!!!!!เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย !!!!!
ผมเป็นคนหนึ่ง พ่อและแม่ ได้ทิ้งผมตั้งแต่ อายุ 9เดือน จนถึงปัจจุบัน นี้ อายุ 23 ปี ช่าวบ้านชอบเรียกผมว่า #ไอสามล้อ #ไอสิบล้อ คำพวกนี้มาจาก ที่พ่อผมเป็นคนขับสิบล้อ และ แม่ผมได้จ้างสามล้อใส่ตะกร้าไปส่งที่บ้านคุณยาย ไม่กล้าไม่สู้หน้าคุณยายเลยจ้างรถ ผมมีปมด้อยเรื่องนี้ ผมดื่มโอวัลตินไม่ก็นมตรามะลิใส่น้ำร้อนใส่ขวดนม คุณยายบอก ผมจำความไม่ได้ ลำบากมาก จนจำความได้ อายุประมาณ 3 ขวบ ผมได้ขโมย ขนมที่ร้าน ค้า ข้างถนน หมู่บ้าน เพราะไม่มีตังซื้อ อยากจะกินเหมือน เพื่อน ตลกมากคิดแล้ว จำได้ว่าได้ตังไปโรงเรียน 2 บาท กลับมาบ้าน กินข้าวกับเกลือ น้ำปลา อร่อย มาก ไม่ก็ปลา ปู ถ้าหาไม่ได้ ก็ไม่มีกิน ตอนนั้นก็ไม่ได้รู้สึกว่าทำไม่เราเป็นแบบนี้ ไม่เป็นเหมือนคนอื่นๆ เพราะยังเด็ก วัน พ่อ วัน แม่ หรอ ก็คิดนะ เอ้า แล้ว พ่อแม่ เรา หน้าตาเป็น ยังไงนะ เค้าอยู่ไหน คิดไปสักพักใหญ่ๆ ก๊ลืม ก็คิดไปเรื่องอื่นเพราะเด็กอยู่ ทีนี้พอผ่านมาหลายๆ ปี จนขึ้นโรงเรียน ใหญ่หรือโรงเรียน ประถมศึกษา นั้นละ เริ่มรู้อะไร หลายๆ อย่าง พ่อถึงวันแม่ วัน พ่อ เราจะไม่มีพ่อแม่ ให้ไหว้ เหมือน คนอื่น เพื่อนๆ ขึ้นเวที เอาดอกไม้ให้ พ่อแม่ เพื่อนๆ ร้องไห้ ผมก็ถือ ดอกไม้ ไว้ ผมก็นั่งมอง แล้วก็ไม่ร้องความคิดผม ถ้าผมร้องให้ เพื่อนเห็นอายเพื่อน เพราะผมเป็นคนที่คุมห้อง เหมือนหัวหน้าห้อง เลยถือดอกไม้ ไปโยนทิ้ง หลังห้องน้ำ แล้วแอบไปร้องไห้ ในห้องน้ำ คนเดียวทำไมเราไม่มีพ่อแม่เหมือนคนอื่น พูดคนเดียว ไม่ให้ใครรู้ ทำแบบนี้ ทุกๆปี จน ถึง ป.6 จนชินกับเรื่องนี้ จนมาถึงปัจจุบันนี้ ไม่ได้รู้สึก อะไรแล้ว อยู่ได้ อยู่กับยาย เล่าย่อๆ ที่จริงอุปสรรคมีเยอะมากมาย ความจนนี้ละ ฟันผ่านมาจนได้ ถึงทุกวันนี้
- 1
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
