คามณิ ! ตลอดเวลาล่วงมา ๙๑ กัปป์ นับแต่กัปป์นี้ เราระลึกไม่ได้ว่าเราเคยเข้าไปทำลายตระกูลใดๆ เพราะการรับเอาข้าวสุกมา โดยที่แท้นั้นตระกูลใดๆ ที่เป็นตระกูลมั่งคั่ง มีทรัพย์มาก มีโภคะมาก มีทองและเงินมาก สกุลทั้งปวงนั้นเจริญขึ้นเพราะการให้ทาน เพราะสัจจะและสัญญมะ (การบีบบังคับใจ).
คามณิ ! เหตุปัจจัย ๘ อย่างเพื่อการทำลายแห่งสกุล คือ
(๑) สกุลทั้งหลายถึงการถูกทำลาย เพราะพระราชา
(๒) สกุลทั้งหลายถึงความถูกทำลาย เพราะโจร
(๓) สกุลทั้งหลายถึงความถูกทำลาย เพราะไฟ
(๔) สกุลทั้งหลายถึงความถูกทำาลาย เพราะน้ำ
(๕) สกุลทั้งหลายถึงความถูกทำลาย เพราะทรัพย์ที่ฝังไว้เคลื่อนจากที่
(๖) สกุลทั้งหลายถึงความถูกทำลาย เพราะการงานที่ประกอบไม่ดี
(๗) คนในสกุลใช้จ่ายโภคทรัพย์เหล่านั้นฟุ่มเฟือยให้พินาศสูญหายไป
(๘) ความไม่เที่ยงเป็นที่ ๘
คามณิ ! เหล่านี้แลคือเหตุปัจจัย ๘ อย่าง เพื่อการทำลายแห่งสกุลทั้งหลาย เมื่อเหตุปัจจัย ๘ อย่างเหล่านี้มีอยู่ ผู้ใดพึงกล่าวหาเราอย่างนี้ว่า พระผู้มีพระภาคปฏิบัติเพื่อให้สกุลขาดสูญ เพื่อให้สกุลเสื่อม เพื่อให้สกุลคับแค้น ดังนี้ ผู้นั้นยังไม่ละวาจานั้น ยังไม่ละความคิดนั้น ยังไม่สละทิฏฐินั้น ต้องดิ่งลงในนรกแน่แท้.