Ep.6 ตุ๊กตาตัวแรก🧚♀️
ฉันยืนมองตุ๊กตาบาร์บี้ตัวละ 25 บาท ที่ห้อยกันเรียงรายอยู่ในถุงหน้าร้านขายของชำ ขณะที่แม่รอเข้าไปซื้อของในร้าน
ตุ๊กตาทุกตัวผมยาว มีสีผมไม่เหมือนกัน
ชุดก็ไม่เหมือนกัน ฉันอยากจะขอแม่ซื้อสักตัว แต่ฉันรู้ว่าแม่คงไม่ให้เป็นแน่ เพราะฉันรู้ว่าบ้านเราไม่มีเงิน
มือน้อยๆจึงได้แต่เอื้อมไปจับตัวโน้นที ตัวนี้ที
“ถ้ามีเงินจะซื้อตัวไหนดีนะ” ฉันพึมพำคนเดียวเบาๆ
แล้วก็เลือกได้ 1 ตัวที่ฉันจองไว้ในใจ
“ตัวละ 25 บาทเองนะ ขอแม่ซื้อสักตัวสิ” เสียงป้าเจ้าของร้านพูดขึ้น ฉันมองหน้าแกแล้วยิ้มเบาๆพร้อมกับชี้ไปที่ตุ๊กตาตัวที่ฉันคิดว่าสวยที่สุด
“หนูจองตัวนี้นะป้า ป้าอย่าเพิ่งขายนะ” ฉันบอกป้าเจ้าของร้าน แกหัวเราะขึ้นด้วยเสียงอันดังไม่ได้ตอบว่าอะไร
เอาล่ะ! อย่างน้อยๆก็ได้จองไว้แล้ว ฉันกลับบ้านพร้อมกับคิดอย่างมีความหวังที่จะได้ซื้อตุ๊กตาตัวนั้น
ฉันคิดไม่ออกว่าจะหาเงินจากไหนมาซื้อ เก็บเงินค่าขนมวันละ 2 บาทคงเป็นไปไม่ได้แน่ ‘ไปรับจ้าง ถ้าไปรับจ้างเราจะมีเงินซื้อตุ๊กตา’ ฉันคิดแล้วนอนหลับไปอย่างมีความสุข
ช่วงนี้เป็นช่วงหักข้าวโพด ฉันจึงไปรับจ้างหักข้าวโพดกับแม่ แม่เป็นคนหัก ส่วนฉันเป็นคนเก็บใส่กระสอบ กระสอบละ 10 บาท ฉันทำงานท่ามกลางแดดที่ร้อนจ้าทั้งวัน
แต่ไม่รู้สึกร้อนสักนิด ฉันไม่รู้สึกเหนื่อยกลับสนุกด้วยซ้ำ พอตกเย็นเราได้ทั้งหมด 14 กระสอบรับเงินแล้วก็กลับบ้านเลย
ฉันคิดว่าแม่รู้เรื่องที่ฉันอยากได้ตุ๊กตา แต่แม่ไม่ได้พูดอะไรออกมา ส่วนฉันก็ไม่กล้าขอเงินเพื่อไปซื้อตุ๊กตา เพราะแม่ต้องเก็บเงินนี้ไว้ซื้อกับข้าว
“แก้ว แม่ทำตุ๊กตาให้เอาไหม” แม่ถามขึ้นขณะที่เรานั่งรับลมเย็นๆใต้ถุนบ้าน
“จริงเหรอจ้ะแม่ ทำเลยสิ”ฉันตอบแม่ด้วยความดีใจ
“เอ็งไปหยิบยางรัดแกงมา 4 เส้น แล้วก็หยิบคันเบ็ดพ่อมา 1 อัน มีดด้วยนะ แล้วลงมานั่งรอแม่ที่นี่แหละ แม่จะไปเก็บใบตอง” ฉันเดินขึ้นบ้านไปหาของตามที่แม่สั่งอย่าง งงๆ
ฉันนั่งรอแม่สักพักก็เห็นแม่กลับมาพร้อมกับใบตองหอบเล็กๆ
“อ่ะ ฉีกเป็นเส้นเล็กๆนะ เล็กที่สุดเพราะจะนำมาทำเป็นผมตุ๊กตา” แม่ทำให้ดูแล้วยื่นให้ฉันทำต่อ
ส่วนแม่ตัดไม้คันเบ็ดยาวขนาด 20 ซม. 1 ชิ้น
และ 6 ซม. 1 ชิ้น
จากนั้นก็นำยางรัดมาทำเป็นเหมือนไม้กางเขน แล้วนำใบตองที่ฉีกแล้วมาพันเข้ากับไม้กางเขนนั้นให้เป็นหัวตุ๊กตา เป็นอันเสร็จเรียบร้อย พร้อมกับยื่นมาให้ฉัน
“เสร็จแล้ว เป็นไงล่ะชอบไหม ตอนที่แม่เป็นเด็กแม่ก็เล่นแบบนี้แหละ” ฉันพยักหน้าเบาๆไม่ได้ตอบอะไร
ในความรู้สึกตอนนั้นมันทั้งดีใจและงงไปหมด
‘นี่หรือตุ๊กตาตัวแรกของฉัน แต่ไม่เป็นไรอย่างน้อยๆก็มีผมยาวๆเหมือนกัน’ ฉันพูดกับตัวเองในใจเพราะถ้าพูดออกไป ก็กลัวแม่จะเสียใจ🥺
ฉันเล่นตุ๊กตาใบตองทั้งวันจนตกเย็นใบตองเริ่มเหี่ยว แห้ง และม้วนเข้าหากัน
ผมตุ๊กตาเริ่มไม่สวยเหมือนตอนที่ใบยังเขียวสด แต่ฉันยังไม่ได้ทิ้งไปในตอนนั้น
ฉันนำตุ๊กตาตัวนี้ไปนอนด้วย นอนกอดตุ๊กตาใบตองพร้อมกับหลับตาลง คิดถึงตัวที่ห้อยอยู่ในถุงร้านขายของชำ
รุ่งเช้าก็ต้องทิ้งตุ๊กตาตัวนี้แล้วทำขึ้นใหม่ ฉันทำอยู่อย่างนี้หลายวัน
จนวันนึงมีญาติรุ่นพี่กลับมาจากในเมืองแวะมาเยี่ยมครอบครัวฉัน พี่เขานำตุ๊กตามาฝากซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่ของใหม่
ตุ๊กตาตัวใหญ่ขนาดเท่าเด็กเกิดใหม่ใส่ชุดกระโปรงสีขาว ผมม้วนเป็นลอนหน้าตาฝรั่ง แถมยังหลับตาและลืมตาได้ด้วย ฉันดีใจมาก ดีใจที่สุดในชีวิต
ฉันบอกกับตัวเองว่าจะดูแลตุ๊กตาตัวนี้ให้ดีที่สุด
ฉันนำตุ๊กตามานอนด้วย แบ่งเสื้อผ้าของฉันให้ตุ๊กตาใส่ เล่นแต่งตัว แม้กระทั่งเวลากินข้าวก็จะนำตุ๊กตาตัวนี้มานั่งล้อมวงด้วยทุกครั้ง
หลายครั้งที่พ่อแกล้งหลอกว่าเป็นตุ๊กตาผี แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจ
ทุกคืนที่นอนกอดตุ๊กตาตัวโปรด ฉันก็ยังคิดถึงตัวที่ห้อยอยู่หน้าร้านขายของชำเสมอ ถึงแม้ว่าตัวที่จองจะมีคนซื้อไปแล้ว ฉันก็ยังมีความหวังที่จะได้ตุ๊กตาแบบนั้นสักตัว.....
👉ตอนที่ 6 มาช้าแต่มานะคะ 😁
เป็นไงบ้างคะอ่านจบแล้ว คอมเม้น ให้แก้วฟังบ้างน๊า
🔴 อ้อ!! เห็นเพื่อนๆคอมเม้นมาว่าอยากให้แก้วลงสีด้วย ต้องขอโทษจริงๆนะคะที่ไม่ได้ลง🙏
พอดีแก้วต้องทำงานประจำด้วยเลยไม่ค่อยมีเวลาค่ะ
🙏🙏ยังไงก็ขอโทษอีกทีละกันนะคะ🥺🥺🥺
👉👉ใครที่ชื่นชอบก็ฝากกดติดตาม กดไลค์
กดแชร์ เป็นกำลังใจให้มีแรงเขียนและวาดต่อไปนะคะ
ขอบคุณสำหรับผู้อ่านทุกท่านที่ติดตามเสมอมาค่ะ 🙏
👉แล้วเจอกันใหม่ตอนหน้านะคะ👋👋
#ลูกชาวนา
10.04.20
- 13
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
