ในโลกนี้อะไรไม่เที่ยงแท้เป็นทุกข์ อนัตตาไม่เป็นดั่งใจเรา เป็นอันว่างเปล่า กินข้าวอยู่เพื่อรอวันตาย อยู่เฉยๆ ก็รอความตาย ถ้ามีจิตเห็นถึงสภาวธรรม สัจจะตามความเป็นจริงชัดเจนแล้ว จิตจะสว่างไสวไม่มีความทุกข์ทั้งสิ้น เอาวิญญาณรู้ รูปนาม สังขาร เกิดดับ เอาสติรู้ตามสังขารไม่ปรุงแต่ง มีความว่างเป็นนิพพานจริง ถ้าไม่รู้ตามสภาวะความจริงก็เป็นทุกข์ ถ้ามีปัญญารู้ตามสภาวะจิต ความจริงของสังขารไม่ติดปรุงแต่งเรื่องวุ่นวายต่างๆ ก็จะหมดสิ้นไป ดีชั่วอยู่ที่หมดใจ หมดใจอยู่ที่รู้ อยู่ที่มีสติมีปัญญา
พวกเราคนดีมีปัญญาทั้งหลายมีบุญกุศลอันยิ่งใหญ่หลวงอย่างยิ่ง ที่ได้เกิดมาพบพระพุทธศาสนาถือว่ามีโรคลาภ สิ่งที่จะพาพวกเราเป็นคนดีคนประเสริฐนอกจากคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ พ่อแม่ ครูบาอาจารย์ เหล่านี้แล้ว ไม่มีอะไรอีกด้วยเหตุนี้ขอจงภูมิใจในภาวะชาติที่เราได้เกิดมา พบเจอพ่อแม่ที่ดี มีสัมมาทิฏฐินับถือพระรัตนตรัย และเป็นคนที่ทำบุญทำกุศล ทาน ศีลภาวนา เจริญสมถะวิปัสสนา มหาสติปัฏฐานทั้ง 4 และแนวทางปฏิบัติที่จะได้เข้าถึงมรรคผลนิพพาน