สำหรับใครที่อายุ 30+ คงจะเคยได้ยินประโยคนี้มากจากเพลงเพลงนึง เมื่อครึ่งสมัยที่เรายังเป็นเด็ก ที่ร้องโดย ศิลปินผู้ดิ้นรนต่อสู้ทุกวิถีทางเพื่อคว้าความฝันนั้นมาครอบครอง "เจิน เจิน บุญสูงเนิน" (เป็นพี่แท้ๆของ นิตยา บุญสูงเนิน) หากใครรู้จักเจ้าของผลงานเพลง "ต้องสู้...จึงจะชนะ" คงจะทราบดีอยู่แล้วว่า เจิน เจิน เริ่มต้นสร้างความสำเร็จของตน จากชีวิตที่ติดลบ ติดลบจนถึงขั่นที่ว่า ต้องเก็บของเหลือจากถังขยะกินเพื่อประทังชีวิตเลยทีเดียว
ประโยคที่ว่า""30 ลิขิตฟ้า 70 ต้องฝ่าฟัน"" นั้นมีความหมายในตัวของมันชัดเจนอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องแปลอะไรให้มากไปกว่านี้
คำว่า โชคดี โชคช้วย นั้น จะมีได้ก็ต่อเมื่อ เราลงมือทำ หรือพยายามหาช่องทางเปิดโอกาสให้กับตัวเองเพื่อให้ โชค เข้ามาหา คนที่จะประสบความสำเร็จได้นั้น จะต้องรู้จักพึ่งพาตัวเองให้ได้เสียก่อน ไม่รอให้คนอื่นช้วย ไม่รอโชค ไม่รอฟ้ากำหนด เพราะถ้าหากว่าเราทำ ทำ ทำและทำ ทำอย่างมีเป้าหมายที่ชัดเจน ก็จะทำให้เราได้พบกับความสำเร็จได้มากขึ้น
มีหลายคนที่อยาก "ประสบความสำเร็จ" มักบ่นกับตัวเองว่า เมื่อไหร่โชคจะเข้าข้างเราเสียทีนะ เมื่อไหร่จะมีคนมาช้วยเราสักทีนะ เม่อไหร่ เมื่อไหร่ ......
เมื่อไหร่ จะเริ่มสักที ............. ?
เรื่องนี้ผมขอยกตัวอย่างสั้นๆสักเรื่องนึง คือ หากเราอยากเปิดร้านอาหาร นอกจากเราต้องมีเงินทุนแล้วนั้น เรายังต้องศึกษาสูตรวิธีการทำอาหารต่างๆ ทำเลที่ตั้ง รูปแบบร้าน และอ่นๆอีกมากมายที่เกี่ยวกับร้านอาหาร มีบางคนสงสัยว่าทำไมถึงต้องศึกษาอะไรเยอะขนาดนี้ ก็เพราะว่า การลงมือศึกษาและทำทุกอย่างทั้งหมดนั้น ก็เพื่อเป็นการเปิดให้โอกาสหรือให้โชคเข้ามาหาเรานั้นไงล่ะ เราเปิดร้านอาหาร เท่ากับว่า ลูกค้าคือโอกาส ลูกค้าคือโชคของเรา นั้นเอง หากร้านเรามีการจัดตกแต่งให้ทันสมัยน่าเข้าน่านั่งเมื่อลูกค้าเห็นก็เกิดความสนใจในร้านเราแล้วนั้นแหละคือโอกาสของเรา และเมื่อยิ่งลูกค้าได้ชิมอาหารของเราแล้วเกิดติดใจในรสชาติอาหารของร้านเราแล้วลูกค้าคนนี้ไปแนะนำเพื่อนหรือคนรู้จักอื่นๆให้แวะม่นั่งทานอาหารที่ร้านเรานั้นก็เท่ากับโชคช้วยแล้ว จะเห็นได้ว่า การลงมือทำ ทำ ทำและทำโดยมีเป้าหมายที่ชัดเจน จะสามารถช้วยเสริมเรื่องโอกาสและโชคช้วย ให้เราได้เยอะมาก
แต่ในทางกลับกันหากเราอยากเปิดร้านอาหาร แต่ไม่ลงมือทำอะไรสักอย่าง ไม่ศึกษากลุ่มลูกค้า ไม่หัดดูทำเล ไม่หัดสังเกตุวิธีการจัดตกแต่งร้าน ไม่สนใจสูตรอาหารต่างๆ แล้วนั้น เมื่อวันที่เราเปิดร้านอาหารขึ้นมาแล้วนั่งรอด้วยความหวังให้ลูกเข้าร้านอย่างเดียว เปอร์เซ็นที่ร้านจะมีโอกาสนำเสนอเมนูต่างๆและโชคที่จะให้ลูกค้าไปบอกต่อๆกัน นั้น คงจะน้อยนิดหรืออาจไม่มีเลยก็ได้
"หากอยากเป็นคนที่ประสบความสำเร็จแล้วนั้น ต่อให้ทั้งตัวคุณเหลือกางเกงในแค่ตัวเดียว ถ้ามันเป็นสิ่งสุดท้ายที่จะทำให้คุณสำเร็จ คุณก็จำเป็นต้องแลกมันซะ"
............ แต่คงไม่ถึงขั่นนั้นหรอก ว่าไหม !!
"30 ลิขิตฟ้า 70 ต้องฝ่าฟัน" ต้องสู้ ต้องสู้จึงจะชนะ
"สำเร็จ"
- 6
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
