ราวตากผ้าที่บ้านค่า
วันหนึ่ง พิ้งกี้ไปที่ดาดฟ้าที่บ้าน พบว่ามีรังนก พร้อมไข่ใบเล็กน่ารัก 2 ฟอง
แต่มองไม่เห็นคุณแม่นก เลยมาติดตามชีวิตเซเล็ปน้องนกน้อยตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา
โดยแต่ละวันจะขึ้นไปดูน้องนก ทุกวัน ด้วยค่าเห่อ
แต่จะแอบดูตอนที่แม่นกมาค่ะ
ตอนที่เห็นแม่นกมากกไข่ครั้งแรก แอบโล่งใจ เพราะว่ากลัวแม่นกทิ้ง
ช่วงนั้น อากาศ ช่วงกลางวันถึงบ่ายร้อนมาก
นึกถึงสภาพบนดาดฟ้า ที่เป็นที่โล่งๆ มีเพียงราวตากผ้าอยู่ 1 อัน แต่มีหลังคาบังให้เล็กๆค่ะ
แต่โดยรวมคือ สว่างสุดๆ ไปยืนแอบดูไม่ถึง 5 นาที เหงื่อก็จะเริ่มออกแล้วค่า
แม่นกคงร้อนมาก อ้าปากตลอดเวลา
พิ้งกี้พยายามเอาน้ำ และข้าวไปให้แม่นกกินด้วยการย่องเบาๆ เพราะเค้ากลัวคนมากค่ะ
เคยมีครั้งนึงที่ขึ้นไปเปลี่ยนน้ำ แม่นกตกใจ โผบินออกจากรังเลยค่ะ...แต่นางไม่ไปไหนนะคะ บินเกาะแถวๆนั้นแหล่ะ พร้อมมองดูพิ้งกี้ตลอดเวลา^^
โปรดสังเกตรังนะคะ มีอารยธรรมมาก มีสำลีปูด้วยค่า ^^
(ตอนที่นกทุกตัวจากไปแล้ว พิ้งกี้ไปรื้อรัง พบว่ารังที่แม่นกค่อยๆมาสานนั้น แข็งแรงมาก ต้องออกแรงดึงอยู่นายเลยค่ะ... สาเหตุที่ดึงออก ก็ติดตามกันต่อไปนะคะ)
นกปรอดสวน ..พิ้งกี้พบว่า เค้าจะออกหาอาหารตอนเย็นๆ แล้วกลับมากกไข่เหมือนเดิมในตอนกลางคืน
ผ่านไปกี่วันไม่ได้สังเกต พอขึ้นไปดูอีกที พบว่าลูกนก ฟักออกมาเป็นตัวแล้วล่ะค่ะ ปลาบปลื้มมากๆเลย เหมือนคลอดลูกเอง ^^
Day 2 ออกจากไข่แล้ว
(ไม่ทราบเหมือนกันนะคะ ว่าใช้เวลากี่วันออกจากไข่ เพราะพอไปดูอีกครั้ง เบบี๋นก ออกมาจากไข่แล้วค่ะ
วันนี้แม่นกไม่อยู่ พิ้งกี้จะร่าเริงมาก เนื่องจากได้ไปจ้องมองลูกนกอย่างใกล้ชิด
แต่ช่วงแรกๆ ไม่กล้าไปใกล้มาก เพราะเพื่อนๆน่าจะเคยได้ยินมาว่า อย่าไปจับลูกนก เดี๋ยวกลิ่นเราติดที่ลูกนก แม่นกจะกลัว แล้วแม่เค้าจะทิ้ง
ลูกนกที่ออกมาจากไข่ ตัวเล็กมากๆเลยค่ะ ขนไม่มีสักเส้น ตัวสีชมพูแดงๆ นกติดกัน2 ตัว หายใจแรงมากๆ
แม่นกไม่อยู่คาดว่าไปหาอาหารค่ะ
Day 3 รอป้อนอาหาร
วันนี้ขึ้นไปเจอพ่อแม่นก กำลังป้อนอาหาร
โดยจะคาบ แมลงตัวเล็กๆ ไว้ที่ปาก พอมาเกาะที่ราวตากผ้า ลูกจะรู้ทันทีว่าแม่มา (คาดว่ามีแรงสะเทือน) จากที่หลับไหลอยู่ ต่างชูคออ้าปากกว้างมาก รอพ่อแม่มาป้อนอาหารให้ถึงปากเลยค่ะ
ตอนแรกพิ้งกี้เข้าใจว่า มีแค่แม่นกมาป้อนตัวเดียว ปรากฎว่า มีทั้งพ่อทั้งแม่ ผลัดกันมาป้อนอาหารให้ลูกค่ะ
(สังเกตจาก ลักษณะขน ของนกทั้งสองตัวไม่เหมือนกัน)
แม่นกจะกลัวและระวังภัย คอยมองหันซ้ายหันขวาตลอดเวลา
และจะหยุดนิ่งเมื่อพิ้งกี้มาแอบมองและเข้าใกล้
นางจะจำได้ ว่าพิ้งกี้มาแอบมองตรงไหน
ส่วนลูกนก เบบี๋น้อยน่ารักสุดๆ เป็นทารกจริงๆ พอพ่อแม่หยุดป้อนปุ๊บ นางคอพับคออ่อน หลับทันทีเหมือนกัน
Day 4 ขนเริ่มต้นเยอะแล้ว
ไม่น่าเชื่อ แค่ไม่กี่วัน ขนขึ้นเยอะแล้วค่ะ แต่ดูเป็นก้านแข็งๆ
วันนี้ขึ้นไปดูช้า เกือบลืมแหน่ะ ขึ้นไปดีใจมาก พ่อแม่นกไม่อยู่ จะรีบไปถ่ายรูปนกน้อย
ที่ไหนได้พ่อแม่นกบินกลับมาไว๊ไว
เราก็อยากเห็นตอนเค้าป้อนอาหาร ก็ยืนรอตั้งนาน เข้าใจความรู้สึกคนแอบถ่ายสัตว์เลย ต้องอดทนมาก กว่าจะได้รูปนี้ เหงื่อไหลไคลย้อยเลยทีเดียว แต่น่ารักกมากกก
ปล.แม่นกหาอาหารไวไปไหม จะออกไปถ่ายลูกนกสักหน่อย แม่กลับมาละ TT
Day 5 นางแบบ
วันนี้แม่นกเปิดโอกาสให้ถ่ายรูปแบบ Close Up สุดๆ ซูมเข้าไปในปากเลยค่ะ 555
Day 6 ชูคอ
วันนี้เอาน้ำดื่มไปเติมให้ พอที่ตากผ้าขยับปุ๊บ ลูกคงคิดว่าแม่มา ก็มีอาการแบบนี้เลยจ้า หิวๆหิวๆ
เป็นเหมือนเด็กเบบี๋เลย กินเสร็จก็หลับ ตื่นมาก็กิน ^^
Day 7 พ่อแม่หวง
วันนี้คุณแม่บุญธรรมพิ้งกี้เหนื่อยนะคะ กว่าจะถ่ายรูปพวกหนูได้ แม่นกจริงไม่ยอมไปไหนเลย เฝ้าๆๆตลอดๆๆ หวงลูกจีจี
Day 9 แม่นกบ่น
เมื่อวานไม่ได้ถ่าย เพราะแม่นกเฝ้าเลย 555 (เหมือนจำได้ว่าพิ้งขึ้นไปกี่โมง)
เราก็ไม่อยากไปขัดขวางความสุขของครอบครัว
แม่นกขี้โวยวายมาก พอเห็นพิ้งกี้เท่านั้น
ร้องในลำคอ บ่นๆๆๆ เสียงดังมาก เสียงแบบแควกๆๆ ไม่ใช่เสียงจิ้กๆนะคะ
สักพัก บินมาเกาะมอง แล้วก็ไม่ยอมไปไหน เราก็ไปแอบ เค้าก็มารอๆๆ พิ้งกี้ขึ้นไปดูใหม่ก็ไม่ยอมไป 555
วันนี้เปลี่ยนเวลาขึ้นไปถ่ายรูป คราวนี้ไม่ไม่โวยวายละ (เหมือนจำกันได้ เจอกันบ่อย)
แต่พ่อมาบ้าง โวยวายบ้านแตก
ปล. ขนปีกเริ่มขึ้นเยอะแล้ว อีกสักพัก ก็จะโบยบินสู่โลกกว้างกันแล้วจ้า
Day 10 ลูกนกรู้ความ
ลูกนกรู้ความแล้ว เริ่มกลัว พอเข้าไปใกล้ เงียบเสียง ย่อตัวลงไปในรังและหดคอ
(กลัวจนหัวหดคือที่มาของสำนวนนี้หรือเปล่า 555)
ว๊า อยากถ่ายวีดีโอลูกนกร่าเริงสักหน่อย เพราะเสียงเธอ2 ตัวเพราะมาก จิ้บๆๆๆเสียงอ่อนหวานเชียว
เสียงลูกนกเพราะมาก ช่วงนี้ร้องทั้งวัน พยายามฝึกบินกันแล้ว จิ้บๆๆๆๆ ตลอด
เหมือนเวลาเราขี่จักรยาน เด็กๆจะพูดตลอดว่า แม่ๆๆ อย่าปล่อยมือนะ พูดซ้ำวนไปวนมา
ลูกนกก็ขยับปีก เกาะที่ราวตากผ้า ขยับปีกบน พร้อมร้อง จิ้บๆๆๆ ตลอดเวลา
ขยับปีกอย่างเดียวเลย แต่ไม่บินไปไหน เพราะยังบินไม่ได้ ช่วงฝึกบิน แม่หรือพ่อ จะคอยอยู่ข้างๆ พร้อมพูดกับลูกนกตลอด
ปล. ฝึกบินก็ต้องมีกายกรรมเปียงยางกันบ้าง
Day 11 เบบี๋นกร่อนลงพื้น
ลูกนกเริ่มกลัวมากขึ้น สงสัยจะไปถ่ายไม่ได้แล้ว กลัวจนกระทั่ง กางปีก ร่อนลงมาบนพื้นเลย
ตอนนี้ ลูกนก กับพ่อแม่ และพี่หรือน้องอีกตัว กำลังช่วยกันส่งเสียง เชียร์เจ้าตัวเล็ก บินกลับขึ้นรัง หรือยังไง (แอบรู้สึกผิด ทำนกตกรัง)
แต่ขึ้นไปดูอีกครั้ง สบายใจมากขึ้น ลูกนกไม่บาดเจ็บ พ่อแม่ ก็ลงมาช่วยกันดู เจ้าตัวเล็กก็พยายามกระพือปีก ร้องส่งเสียงกันไป ดูอบอุ่นที่ช่วยเหลือกันอย่างดี
ตอนก่อนพิ้งกี้จะนอน ขึ้นไปดูอีกที เบบี๋นกตัวพี่ที่ร่อนลงมา มาเกาะที่รองเท้า พิ้งกี้เลยยกรองเท้า เอาขึ้นไปเทกลับที่รัง โดยไม่ได้จับตัวเค้าเลยค่ะ
วันนี้พบว่า ตอนกลางคืน พ่อแม่นก จะไม่ได้มานอนอยู่ด้วยแล้ว เด็กๆจะนอนกันเองพี่น้อง
แถมตอนหลับ มึนสุดๆ ขนาดยกรองเท้าเทลงที่รัง นางก็ไม่รู้สึกตัวอะไรเลย หลับตาตลอดเวลา
วันนี้ได้ปรัชญานกมาอย่างนึงที่เตือนตัวเองว่า
ลูกนก ตกลงมาที่พื้น บินไม่ได้ ต่อให้พ่อแม่นก พยายามแค่ไหน ก็อุ้มลูกขึ้นที่รังไม่ได้อยู่ดี
สิ่งที่ทำได้ คือ ส่งเสียงเชียร์ลูก ให้กำลังใจลูก และเฝ้ามองอยู่ห่างๆ ให้ลูกพยายามบินด้วยตัวเอง...ทำให้นึกถึงการเลี้ยงลูก(ทั้งๆยังไม่มีนะคะ จินตนาการไปไกล) ว่า พ่อแม่หากอยากให้ลูกแข็งแกร่ง ทั้งกายและใจ ไม่ใช่เลี้ยงแบบโอ๋ ประคับประคอง ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่าง แต่สิ่งที่ทำได้ คือเชียร์อัพ ชี้มุมมอง สอนแนวคิด คอยดูอยู่ห่างๆ สอนให้ทำ แล้วดูลูกเติบโต พร้อมทั้งพยายามทำด้วยตัวเองครั้งแล้วครั้งเล่า จนเติบโตมาอย่างสง่างามที่สุด
Day 12 กังวล
วันนี้ไม่ถ่ายแบบเข้าใกล้มาก เด่วเจ้าตัวเล็ก ร่อนถลาลงพื้นอีก
เมื่อคืน กังวลสุดๆ ที่ไปจับลูกนกเทคืนรัง กลัวว่าเดี๋ยวพ่อแม่จะไม่กลับมาเลี้ยง
ไปเสร็จหาข้อมูลเสร็จ ว่าหากพ่อแม่ไม่มา เราต้องไปซื้อไฟอบ ซื้อกรงนก เตรียมรับผิดชอบเต็มที่ แต่อีกใจอยากให้อยู่ธรรมชาติมากกว่า
สรุปเช้าตรู่ พ่อแม่นกกลับมาแล้ว เย้เย้ หมดห่วงแล้วจ้า เหมือนยกภูเขาออกจากอก
ในรูปตอนนี้ เบบี๋ตัวแข็งแรง เริ่มขึ้นมาเหนือรังละ เพื่อมองดูสิ่งรอบตัวมากขึ้นแล้ว
ส่วนเบบี๋คนน้อง ก็จะพัฒนาการตามพี่เจ้าค่ะ
ลูกนกทั้ง2 ตัว จะโตไม่เท่ากัน ตัวนึงใหญ่ตัวนึงเล็ก
(หลายครั้ง ที่พิ้งกี้กลัวตัวเล็กจะตาย เพราะดูมึน นอนตลอด ทั้งๆที่ตัวพี่เริ่มขึ้นมาเกาะที่ขอบรังแล้ว ตัวน้องก็แทบไม่ขยับอะไรเลย)
Day 12 ,18.29 น. อดดู
พ่อแม่มาฝึกบินให้ทุกวัน วันนี้พ่อก้าวขึ้นบันไดปุ๊บ จากเสียงจิ้บๆๆ ที่กำลังฝึกบิน เงียบลงทันใด
พ่อแม่นกรู้ถึงการมาของพิ้งกี้ ขนาดแอบดูมากๆๆ ก็รู้ เลยต้องเดินไปที่อื่นไม่มาดูละ
Day 13 ,14:07 น. ร่อนลงพื้น
ร่อนลงมาอยู่ที่พื้นเรียบร้อย ทั้ง2
เบบี๋ เป็นการใช้ชีวิตครั้งแรกนอกรัง
วันนี้จะขึ้นไปแอบดูบ่อยๆหน่อย เพราะอีกไม่นานมาก น่าจะบินไปสู่โลกกว้างกันแล้วนะจ้ะเบบี๋นก อยากจะบอกว่าขนาดไม่ได้เลี้ยง ยังผูกพันมาก
วันนี้2 ตัวพี่น้อง อยู่บนพื้น เริ่มคุ้ยเขี่ย จิกขนปีก กระโดด เดินไปมา นิดๆหน่อยๆ อยู่ใต้ราวตากผ้า เป็นคืนแรก ที่สองพี่น้อง ออกมานอนนอกรัง และนอนที่พื้น
Day 13 ,19:42น. จับลูกนกครั้งแรก
วันนี้ทั๊งวัน 2เบบี๋ บินต้วมเตี้ยมมาสุดดาฟฟ้าที่บ้านเลย มีความพยายามมาก 👏👏👏
เนื่องจากลมแรงสุดๆ คาดว่าฝนจะตก ประกอบกับที่2เบบี้ไปงีบหลับตรงนั้น คือดาดฟ้าโล่งๆและบนหัวลูกนกเป็นท่อระบายน้ำนะจ้ะ
พ่อแม่นกกลางคืนก็จะไม่ได้อยู่รัง (ไปอ่านข้อมูลเห็นว่าพ่อแม่นกจะไปนอนที่ๆเค้านอนเป็นประจำ) พ่อแม่นกบุญธรรมเลยต้องใส่ถุงมือ อุ้มนกน้อย2ตัว กลับรังเจ้าค่ะ
และอยากบอกว่าโชคดีมาก อุ้มกลับรังปุ๊บ หันหลังปั๊บ ฝนเทลงมาอย่างรุนแรงเลยจ้า
ปล. ตอนกลางคืนนกหลับเหมือนไม่รู้เรื่อง หลับลึกสุดๆ ดูมึนงง ไม่รู้เรื่องเลย พรุ่งนี้เช้าตื่นมาคงถามแม่นกว่า เอ๊ะ พวกหนูกลับรังมาได้ยังไงคะ 555
ปล.ลูกนกเบบี๋ตัวนิ่มมาก น่าถนุถนอมสุดๆ
หลังจากนี้ ไม่มีอะไร ถ่ายรูปไม่ได้ พ่อแม่นกอยู่ด้วยตลอด มาฝึกบินให้ลูก เสียงจิ้บๆๆ เพราะมากๆตลอดทั้งวัน
Day 20 : ตัวพี่ บินสู่โลกกว้างเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
เหลือตัวน้อง (ตัวเล็กกว่ามาก) ยังไม่มีขนหาง แต่ ร่อนหรือ วิ่ง หรือ กระเถิบหนีได้เร็วมาก
แม่นกยังมาป้อนอาหาร แล้วฝึกลูกบินอยู่ (โล่งอกไปที) ก่อนหน้านี้ ทำได้แต่แอบดู ไม่ได้ถ่ายรูป เพราะพอลูกนกรู้ความ เค้าจะกลัว และหยุดการทำกิจกรรมทุกอย่าง
แต่กลางคืน จะหลับแบบลึกมาก ไปยืนใกล้แค่ไหนก็ไม่รู้ตัวเท่าไหร่ 555
ปล1. ลูกนกจะร้องเรียกแม่ตลอด จิ้บจิ้บ 2 ครั้ง เมื่อเห็นนกบินผ่าน
พอแม่แม่ จะร้องจิ้บๆๆๆๆๆถี่ๆๆๆ พร้อมกระพือปีกอย่างร่าเริง พอแม่นกไป ก็นิ่งแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ปล.2 อึลูกนกเยอะมาก จะเยอะอะไรขนาดนี้
ปล.3 ฝนตก ก็ไม่บินหนี เปียกก็ไม่แคร์ ชั้นจะนอน ใคร
จะทำไม^^ มีสะดุ้งตื่นนิดนึงเพื่อขยับตัวหลบฝนหน่อยๆ
ปล.4 ตอนแรกกังวลมาก ว่าเทอ2 ตัวจะบินไม่ได้เสียแล้ว อ่อที่แท้ ขนหางยังไม่งอก 555
ผ่านไปอีกกี่วันไม่แน่ใจ ขึ้นมาดูอีกที ลูกนกตัวเล็ก โบยบินออกจากรังไปสู่อิสรภาพเรียบร้อย
น้ำตาซึมเล็กๆ รู้สึกผูกพัน เหมือนเลี้ยงเอง
ไม่มีเสียงร้องจิ้บๆๆ น่ารักให้ฟังอีกแล้ว
เก็บรังที่มีแต่อึลูกนก เยอะมาก ทิ้งค่ะ
กวาด ล้างดาดฟ้า
เตรียมพร้อม เฝ้ารอการมาของครอบครัวใหม่...
เพิ่มความสดชื่นแจ่มใสกันวันละนิด
เหมือนเติมวันละ 1 องศา
1 วัน อาจจะไม่มีอะไร
10 วันไม่มีความต่าง
แต่ 100 วันล่ะ 1000 วันล่ะ
จะเปลี่ยนแปลงไปโดยแทบไม่เห็นร่องรอยเดิม
มาร่วมกันหา1องศา เพื่อเติมเต็มวงล้อชีวิตให้สมบูรณ์ไปกับพิ้งกี้และบลูบลูกันใหม่นะคะ
หากชอบบทความนี้ กดFollow กดLike กดShare เป็นกำลังใจให้พิ้งกี้และบลูบลูด้วยค่า
ติดตามที่ Facebook
เพื่อไม่ให้พลาดข้อมูลข่าวสารและสามารถพูดคุยทักทายกับพิ้งกี้ได้ที่ Line
- 10
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
