Spirited Away
เราทุกคนล้วนต้องปรับตัวเพื่อเติบโต
5 ดาว เอาไป
spirited away
ตอนเด็กๆเราคงจินตนาการช่วงเวลาที่เราโตไม่ออก ถึงแม้เรารู้แหละว่าเราจะต้องเรียนให้จบโตไปทำงาน แต่ช่วงเวลาเปลี่ยนผ่าน บางทีเราก็ไม่เคยกลับไปมองหรอกว่าชีวิตในช่วงเวลานั้นเป็นอย่างไร แล้วเราเปลี่ยนตัวเองจากเด็กคนหนึ่งที่วิ่งเล่นในรั้วโรงเรียนมาเป็นผู้ใหญ่ที่ทำงานด้วยความเกรี้ยวกราดหวาดกลัวและเข้มแข็งมากแค่ไหน
Spirited Away เหมือนจะพาเราย้อนไปในช่วงเวลาแห่งการเป็นน้องใหม่ เมื่อเราต้องเติบโตจากเด็กคนหนึ่งที่ต้องเดินเข้าไปสมัครงาน กรอกใบสมัคร แนะนำคุณสมบัติของตัวเอง คล้ายๆกับการอ้อนวอนขอให้ได้งานทำ แถมเมื่อทำงาน ก็ต้องเข้าเป็นส่วนหนึ่งขององค์กร ต้องเปลี่ยนจิตวิญญาณ อะไรที่เคยเป็นอุดมการณ์มันอาจจะอ่อนลง เหลือแค่รับรู้ว่ามีหน้าที่ต้องทำอะไร
เหมือนที่ “จิฮิโระ” เด็กหญิงที่หลงทางมากับพ่อแม่ และหลงไปอีกมิติหนึ่งโดยบังเอิญ ขณะที่พ่อแม่ของเธอไปกินอาหารของเทพเจ้าจนโดนสาปให้เป็นหมูต้องทำ เพื่อเอาตัวรอดและช่วยพ่อแม่ที่ถูกสาปให้กลายเป็นหมู่ “จิฮิโระ” ต้องไปของานทำ เพื่อให้อยู่ในโลกวิญญาณต่อไปได้ และเมื่อได้งานมาแล้วเธอต้องยอมแลกกับชื่อของตัวเอง
spirited away
หากเปรียบ “จิฮิโระ” เป็นตัวเราเอง โลกวิญญาณก็คล้ายกับออฟฟิศที่ทำงาน ทุกคนดูแปลกหน้า ดูประหลาดเมื่อเราได้เจอครั้งแรก หลายครั้งที่ระหว่างทำงานเราจะรู้สึกว่า บนโลกใบนี้มันมีคนแบบนี้อยู่ด้วยเหรอ ดูแบบไม่เคยพบไม่เคยเจอ เหมือนที่จิฮิโระ เจอเทพเจ้าประหลาดๆ ที่ดูไม่เหมือนที่วาดฝันเอาไว้ แต่ถึงจะประหลาดอย่างไร ก็ต้องอยู่ด้วยและเอาตัวรอดจากเทพเจ้าเหล่านี้ไปให้ได้ จิฮิโระเองก็ต้องเอาตัวรอด และวิธีเดียวที่เธอจะใช้เอาตัวรอดคือการปรับตัว
ในมุมมองส่วนตัว เราว่า Spirited Away คือการจำลองโลกการทำงานเอาไว้ในแบบแฟนตาซี ในการทำงาน หลายครั้งเราจำต้องยอมเปลี่ยนตัวตนในบางช่วงระยะเวลาเพื่อให้อยู่รอดได้ เพื่อขับเคลื่อนการทำงานไปข้างหน้า นั่นแหละคือการปรับตัว เราล้วนต้องปรับเพื่ออยู่รอด จิฮิโระก็ต้องยอมลืมชื่อของตัวเองไปชั่วขณะเพื่อแลกกับการทำงานให้บรรลุเป้าหมาย โชคดีที่ “ฮาคุ” คอยเตือนเธอว่าอย่าลืมชื่อของตัวเองเป็นอันขาด เพราะนั่นเท่ากับการลืมตัวตนที่แท้จริง หรือการลืมไปว่าเรามาทำงาน ณ ที่นี่ด้วยวัตถุประสงค์อะไร หรืออย่าลืมอุดมการณ์ในชีวิตของตัวเองนั่นแหละ
ครั้งหนึ่งเราเคยเป็นเด็กที่ไม่คาดหวัง ไม่ละโมบโลภมาก ทำงานแค่เพื่อได้ทำงาน ได้รับผิดชอบตัวเอง มากกว่าจะทำงานเพื่อเงินทอง ตำแหน่งหน้าที่สูงส่งอย่างหิวกระหาย แต่เมื่อการปรับตัวได้ดีทำให้เราได้อะไรมากมาย ทำให้อยู่รอดและได้ผลประโยชน์มหาศาล ก็ไม่แปลกถ้าเราจะเสพติดมัน
spirited away
บ่อยครั้งที่เราต้องแกล้งทำเป็นไม่กลัวทั้งที่หวาดกลัวเพื่อจะรับมือกับเรื่องยุ่งยากหลายๆอย่างๆ มันคือการปรับตัวอย่างหนึ่งเพื่อจะทำเป้าหมายให้สำเร็จ แต่เมื่อเป้าหมายสำเร็จแล้ว หลายคนอาจจะลืมว่าตัวเองเคยหวาดกลัว และไม่ยอมรับความหวาดกลัวนั้นอีกแล้ว ด้วยเข้าใจว่าต้องไม่หวาดกลัวเท่านั้นจึงจะได้ทุกอย่าง และเพื่อให้ได้ทุกอย่างมากขึ้นก็คิดว่าต้องเข้มแข็งมากขึ้น จนวันหนึ่งจำความรู้สึกของความหวาดกลัวไม่ได้อีกแล้ว กลายเป็นความขี้ขลาดที่จะหวาดกลัว หลงลืมไปว่าตัวเองก็เป็นมนุษย์ธรรมดาที่มีความรู้สึก เมื่อใดที่ความเข้มแข็งไม่ได้รับการยอมรับและถูกคัดทิ้งจากผู้อื่น ความสับสนงุนงงจะเข้ามาแทนที่ อะไรที่เคยเป็นแล้วมีตัวตนก็ไม่มีอีกต่อไป แต่จะกลับไปเป็นตัวเองก็จำตัวตนไม่ได้อีกแล้ว คงไม่มีชีวิตไหนที่น่าเศร้าเท่านั้นอีกแล้วล่ะ
การยอมรับและเข้าใจความต้องการที่แท้จริงของตัวเองต่างหากและนำมาปรับใช้ด้วยความมุ่งมั่นเพื่อสร้างประโยชน์ให้เกิดขึ้นต่างหากที่นำพาไปสู่การเติบโตที่แท้จริง เหมือนที่จิฮิโระไม่ลืมว่าเธอยอมมาทำงานเพื่อหาโอกาสช่วยพ่อแม่ที่กลายเป็นหมู แต่ขณะที่เธอทำงาน เธอก็ได้ทำมันอย่างเต็มที่ (พอเขียนถึงตรงนี้ก็อดยิ้มขึ้นมาไม่ได้แฮะ) รับปิดชอบหน้าที่ในโรงอาบน้ำของเทพเจ้าอย่างดีที่สุด
spirited away
เพิ่มเติมนิดนึง ส่วนตัวเราชอบตัวละครที่โด่งดังอย่างผีไร้หน้า รู้สึกว่าครีเอทขึ้นมาได้แบบเก๋และนัยยะดีมากๆ ไร้หน้าคือไร้ตัวตน ไม่เคยมีตัวตนในสายตาใคร จะมีตัวตนก็ต่อเมื่อให้สิ่งที่อีกฝ่ายต้องการเท่านั้น ในที่นี้คือทอง
เจ้าผีไร้หน้าจะให้ทองกับพวกเทพเจ้า มันจึงมีตัวตนได้รับคำชื่นชม และต้องให้อีกอยู่อย่างนั้น แต่ถึงจะให้เท่าไหร่ มันก็ไม่มีหน้าเป็นของตัวเองขึ้นมาได้ เป็นผีที่น่าสงสารและน่าเห็นใจในคราวเดียวกัน จิฮิโระเป็นคนแรกที่ทักทายเจ้าผีไร้หน้า โดยไม่หวังผลประโยชน์ใดใด และนำพาเจ้าผีไร้หน้าไปสู่การเติบโตที่ดีเช่นเดียวกัน มันทำให้รู้สึกว่า เมื่อเราเจอใครที่ใช่ มันช่วยพัฒนาเราได้จริงๆนะ เพื่อนที่ดี คนรักที่ดี เจ้านายที่ดี คนข้างบ้านที่ดี มันทำให้เรารู้สึกว่าเลือกคนดีๆเข้ามาในชีวิตเถอะ คนที่ไม่หวังอะไรกับเราจริงๆ อาจจะดูยูโทเปียไปหน่อย แต่ก็ดีกว่าอดทนกับคนที่เรารู้ว่าหวังผลประโยชน์จากเราไปอยู่เรื่อยไป
การ์ตูนเรื่องนี้อาจจะดูรกรุงรังไปหน่อย เพราะตัวการ์ตูนเยอะ เราชอบเสน่ห์ของการสร้างสรรค์แต่ละตัวละคร แล้วเอามาผูกเรื่องเข้าด้วยกัน แล้วเรื่องการ์ตูนญี่ปุ่นมันจะเหมือนเขาเอาขนมชิ้นเล็กๆมารวมในถุงใหญ่ๆ จะหยิบส่วนไหนมากินก็ดูเหมือนจะมีความหมายไปหมด อาจจะเพราะคนญี่ปุ่นเป็นคนละเอียดอ่อนใส่ใจกับเรื่องเล็กๆน้อยๆล่ะมั้ง ผลงานก็จะเป็นไปตามลักษณะประจำชาติ อ้อ! เรื่องนี้เจ้าลูกชายชอบมากๆเลยทีเดียว ใครมีลูกลองเปิดให้ดู เด็กๆชอบ เพราะมันแปลกตา มันว้าว! แต่เด็กๆเขาอาจจะไม่คิดเยอะเหมือนเราถึงนัยยะอะไรเหล่านั้น บางทีก็สงสัยนะว่า จริงๆมันมีนัยยะหรือเราคิดเยอะไปเอง แต่นั่นก็ไม่สำคัญเท่าเรารู้สึกดีที่ได้ดูการ์ตูนเรื่องนี้ วันนี้ขอจบรีวิวเรื่องนี้แต่เพียงเท่านี้ ^^
ขอฝากนิดนึง พอดีเราเขียนนิยายลงเป็นตอนๆไว้ ใครชอบอ่านนิยายแนวโรมนติก คอมเมดี้ ไปอ่านกันได้นะคะ >>>> https://is.gd/FTmUjZ
ส่วนใครเป็นเพจเรื่องเล่า รีวิวหนัง แปะไว้ได้เลยนะคะ เราชอบอ่าน จะได้ติดตามกันค่ะ ^^
#spiritedaway
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
