7 เม.ย. 2020 เวลา 22:38 • ประวัติศาสตร์
คิดในใจ ต่อจากนี้ไป
จากนี้ คณะสงฆ์เราจะต้องวางมาตรการแนวทางกันอย่างไร เพื่อช่วยเหลือวัดด้วยกัน นอกจากที่จะรอให้โยมมาช่วยอย่างเดียว
ถ้าโรคร้ายยังไม่จบ ทุกวัดมีรายจ่าย ต่อเดือน ค่าน้ำค่าไฟ ค่าซ่อมบำรุง รายรับไม่มี ผ้าป่า กิจนิมนต์ กิจกรรมต่างๆ ยกเลิกหมด
สำหรับศรัทธาญาติโยม เขตนอกเมืองอย่างบ้านเราคงไม่เดือดร้อนเรื่องอาหารการกินเท่าไหร่นัก
ไม่เหมือนในเมืองกรุงที่บ้านต้องเช่า ข้าวต้องซื้อ หยุดงานขาดรายได้ แต่ก็มีหน่วยงานต่างๆ และวัด เปิดโรงทานและคอยช่วยเหลือ แต่อย่างบ้านนอกอย่างบ้านเราชาวบ้านยังมีข้าว มีสวนผัก ยังออกไปไร่ไปนา หาปูหาปลาได้ ซึ่งก็ยังสามารถพึ่งตนเองได้และยังเผื่อแผ่เพื่อนบ้าน และวัดได้อยู่
แต่ในกรณีวัดที่มีพระสงฆ์จำนวนหลายรูป ถ้าตั้งรับไม่ดีวางแผนการจัดการไม่ดี อันนี้ลำบากแน่ ยิ่งวัดไม่มีเงินเก็บก็แย่หน่อย หากโรคระบาดเกิดขึ้นในระยะยาว เพราะถ้านานวันเข้าญาติโยมก็จะเริ่มลำบากเช่นกัน จากการขาดรายได้ งานนี้ต้องมานั่งวิเคราะห์หลายๆด้าน เราต้องมองระยะยาว (เพ้อ
(เพ้อ)
โฆษณา