วันนี้มาพบกับกฎการอ่านวรรณยุกต์กันค่ะ (Part1)
ทุกคนรู้จักตัวพินอิน ดูเหมือนจะง่าย ก็แค่อ่านพยัญชนะ สระและวรรณยุกต์ทั้ง4
แต่! ทำไมบางคนยังผิด😲
มา หมา หม่า ม่า
เสียงวรรณยุกต์ของภาษาจีน(声调 Shēng diào) ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่ง่ายเพราะมีแค่4เสียง....แต่ ทำไมคนยังอ่านผิดอยู่เรื่อย
ถ้าเป็นพยางค์เดียว เช่น mā má mă mà
หรือเป็นคำ เช่น lăoshī zhōngwén míngzì
ถ้าเป็นแบบนี้คงจะอ่านได้ไม่มีปัญหา
แต่!!! จุดที่ชอบผิดกันก็คือ
จุดที่1 : nĭhăo สังเกตุว่าคำนี้มีเสียงสามกับเสียงสาม
***ให้จำไว้เลยค่ะว่า เสียงสาม กับ เสียงสาม
เวลาอยู่ใกล้ชิดติดกัน ''ให้อ่านพยางค์แรกเป็น
เสียงสอง"
Ex. หนีห่าว( níhăo)✔ หนี่ห่าว(nǐ hǎo)✖
*แต่เวลาเขียนเขียน nǐhǎo เช่นเดิมค่ะ
练一练 ทำแบบฝึกอ่านนิดนึงค่า
xǐliăn xǐzăo kěyǐ zhănlăn
จุดที่2 : คำว่า不bù ที่แปลว่าไม่
***ถ้าbùอยู่หน้าเสียงสี่ ''ให้อ่านคำว่าbùเป็น
เสียงที่สอง"
Ex. 不对(bù duì)
ปู๋ตุ้ย(bú duì)✔ ปู้ตุ้ย(bù duì)✖
*แต่เวลาเขียนเขียน bù duì เช่นเดิมค่ะ
*ถ้าคำว่าbùอยู่หน้าเสียงหนึ่ง สอง สามที่ไม่ใช่
เสียงสี่ก็อ่านแบบเดิมปกติค่ะ เช่น bù chī ก็
อ่าน ปู้ชือ
练一练 ทำแบบฝึกอ่านกันสักนิดค่า
bùcuò bùpà bùshì bùpiàoliang
Refferance : https://pin.it/6je8WMW
- 2
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
