27 มี.ค. 2020 เวลา 06:20 • ความคิดเห็น
ว่าด้วยเรื่อง “โตขึ้นอยากเป็นอะไร”
คำถามนี้อีกแล้ว ตั้งแต่อนุบาล โตขึ้นอยากเป็นอะไร?
จนเรียนมหาวิทยาลัยก็ยังโดนคำถามนี้ซ้ำๆ แต่ต่างกันตรงที่ ตอนนี้จะพ่วงคำถามเพิ่มด้วย คือ มีเป้าหมายอะไรบ้างในชีวิต
อยากจะตอบตรงๆไปว่า แค่ใช้ชีวิตให้ผ่านไปแต่ละวันก็ยากแล้ว แต่ก็ดูจะสิ้นคิดไปหน่อย แต่เชื่อว่าก็คงมีคนคิดแบบนี้บ้างจริงๆนั้นแหละ
ตอนเด็กมันก็ไม่ได้คิดอะไรมากหรอก คำถามแบบนี้หนะ
แต่พอโตขึ้นมันก็เกิดคำถามว่า สรุปแล้วชีวิตมันต้องมีเป้าหมายไปจนถึงแก่ตายเลยจริงๆใช่ไหม
มันเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เราจะต้องมีแพลนและเป้าหมายในชีวิตไปเรื่อยๆแบบไม่สิ้นสุด เหมือนชีวิตโดนบังคับไม่ให้มีจุดcompleteสักที
ทำให้ดีขึ้น ผลักดันตัวเองให้มากกว่านี้
ไม่ได้บอกว่าเราไม่ควรมีแพลนหรือเป้าหมายในชีวิต เราทุกคน’ควร’มีแพลนในชีวิต ไม่งั้นเราจะไม่รู้ว่าควรเดินไปทางไหนต่อ
ปัญหาอยู่ที่ พอแพลนของเราไม่ได้ยิ่งใหญ่มากพอ คนกลับมองว่าเราไม่ทะเยอทะยาน มองว่าเป็นเป้าหมายที่ไม่ดีพอ
สรุปแล้วเป้าหมายที่ดีต้องทะเยอะทะยาน ต้องสูงขึ้นเรื่อยๆ
ถ้าเป้าหมายเราคือ การมีความสุขในชีวิต มีชีวิตเงียบๆ ก็ไม่นับว่าเป็นเป้าหมายที่ควรตั้งอย่างนั้นหรือ
ตกลง เราควรมีชีวิตอยู่เพื่อมีคุณค่าที่สุดในแบบของเรา หรือ แบบของคนอื่นกันแน่
ยิ่งกว่านั้น ไม่เห็นมีใครถามถึงความสุขในชีวิตแทนการถามเรื่องเป้าหมายในชีวิตสักคน
ก็อย่างว่า ถ้าเปลี่ยนคำถามเป็น อะไรคือความสุขในชีวิต ทุกคนคงจะคิดไม่ออก เพราะ ทุกคนกำลังยุ่งในการคิดว่า ทำยังไงให้ไปถึงเป้าหมายต่อไปดี
โฆษณา