[บุญธรรม] คำบนโต๊ะ มีอยู่เรื่องๆนึง สมัยที่ผมเป็นนักเรียนอยู่ชั้นมัธยม เวลาเรารับประทานอาหารเสร็จเราจะไปนั่งกันที่โต๊ะม้าหินตัวหนึ่ง กันทุกๆวัน เเต่มีอยู่วันหนึ่งเราไปนั่งปุ๊ปมันเขียนคำด่าเอาไว้บนโต๊ะ เขียนคำด่

มีบัญชีอยู่แล้ว?หรือ

•

10 มี.ค. 2020 เวลา 15:44 • ปรัชญา

คำบนโต๊ะ

มีอยู่เรื่องๆนึง สมัยที่ผมเป็นนักเรียนอยู่ชั้นมัธยม

เวลาเรารับประทานอาหารเสร็จเราจะไปนั่งกันที่โต๊ะม้าหินตัวหนึ่ง

กันทุกๆวัน เเต่มีอยู่วันหนึ่งเราไปนั่งปุ๊ปมันเขียนคำด่าเอาไว้บนโต๊ะ

เขียนคำด่าที่หยาบคาย "เป็นสัตว์ชนิดหนึ่ง"

ที่นี้ก็ไม่มีใครคิดอะไร ทุกคนเเค่คิดว่า เอ๊ไอ้คำด่านี้มันมาจากไหน

เเต่ปรากกฎว่าพอหลายวันผ่านไป

ก็มีเพื่อนผมมาบอกว่ารู้เเล้วนะว่าใครเขียน เเต่ก็ยังไม่มีใครสนใจ

เเล้วเพื่อนผมคนนั้นก็บอกว่ารู้เเล้วนะเขาเขียนถึงมึงนะ

เเละเขาก็ชี้หน้าไปที่เพื่อนผมอีกคนนึง "ว่าเนียเขาเขียนถึงมึงนะ"

เท่านั้นเเหละครับ ไอ้คำด่าที่มันไม่เคยมีความหมาย

ที่มันอยู่ลอยๆของมัน "พอจิตนี้มันเข้าไปจับว่านี้เป็นคำด่าของกู"

ความโกรธมมันได้ทวีความรุนเเรงขึ้นมา

เพราะฉะนั้นเเล้วปัญหาทุกอย่างในชีวิต อยู่ที่ตัวเราทั้งหมด

อยู่ที่มุมมองของเราเป็นสำคัญ

เช่น สมมุติว่าเรามีปัญหาทะเลาะกับครอบครัว

ทะเลาะกับสามี,ภรรยา กับลูก อะไรก็เเล้วเเต่

เรามักจะคิดว่าเขาเนี่ยเป็นตัวปัญหา

เเต่ในทางกลับกัน ถ้าจิตใจเรากว้างกว่านี้

มีเมตตามากกว่านี้ เเผ่ขยายมากกว่านี้

บ้างทีปัญหาก็ไม่ใช่ปัญหา

เเต่มันคือ ปัญญา

ภาพจาก https://board.postjung.com/1158324

ธรรมดา ธรรมชาติ

โฆษณา