สวัสดีวันเสาร์ครับผม วันนี้เป็นไงกันบ้างสบายดีกันไหมครับเอ่ย
ผมจะมาแจ้งอย่างหนึ่งว่า ผมจะงดใช้เสียงไปสักระยะนะครับ ไม่ว่าจะร้องเพลง เล่าเรื่องผี อื่นๆด้วย เพราะตอนนี้ผมค่อนข้างไม่สบาย และเจ็บคอนิดหน่อย อ้อ ไมค์พังด้วยครับ ขอให้ทุกคนดูแลสุขภาพตัวเองกันดีๆด้วยนะครับ
และก็เมื่อวานนี้ที่ลองโพสต์ร้องเพลงกับเรื่องผีในเวลาใกล้เคียง สรุปคือ ร้องเพลงได้ไลค์เยอะกว่าครับ555555
รึผมควรเปลี่ยนชื่อเพจเป็น
"ร้องเพลงง่ายๆสไตล์เจ้าแคสเปอร์"ดี(ฮา)
เอาเป็นว่า นั่งลง พักจิตพักใจก่อนดีกว่านะครับ ผมจะเล่าเรื่องแปลกๆให้อ่านกัน
...นกกางเขน( ตอนที่ 1 )...
"ช่วยผมด้วย น...นกกางเขนอยู่ตรงนั้น"
ม่อมเอามือปิดตาด้วยความหวาดกลัว พ่อและแม่มองดูเขาขณะนอนขดตัวสั่นอยู่บนเตียงด้วยสีหน้ากังวล เพราะในห้องไม่มีนกกางเขนเลยสักตัวเดียว
ปกติม่อมไม่ใช่คนกลัวนก
แต่จู่ๆวันหนึ่ง...
เขาก็พร่ำบอกกับพ่อแม่ว่า เห็นนกกางเขนคอยบินวนเวียนไปมารอบๆตัว
จนตอนนี้เขารู้สึกกลัวนกกางเขนจนไม่กล้าออกไปไหน
ภาพประกอบการเล่าเพียงเท่านั้น
"ม่อม ในห้องไม่มีนกกางเขนหรอกนะ ลูกตาฝาดไปเอง"
"ไม่ใช่นะครับ แม่ไม่เห็นเหรอ ฝูงนกกางเขนจะมาพาตัวผมไป" ม่อมพูดพร้อมกับเอาผ้าห่มคลุมโปงด้วยความหวาดระแวง
พ่อของม่อมพาแม่ออกมาจากห้องเงียบๆ
ถอนหายใจ แล้วพูดว่า...
"ผมคิดว่า ลูกอาการไม่ค่อยดีเลย เราต้องรีบพาลูกไปรักษากับจิตแพทย์
แม่ของม่อมอึ้งไปสักครู่ แล้วถอนหายใจเหมือนยอมจำนน
"ค่ะ ฉันเป็นห่วงลูกมากเลย"
จันทร์ พี่สาวของม่อมได้ฟังพ่อแม่คุยกันก็ตกใจ รีบเข้าไปในห้องของม่อม
ตอนนี้ม่อมดูสงบ แต่ท่าทางเขาเหนื่อยล้าจนดูน่าเวทนา
จันทร์โอบไหล่น้องชายแน่น แล้วพูดว่า
"หม่อง ตั้งสตินะ ไม่มีนกกางเขนอะไรทั้งนั้น ถ้านายจินตนาการว่ามีนกกางเขนอีก นายจะถูกพาไปโรงพยาบาลจิตเวช!"
"จะหนีไปที่ใด นกกางเขนก็ตามผมไปอยู่ดี จะอยู่บ้าน อยู่โรงพยาบาลบ้าก็เหมือนกัน ทำไมไม่มีใครเชื่อที่ผมพูดเลยล่ะ พี่เชื่อผมเถอะนะ
ผมไม่รู้ว่านกกางเขนจะบินมาอีกเมื่อไหร่"
จันทร์ถอนหายใจแล้วออกมาจากห้องม่อม
เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าสาเหตุใดน้องชายถึงกลายเป็นเช่นนี้ไปได้
ในที่สุด ม่อมก็ต้องเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลจิตเวช...
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
