สถานการณ์โควิด19 ในปัจจุบันที่มีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ
จำนวนผู้ติดเชื้อในไทยก็เลย 200 คนมาแล้ว
ส่งผลกระทบให้กับทุกคน ทุกภาคส่วน ไปทั่วโลก
ด้วยเพราะมันเป็นโรคระบาดที่ติดต่อกันได้ง่าย และมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ยังไม่มีวัคซีน ยังไม่มียารักษา จึงทำให้พวกเราต่างหวาดกลัวเป็นกันมาก
ในแต่ละวันที่เราใช้ชีวิตประจำวันก็จะมัวพะวงว่าตัวเองอาจจะได้รับเชื้อหรือไม่ คนในครอบครัวจะติดเชื้อกลับเข้าบ้านไหม
สร้างความเครียด ความกังวลให้กับเราทุกวัน
หากย้อนกลับไปดูในอดีตเมื่อ 100 ปีที่แล้ว โลกเราก็เคยมีโรคระบาดครั้งใหญ่ โดยครั้งแรกเริ่มต้นในหมู่ทหารอเมริกัน ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 1 สาเหตุที่มันกลายเป็นโรคระบาดครั้งใหญ่นั้นมาจากสภาพแวดล้อมที่แออัดและสกปรกจึงเอื้อต่อการแพร่เชื้อได้ง่าย แล้วโรคก็แพร่ระบาดไปในหลายประเทศ สมัยนั้นยังไม่มีโซเชียลทำให้แต่ละประเทศปิดข่าวไม่ให้ใครรู้ จนมาถึงประเทศสเปนที่ออกมาให้ข่าวว่ามีคนติดไข้หวัดแบบใหม่ ทำให้ถูกเข้าใจผิดว่าต้นกำเนิดของโรคคือประเทศสเปน
จึงเรียกโรคในครั้งนั้นว่า “ไข้หวัดสเปน”
การระบาดในครั้งนั้นดำเนินไปอย่างเงียบๆ ไม่มีใครรู้ ไม่ใครให้ข่าว
ไม่มีใครชี้แจงให้คำแนะนำในการให้ข้อมูล การป้องกันอะไรเลย
ทำให้โรคระบาดไปทั่วโลกในที่สุด มีผู้เสียชีวิตมากถึง 50 ล้านคน
เป็นภัยพิบัติทางธรรมชาติที่มีผู้เสียชีวิตมากที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ
กลับมามองในปัจจุบันกับการระบาดโควิด19 ที่กำลังจะทดสอบมนุษยชาติกันอีกครั้งทั้งทางร่างกายและจิตใจ แน่นอนว่าไม่มีใครอยากให้มีโรคระบาดแบบนี้เกิดขึ้นมาเป็นแน่ แต่ในเมื่อมันเกิดขึ้นมาแล้ว เราจะรับมือกับมันแบบไหนเพื่อให้โลกเราผ่านพ้นไปได้อีกครั้ง
การระบาดในครั้งนี้ยังมีข้อได้เปรียบกว่าเมื่อ 100 ปีที่แล้ว
ตรงที่เรามีเครื่องมือรับรู้ข่าวสารอย่างแพร่หลาย สามารถอัพเดตให้ความรู้ต่อคนในวงกว้าง ทำให้รู้แหล่งการแพร่ระบาด รับทราบวิธีป้องกันอย่างรวดเร็ว แต่การที่เรากระจายข้อมูลข่าวสารได้รวดเร็ว
ก็อาจกลับกลายเป็นทำร้ายเราแทน หากเราไม่รู้เท่าทันข้อมูลข่าวสาร ไม่มีสติไตร่ตรองให้รอบด้าน เราก็อาจตื่นตระหนกจนทำร้ายจิตใจเราเอง
เป็นเรื่องจริงที่ว่าโควิด19 ทำร้ายร่างกายเราได้
แต่ความหวาดกลัวมันไปซ้ำเติมบั่นทอนจิตใจเราอีก
พอมันบั่นทอนมากๆ ก็ถึงขั้นสามารถทำลายความเป็นมนุษย์ของเราได้
เราเห็นแก่ตัวไปกวาดต้อนซื้อหน้ากาก แอลกอฮอล์จนหมด ทำให้คนที่จำเป็นต้องใช้จริงๆ เช่นหมอ พยาบาลกลับไม่มีใช้
เรารังเกียจเหยียดหยามผู้คนที่เราระแวงว่าเขาติดเชื้อ
โควิด19 อาจน่ากลัวน้อยกว่าความหวาดกลัวเชื้อ โควิด19 ซะอีก
เราจะทำยังไง เพื่อไม่ให้เชื้อ โควิด19 เข้าสู่ร่างกายเราแล้ว ต้องไม่ให้ความหวาดกลัว ตื่นตระหนกมากเกินไป มันเข้าสู่จิตใจเราด้วย
สืบเนื่องจากการสนทนา “ล้อมวงธรรม ณ สวนทำ” ของพระอาจารย์ไพศาล วิสาโล กับ พี่ต่อ ธนญชัย ศรศรีวิชัย ที่บางช่วงบางตอนได้กล่าวถึงสถานการณ์โควิด19 ในปัจจุบัน
โดยพระอาจารย์ไพศาลได้ให้ข้อคิด ข้อตระหนัก ว่าในสถานการณ์ตึงเครียดของโควิด19 ก็มีข้อดีแฝงอยู่ หากเราถือโอกาสนี้มีสติมองมัน และนำมาใช้การฝึกจิตใจเพื่อสร้างประโยชน์ต่อตัวเราเอง และผู้อื่นได้ก็จะเป็นการดี
ผมจึงขออนุญาตพี่พงศ์ @Tarkorn Kamolprempiyakul นำคลิปวีดีโอที่พระอาจารย์พูดในวันนั้นมาแชร์ให้เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ ได้รับชมกัน
คลิปวีดีโอนี้จัดทำโดย
“โครงการขับเคลื่อนสังคมแห่งการตื่นรู้สู่งหนึ่งเดียวกัน – We Oneness” ดำเนินงานโดย มูลนิธสหธรรมิกชน
ภายใต้การสนับสนุนของ สสส.
เป็นความจริงที่ทุกวิกฤตมักมีโอกาสแฝงอยู่ด้วยเสมอ
อยู่ที่เราจะมองหาและนำมาสร้างให้เป็นจริงขึ้นมาหรือไม่...