หลายวันมานี่ ไม่สิ สี่ห้าเดือนที่ผ่านมาแล้วสิ ได้ลุกขึ้นมาอ่านนั้น-นี่ บนโลกโซเชียลมากมาย เรื่องหลักๆก็การลงทุน ใจอยากกลับไปอยู่บ้านนอก อยากเกษียณอายุการทำงานไวๆ เบื่อความรวดเร็วในสังคมการทำงานแล้ว เรื่องถัดมาที่ขาดไม่ได้เลยก็ไอ้เจ้าไวรัสที่มาจากมณฑลอู่ฮั่นนั้นเอง มาได้ถูกเวลาจริงๆน่ะแก แรกๆก็เฉยๆน่ะ สักพักเริ่มกลัว กลัวแล้วก็ต้องหาความรู้ให้ไว (อยากบ่นแบบไม่สุภาพว่า พ่องมึงตายยยย....) หลังๆมาเริ่มเอ็นดูมัน ไอ้เจ้าตัวเล็กๆนี่มันมหัศจรรย์มาก มันสามารถเบรกได้ทุกอย่างเลยเห้ย ทุกกิจกรรมเลย ตั้งแต่ตลาดหุ้น ไปยันตลาดนัด ตั้งแต่อุตสาหกรรมขนาดมหึมาไปยังการผลิตในครัวเรือน แบบว่าไม่น่าเป็นไปได้เลย ทุกอย่างวุ่นวายเพราะมันเลย และเมื่อด่ามันไปมันก็ไม่สนใจด้วย ไอ้ลูกแมว COVID-19 เอ้ย
ในชีวิตไม่คิดเลยว่าได้รู้ซึ้งถึงสัจธรรมแบบชัดเจนได้ขนาดนี้ ใดๆล้วน เกิดขึ้น คงอยู่ และดับไป