2 เม.ย. 2020 เวลา 09:46 • การศึกษา
แรกเริ่มของการเรียนภาษาจีน คือการศึกษา ตัว พินอิน หรือตัวภาษาอังกฤษที่ใช้เทียบเสียงเพื่อให้รู้ว่าตัวอักษรจีนนั้นๆ ออกเสียงว่าอย่างไร เพราะตัวอักษรจีนจะใช้ลำดับขีด ในการสร้างตัวอักษร ดังนั้นจึงมีการนำอักษรภาษาอังกฤษมาเพื่อช่วยในการออกเสียได้อย่างถูกต้อง. ซึ่งเราเรียกกันว่าตัว
"拼音(pīn yīn) พินอิน"
拼音(pīn yīn)
พยัญชนะและสระในภาษาจีน
พินอิน คือ ตัวช่วยให้เราอ่านออกเสียงภาษาจีนเพื่อให้ผู้เรียนสามารถอ่านออกเสียงได้ถูกต้อง
ส่วนประกอบหลัก
声母(shēng mǔ): พยัญชนะ มี 23 เสียง
韵母(yùn mǔ): สระ แบ่งออกเป็นสระเดี่ยว และ สระผสม ทั้งหมด 36 เสียง
สระเดี่ยวมี 6 เสียง สระผสมมี 30 เสียง
พินอิน พยัญชนะ
b p m f
d t n l
g k h
j q x
z c s
zh ch sh r
y w
 
韵母(yùn mǔ): สระ
สระเดี่ยวมี 6 เสียง a o e i u ü
สระผสมมี 30 เสียง ai ei ao ou an en
ang eng ong ia ie in iao iu ian iang ing iong
ua uo uai ui uan un uang ueng üe üan ün er
声调(shēng diào):เสียงหรือวรรณยุกต์
คือตัวที่ช่วยในการออกเสียงหรือวรรณยุกต์ มี 4 เสียงหลัก และเสียงเบา คือ
1.( ˉ ) เทียบเท่าเสียง สามัญหรือตรี
2.( ˊ ) เทียบเท่าเสียง จัตวา
3.( ˇ ) คล้ายเสียง เอก
4.( ˋ ) เทียบเท่าเสียง โท
วรรณยุกต์เสียงสุดท้าย ไม่มีเครื่องหมาย ออกเสียงเบา.

ดูเพิ่มเติมในซีรีส์

โฆษณา