สภาพแวดล้อม และ จิตวิญญาณของมนุษย์
แวดล้อม
คุณคิดว่าภาพด้านบนที่คุณเห็นเป็นสภาพแวดล้อมที่ดีไหม?
แล้วถ้าเติบโตในในสภาพแวดล้อมแบบนี้คุณจะเป็นคนยังไง?
เราลองมานั่งคิดด้วยกันสักช่วงเวลาหนึ่งกับการจำลองนี้
บ้านหลังที่ 1
House No.1
บ้านแคบๆที่เต็มไปด้วยสิ่งของเต็มไปหมด พื้นที่ก็เล็ก
สังคมรอบข้างเต็มไปด้วยสิ่งมึนเมา ชาวบ้านทะเลาะกัน
ขยะกองเต็มไปหมด กลิ่นอายของความขัดสนฟุ้งทั่วสารทิศ
แต่ในบ้านนี้มีเด็กน้อยและยายใจดี ที่คอยพร่ำสอนแก่หลาน
ของเขาในสิ่งที่คิดว่าเป็นสิ่งที่ดีสำหรับหลานรักที่เติบโต
ในสภาพแวดล้อมที่ไม่เอื้ออำนวย ไม่ได้เพรียบพร้อมแต่อย่างใด
ยายผู้ใจดีคอยพร่ำสอนให้เลือกคบคนอย่าไปคบคนพาล
เปิดกว้างรับทุกอย่างได้โอกาสการงานได้ให้ไขว่ขว้า
ร่ำเรียนเขียนหนังสือวาดหวังว่าความรู้จะช่วยยกระดับตน
อาจไม่มีของเล่นให้เล่น อาจต้องทำงานหาเงินแต่เล็ก
อยากได้สิ่งใดต้องเพียรพร่ำหาเงินตราความสบายหามิได้
คุณคิดว่าเด็กคนนี้จะเติบโตเป็นคนเช่นไร?
บ้านหลังที่ 2
House No.2
บ้านเดี่ยวหลังใหญ่โต มีพ่อแม่ลูก มีสวนหลังบ้านเขียวขจี
มีสระว่ายน้ำ มีรถคันหรู มีทรัพย์สินเงินทองเพรียบพร้อม
มีคนรับใช้เลี้ยงดู มีเพื่อนบ้านขี่จักรยานเล่นในหมู่บ้าน
มียามรักษาความปลอดภัย ทุกอย่างสวยงามสมบูรณ์แบบ
แต่มีพ่อแม่ที่ดุลูกโดยไม่มีเหตุผล คอยกดดันให้สมบูรณ์แบบ
ติเตียนทุกตารางนิ้ว ลงโทษด้วยความรุนแรง บังคับขู่เข็ญ
ส่วนคนใช้รับใช้ปรนนิบัติเสร็จสรรพร้องขอสิ่งใดได้สิ่งนั้น
สมความปรารถนา มีทุกอย่างไหลเวียนไม่ขาดสาย
คุณคิดว่าเด็กคนนี้จะเติบโตเป็นคนเช่นไร?
คุณอาจจะคิดว่า บ้านหลังที่ 1
เด็กคนแรกอาจจะเป็นคนขยัน แข็งแกร่ง ช่วยเหลือตัวเองได้
เด็กคนแรกอาจจะติดยา ตามเพื่อน ไม่ฟังยายขี้บ่นที่บ้าน
หรืออาจจะเป็นคนประเภทใดก็ได้
คุณอาจจะคิดว่า บ้านหลังที่ 2
เด็กคนสองอาจจะซึมเศร้า ทำอะไรเองไม่เป็น เอาแต่ใจ
เด็กคนสองอาจจะต่อต้านดื้อดึง พยายามเป็นตัวของตัวเอง
หรืออาจจะเป็นคนประเภทใดก็ได้
สิ่งที่จะสื่อไม่ใช่เพียงแค่สภาพแวดล้อม การปลูกฝัง
หรือตัวของผู้ที่โดนทั้งสองสิ่งนี้กระทบ ( ตัวเด็กเอง )
สาระสำคัญคือ
ทุกสิ่งนั้นล้วนกระทบจิตใจในการเจริญเติบโตทั้งหมด
ถ้าสภาพแวดล้อมไม่ดี ตัวเด็กก็อาจจะไปติดพันยุ่งเกี่ยว
กับสิ่งต่างๆที่เราคิดว่ามันไม่พึงประสงค์ อาจส่งผลเสีย
ถ้าการปลูกฝังไม่ดี ตัวเด็กอาจจะใช้ชีวิตกับสังคมได้ยาก
อาจถูกกระทบกระเทือนจิตใจ สภาพจิตไม่มั่นคง
แล้วสิ่งที่คนพร่ำสอนว่า
"จะดีหรือไม่ดีนั้นขึ้นอยู่กับตัวเอง"
มันจะใช้ได้ต่อเมื่อมีคนมาพูดคำนั้นให้ได้ยิน
หรือ การมีสิ่งมาสะเทือนใจให้คิดได้
ถ้าอยู่ในสภาพแวดล้อมไม่ดี
ใครจะเป็นคนพูดคำนี้ขึ้นมาให้ได้ยินได้รับฟัง?
ถ้าอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดี
แม้จะมีคนพูดขึ้นมาแล้วผู้ฟังจะทำมันได้จริงหรือไม่?
แล้วถ้าได้รับฟังแล้วคนที่ได้ยินจะพอใจหรือเปล่า?
แล้วจิตใจมนุษย์ของแต่ละคนจะสู้กับตัวเองแล้ว
สามารถลุกขึ้นมาทำชีวิตให้ดีขึ้นได้ทุกคนไหม?
คนเรามิได้ชั่วมาแต่กำเนิด หรือ ดีประเสริฐมาแต่กำเนิด
คนเราล้วนแล้วถูกหล่อหลอมมาจากสภาพแวดล้อม
การปลูกฝัง และ การตีความประสบการณ์ของตน
คาลิล ยิบราน ได้เคยเขียนแต่งประโยคหนึ่งระหว่าง
เด็กหนุ่มนักศึกษา กับ หญิงเปื้อนมลทินเอาไว้ว่า
"มาร์ธา คุณไม่ใช่คนเป็นโรคเรื้อน-ถึงคุณจะอยู่ในหลุมฝังศพ
คุณก็ยังบริสุทธิ์ กลิ่นเหม็นเน่าของร่างกายไม่สามารถชำแรก
ไปถึงวิญญาณบริสุทธิ์ของคุณไปได้หรอก"
- คาลิล ยิบราน
Jacob Riis, Children sleeping in Mulberry Street, New York City, 1890
"การที่คนเราจะสามารถทำตนเองให้ดีขึ้นได้นั้นไม่ใช่เรื่องง่าย
แต่ก็ใช่ว่าการที่เราเป็นคนไม่ดีเปื้อนมลทินนั้นจะแปลว่า
จะไม่สามารถกลับมาดีได้ จิตใจ จิตวิญญาณมนุษย์นั้นมิได้
ขาวสะอาดเพราะถูกเปื้อนด้วยแวดล้อม แต่เราก็กลับมา
เริ่มต้นใหม่ซักผ้าที่เปื้อนให้ขาวแล้วมารังสรรค์สลัดสีอีกครั้ง"
แล้วคุณคิดอย่างไรกับบทความนี้?
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
