มังกรหยก ภาค ๑...ตอนที่ ๒๕
เอี้ยทิซิมกับมาดามเอี้ย เอาทวนปักอกตัวเองแล้วทั้งคู่ ก้วยเจ๋งและหกประหลาดมาถึงพอดี...ก้วยเจ๋งก็วิ่งเข้าไปหาเอี้ยทิซิม...”ลุงเอี้ยๆๆๆ เป็นไรป่าว”...
“เอ้อ กูไม่เป็นไรหรอก แค่กำลังจะตาย”...เอี้ยทิซิมประคองสติวูบสุดท้ายสั่งเสีย...”มกเหนี่ยมชื้อ เป็นลูกบุญธรรมของลุง พ่อเอ็งกะลุงมีภาระผูกพันกันอยู่ เพราะฉะนั้น เอ็งต้องรับนางหนูนี่ไปเป็นเมีย”...
ก้วยเจ๋งก็อึ้งๆไม่กล้ารับปากกับคนกำลังจะตาย...คิวชู่กีก็ต้องมาตะล่อม...”เอ่อ ตายๆไปเหอะ เดี๋ยวข้าจัดการให้เอง”...
เอี้ยทิซิมตายไปแล้ว ก้วยเจ๋งกลับเป็นฝ่ายหนักใจ...กูรักกะอึ้งย้งอยู่ แล้วจะมาให้แต่งงานกะมกเหนี่ยมชื้อ...อ้าวตายห่าน ยังมีเจนนี่ลูกเจงกิสข่านอีก...ยุ่งละเว้ยเฮ้ย...
...ไอ้ที่ตายก็ตายไป แต่เรื่องที่ยังค้างคากันอยู่ก็คือ เบ๊เง็กที่โดนเข็มพิษ ไอ้แผ่ยังไม่ยอมให้ยาถอน...
จูชง พี่รองของหกประหลาด...ก็เลยต้องใช้หัตถ์เทวดา สุดยอดของวิชามือเบา...หลอกล่อจนไอ้แผ่โดนพิษมั่ง ก็เลยต้องยอมตกลงแลกเปลี่ยนยาถอนพิษกัน...และนัดหมายจะยกพวกตีกันอีก ในอีกไม่กี่เดือนข้างหน้า...
...แต่ระหว่างนี้ห้ามใครไปทำกร่าง ตบหัวเข็มขัดจากรุ่นน้องสถาบันตรงข้ามเด็ดขาด...แฮ่
ส่วนงั้งคัง...ถึงจะเกิดเรื่องเศร้าขนาดนี้...แต่ไอ้สันดานนี่ทำแค่เข้าไปเคารพศพแม่ แล้วก็เดินคอแข็งจากไป...คิวชู่กีตะโกนเรียก แม่งก็ไม่หันมามอง...อาการยังงี้คือ การตัดเยื่อใยศิษย์อาจารย์ขาดสะบั้น...
พวกคิวชู่กี ก้วยเจ๋งและมกเหนี่ยมชื้อ...พากันเข้าโรงเตี๊ยม เอายาให้เห็งชู่อิกได้กินก็ดีขึ้น...ก็เลยมีการสอบถามมกเหนี่ยมชื้อ...
“อีหนู พ่อเอี้ยของเอ็งเป็นคนสอนวิทยายุทธให้ใช่ป่าว แต่ทำไมเอ็งดูฝีมือเหนือกว่าพ่อได้วะ...หรือเอ็งไปเรียนกะติวเตอร์ที่ไหนมา”...
มกเหนี่ยมชื้อเลยเล่าให้ฟังว่า...ไปเจอคนประหลาดคนนึง เค้าสอนวิทยายุทธให้ข้านิดหน่อย แค่สามวัน...แต่เค้าไม่ให้นับเป็นศิษย์อาจารย์กัน แถมไม่ให้บอกด้วยว่าเค้าเป็นใคร...
เหล่านักพรตมองหน้ากันไปมา...ใครหนอ สอนอีหนูมกแค่สามวัน แต่ทำให้นางเก่งขึ้นได้ขนาดนี้...ไอ้คนสอนนี่ต้องเลเวลไม่ธรรมดาแน่นอน...
แล้วในจังหวะนึง มกเหนี่ยมชื้อกำลังจะลุกจากเก้าอี้...เห็งชู่อิกก็เข้าไปกระชากไหล่นางจากด้านหลัง แล้วปล่อยอย่างรวดเร็ว...
กรรมการเป่าจุดโทษทันที เฮ้ย ไม่ใช่...มกเหนี่ยมชื้อเกิดปฏิกริยาทันที ล้มคะมำไปข้างหน้า เห่งชู่อิกรีบเข้าไปประคอง ทุกคนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
...”ขอโทษแม่นางด้วย ข้าเพียงอยากจะทดสอบแนวทางฝีมือของเจ้า...ถามหน่อยสิ คนประหลาดที่สอนเจ้านั้น เค้าเก้านิ้วใช่มั้ย...
มกเหนี่ยมชื้อหน้าแดงยืนบิดผ้าถุงไปมา...คือ ข้าก็ไม่ได้เห็นของเค้าหรอกน้า...
...คือมึงอย่าคิดลึก...ข้าหมายถึงเค้ามีนิ้วมือเพียงเก้านิ้ว ชอบแต่งตัวเป็นขอทานใช่มั้ย”...
มกเหนี่ยมชื้อสะดุ้ง...”ท่านนักพรตรู้ได้ยังไงเนี่ย”...
เห็งชู่อิกอมยิ้ม...”ขอแสดงความยินดีด้วย ติวเตอร์พิเศษที่สอนวิชาฝีมือให้เจ้า คือโคตรของโคตรสุดยอดฝีมือ...ถ้าเทียบก็เหมือนโรนัลโด้ หรือโรนัลดินโญ่ปลอมตัวมาสอนฟุตบอลให้เอ็งเลยล่ะ...เค้าคนนี้คือหนึ่งในสี่สุดยอดฝีมือยุคนี้...ฉายา ยาจกอุดร...อั้งชิกกง”...
ชื่อนี้ทำให้ทุกคนฮือฮา...โห เสียดายอ้ะ ไม่ได้เซลฟี่ไว้ด้วย...
คราวนี้ก็ถึงคิว หันมาไล่เบี้ยเรื่องของก้วยเจ๋ง...ก็มีการหยอกล้อกันว่า แหม่ ว่าที่เมียของมึงนี่โชคดีเนาะ ได้ฝึกฝีมือจากยาจกอุดร...คือหมายถึงว่า ก้วยเจ๋งต้องแต่งงานกับมกเหนี่ยมชื้อแน่นอน...
ก้วยเจ๋งก็เลยต้องบอกความในใจให้รู้...ข้าไม่แต่งกับแม่นางมกหรอก...คิวชู่กีนักพรตจอมวู่วาม ก็เริ่มจะหัวเสียอีกรอบ...มึงขัดคำสั่งผู้ใหญ่เหรอ
พวกอาจารย์หกประหลาดก็ช่วยแก้ตัว...เอ้อ ไอ้เจ๋งมันหมั้นกับลูกสาวเจงกิสข่านไว้แล้วล่ะ...หรือจะให้มันมีเมียสองคนก็ได้มั้ง ท่านข่านคงไม่ว่าหรอก แม่นางมกก็เป็นน้อยไปนะ...
ก้วยเจ๋งปฏิเสธอีก...เจนนี่ ข้าก็ไม่แต่งด้วย...อ้าว คราวนี้งงกันไปหมด...ฮื้มมมม หรืออีเจ๋งมันจะเบี่ยงเบน...
“อย่าบอกนะว่ามึงชอบไอ้งั้งคัง”...ทุกคนจ้องเขม็ง อย่าพยักหน้านะมึง ไอ้เจ๋ง...
“ป่าว ข้าๆๆชอบอยู่กับ”...ก้วยเจ๋งอึกอักพูดไม่ออก...
หั่งเสี้ยวอั๊ง...ประหลาดคนสุดท้อง รักก้วยเจ๋งเหมือนลูก...ด้วยความที่เป็นผู้หญิง นางจึงละเอียดอ่อนพอที่จะจับเรื่องราวได้...
“สาวน้อยชุดขาว คาดที่รัดผมสีทองนั้นใช่มั้ย...ที่เอ็งชอบอยู่”...ก้วยเจ๋งพยักหน้าหงึกๆ...
“เห้ย...ได้ยินศพเหล็กมันเรียกนังหนูชุดขาวว่า ศิษย์น้อง แล้วเรียกพ่อของเธอว่าอาจารย์...นังหนูคนนั้นมันชื่ออะไร”...หั่งเสี้ยวอั๊งถาม...
“ชื่ออึ้งย้ง”...ก้วยเจ๋งตอบไปตามซื่อ...
“ยังงี้ชัวร์เลย...ไอ้เจ๋ง มึงไปหลงรักลูกสาวของภูตบูรพา อึ้งเอียะซือ เข้าให้แล้วว่ะ”...
- 5
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
