วันนี้เพิ่งได้ดู กังฟูแพนด้า3 สนุกสนานไปตามท้องเรื่อง แต่ที่ชื่นชอบคือ หนังนำเสนอมุมมองให้ตัวละครทุกตัวกลับมามองตัวเอง และค้นหา "ตัวตน" ที่อยู่ในตัวเอง ซึ่งแต่ละคน มีความสวยงามและโดดเด่นแตกต่างกันไป ยอมรับและดึงสิ่งที่มีอยู่ออกมาใช้ หากชุมชนธรรมดาๆ ร่วมมือร่วมใจกัน ทำในสิ่งที่ตนถนัด ร่วมกันต่อสู้ภัยจากภายนอก ภายใต้การนำของผู้ที่มีจิตใจบริสุทธิ์ ฉลาด และมีความสามารถ ก็สามารถผ่านพ้นวิกฤติต่างๆไปได้
หันกลับมามองสังคมแบบเอเซียเดิมๆของเรา (ไม่เฉพาะในช่วงเวลาวิกฤติอย่างตอนนี้) ผู้ใหญ่รุ่นพ่อรุ่นแม่เรา ส่วนใหญ่...มักจะไม่ค่อยมองเข้าไปค้นหาความสามารถในตัวของลูกหลาน แต่มักจะปลูกและฝังความชอบ ความคิด ความสามารถของตัวเองที่มีหรือ ต้องการมี ลงไปให้ลูกหลานแบกความรับผิดชอบในการมี การเป็น แทนตัวเองหรือต่อจากตัวเอง ผลคือ คนรุ่นเราวัย45+ มักจะไม่กล้าออก ขี้อาย ไม่กล้าแสดงความคิดเห็นอย่างตรงไปตรงมา ใช้ชีวิตในแบบที่ถูกกำหนด บางคนก็ไม่รู้จักความหมายของคำเหล่านี้ เช่น "เป้าหมายชีวิต" "ความสุขสงบ" "การรักตัวเอง" กว่าจะรู้ตัวว่า ยังไม่ได้ใช้ชีวิตจริงไปซักที ก็ปาเข้าไปเลข4เลข5 นำหน้าเข้าไปแล้ว
ส่วนตัว โชคดีที่พ่อแม่ไม่คาดหวังอะไรนอกจากให้เราเรียนจบให้เร็วที่สุดเพื่อจะได้มีงานทำเลี้ยงตัวเองได้เท่านั้น แต่ตลอดเวลาที่ทำงานประจำถึงแม้จะได้เงินเดือนที่สูง มีตำแหน่งหน้าที่การงานที่หลายคนต้องการ มีบ้านเล็กๆมีรถใช้ มีครอบครัวที่ดี แต่ทำไมถึงไม่มีความสุข ไม่รู้ว่าตัวเองมีความสามารถอะไรที่จะเอาไปทำเพื่อเลี้ยงชีพได้นอกจากการเป็นลูกจ้างเขา ยังดีที่มีเป้าหมายในใจว่า เราจะต้องเป็นคนแก่ ที่มีสุขภาพแข็งแรง สวยตามวัย มีความสุข มีความคิดและมีความรู้เพื่อนำทางให้กับลูกหลานหรือผู้คนที่ไว้วางใจตัวเราได้บ้าง แต่ไม่รู้หนทางที่จะเดินไปให้ถึงเป้าหมายนั้น
จนเมื่อตัดสินใจลาออกมาทำงานขาย ทำให้ได้เจอหนทางที่สามารถนำไปสู่เป้าหมายในใจได้ ซึ่งถึงแม้จะใช้เวลานานนับสิบปีกว่าจะเข้าใจอะไรต่ออะไร ผ่านวิกฤตของชีวิตที่หนักหนา และยังค้นหาความสามารถของตัวเองในอาชีพใหม่ๆอยู่ แต่ก็ทำอย่างมีความสุข และมีพลังในทุกพื้นที่ของชีวิต
#Begin with the end in mind
#เมื่อนักเรียนพร้อม คุณครูจะปรากฎ
#life is only an imagination. .
#Ready - Fire - Aim. #Mind & Body are one
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
