10 เม.ย. 2020 เวลา 11:01 • ปรัชญา
MovieTalk ซีรีย์สดีต่อใจ: “ตกหลุมรัก”
ถ้าคุณตกหลุมรักใครสักคน คุณจะทำอย่างไร?
ถ้าคุณมีคนรัก คุณจะปฏิบัติอย่างไรกับคนที่คุณรัก?
และถ้าคุณมีความรัก คุณจริงใจกับคนที่คุณรักแค่ไหน?
เขียนแบบนี้ เฮ้ย...มูฟวี่...หรือว่า...
ใช่แล้วครับ ผมตกหลุมรักจริง ๆ!
ผมตกหลุมรัก
ในบทความของผม!
เพจ MovieTalk เดินทางมาครบหลัก 7,000 คนติดตามแล้วครับ
กับระยะทางที่เริ่มต้น และกำลังจะครบ 1 ปี ในวันที่ 28 เมษายน ที่จะถึงนี้
ถึงขณะนี้ มีบทความทั้งหมด 553 บทความ ดาว 23 ดวง (อัตราเฉลี่ยโอกาสได้ดาวคือ 4%)
ที่เดินทางมาถึงวันที่เกือบครบ 1 ปีได้ ก็ด้วยอาการ “ตกหลุมรัก” ในบทความของตนเองนี่ล่ะครับ
เมื่อครบทุกหลัก 1K ผมจะโพสต์บทความสร้างกำลังใจในชุด “ซีรีย์สดีต่อใจ ถ้าใครรักงานเขียน” เพื่อเป็นกำลังใจให้แก่บรรดาเพื่อนนักเขียน และคนอ่านทุกคน นั่นคือที่มาบทความในตอนนี้
ผมกำลังจะเปรียบเทียบให้เห็นว่า “คนรัก” กับ “บทความ” ไม่ต่างกันเลย
วันหนึ่งคุณไปพบเจอคนที่ถูกใจใช่เลย เธอมีอะไรบางอย่างที่ดูรวม ๆ แล้วมีเสน่ห์เหลือเกิน
คุณตกหลุมรักเธอ ยิ่งนานวันยิ่งรู้สึกมากขึ้น ๆ สิ่งที่คุณทำคือ
แอบรักไปวัน ๆ หรือ ลงมือทำอะไรสักอย่างให้เธอเห็นไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง
ให้เธอรู้ว่าคุณอยู่ตรงนี้นะรอให้เธอมองมา และ มีใจให้แก่คุณ
ถ้าโชคดี เธอมีใจรับไมตรี ความรักของคุณก็จะพัฒนาไปทีละขั้น ๆ
ระหว่างทางมันจะมีอุปสรรคมาทดสอบความรักของคุณ มันอาจทำให้คุณสั่นคลอน
ถ้าคุณผ่านไปได้ มันน่าจะลงเอยด้วยการ “ใช้ชีวิตร่วมกัน”
แต่ถ้าผ่านไปไม่รอด บทสรุปมันก็คือ “ต่างคนต่างไป”
วันหนึ่งคุณพบแอพหนึ่งที่เปิดโอกาสให้คุณเขียนบทความ
มันช่างเย้ายวน และ ท้าทายให้คุณก้าวสู่โลกนักเขียนที่คุณไม่เคยรู้จัก
แรก ๆ คุณอาจจะแค่อ่านอย่างเดียว ไม่มีความคิดจะเขียน
แต่ในใจคุณลึก ๆ คุณก็เกิดความรู้สึกว่า “ฉันน่าจะทำได้”
บางคนแอบอ่านไปวัน ๆ โดยไม่แสดงตน แต่หลายคนลงมือเขียน และโพสต์ลงในแอพ ให้อีกหลาย ๆ คน
รู้ว่า มีเพจหนึ่งอยู่ตรงนี้นะ รอให้ใครสักคนเข้ามาอ่าน มาทักทาย
โดยหวังว่าคนอ่านจะมองมา และมีใจ ได้กดติดตาม
ถ้าโชคดี คนอ่านบางคนอาจจะกลายเป็น ‘คนตามอ่าน’ กันไปตลอด และกลายเป็นแฟนเพจของคุณ
แต่ทำไมระหว่างทางมันจะเกิดสิ่งเหล่านี้ขึ้น
‘ฟีดของฉัน หายไปเร็วมาก’
‘ทำไมคนติดตามไม่เพิ่มขึ้นเลย’
‘ทำไมคนอ่านน้อยมาก’
มันคือระหว่างทางของอุปสรรคที่จะทำให้คุณสั่นคลอน ท้อถอย และ ถอดใจ!
ถ้าคุณผ่านมันไปได้ คุณก็จะได้ “ใช้ชีวิตบนเส้นทางนักเขียน”
แต่ถ้าคุณผ่านมันไปได้ไม่ได้ คุณก็ “ต่างคนต่างไป” กับเส้นทางนักเขียน
สำหรับ “มืออาชีพ” จะให้ความสำคัญกับ “คุณค่าของงาน” มากกว่าผลลัพธ์ที่คาดหวัง
ถ้าคุณเป็น “ศิลปิน” ผู้สร้างสรรค์งาน “ศิลปะ” คุณค่าของานก่อเกิดจาก “ใจ” มิใช่ “เงินทอง ชื่อเสียง”
ผมไม่คิดว่า บีโธเฟ่น, แวนโก๊ะ, สปีลเบิร์ก จะเริ่มต้นทำงานในสายงานของตนเองด้วย “เงินทอง หรือ ชื่อเสียง” แต่มันเกิดขึ้นจาก “ความรัก” ที่เขามีให้กับสิ่งที่เขารักอย่างเต็มเปี่ยม และมุ่งมั่นที่จะทำมันไปให้ถึงที่สุด
คนฟังเพลงบีโธเฟ่น หรือ ชื่นชมภาพของแวนโก๊ะ และ สนุกกับหนังของสปีลเบิร์ก เพราะพวกเขาสัมผัสได้ถึงความรักที่คนสร้างงานมีต่องานที่เขารัก จนต้องติดตามผลงานชิ้นต่อ ๆ ไป
ผมเริ่มต้นบทความแรกที่นี่ มีคนอ่านไม่ถึง 300 คน! บทความชิ้นต่อ ๆ มาก็มีคนอ่านไม่ถึง 500 คน
คนตามแทบไม่ต้องพูดถึงสำหรับเพจเฉพาะทางเรื่องหนังแบบนี้
คนอ่านก็น้อย คนติดตามก็น้อยยิ่งกว่า ดาวยิ่งไม่มีโอกาสไปคว้ามัน
ทุกวันนี้ ถ้าเป็นบทความปกติ คนตามอ่านผมก็แค่ 1 พันต้น ๆ ก็คือหรูสุด ๆ แล้ว สำหรับเพจเฉพาะทางแบบผม
แต่ผมก็ยังคงเขียน เขียนทุกวัน ถ้าไม่มีภาระงานประจำ ก็เขียนทุกวัน ไม่มีวันหยุด
365 วัน ก็คือ 365 บทความ แต่ผมมากกว่านั้น เพราะมีแชร์บทความให้แก่เพจน้องใหม่บ้าง ลงคลิป VDO บ้าง Podcast บ้าง
มีบางช่วงเวลาที่ท้อ
แต่ไม่ใช่ท้อที่คนอ่านคนตามน้อย
แต่ท้อที่รู้สึกว่า งานเขียนของเราคงด้อยคุณภาพจนคนอ่านไม่เหลียวแล
แต่เปล่าเลย...ทุกคอมเมนท์ที่ให้กำลังใจมาจนทุกวันนี้ ผมเชื่อว่าไปถามหลายคนต้องบอกว่า เป็นบทความที่เต็มที่เต็มสตรีมทุกครั้ง
คนอ่านคือคนชี้วัดบทความของเรา
ด้วยเหตุนี้ “ผมตกหลุมรักในงานเขียน”
ผมดูแลบทความผมอย่างดี
เต็มที่ที่จะทำ
ทำด้วยใจรัก
รักที่ได้สนุกไปกับคนอ่าน
และ คนอ่านมีความสุขกับบทความของผม
แค่นี้คือ “รางวัลสูงสุดของนักเขียนไร้นาม”
ทุกวันนี้ผมยังบอกกับทุกคนเสมอ ผมไม่ใช่เพจยอดนิยม ผมยังเป็นเพจเฉพาะทางที่ไม่สำคัญ ไม่ใช่นักเขียนเบอร์ใหญ่ ผมแค่เป็นนักเขียนที่ทำทุกอย่างเต็มที่ ก็เหมือนคติประจำใจในการเขียนของผม
“ไม่ว่าจะ 5 คนอ่าน หรือ 5 แสนคนอ่าน ผมก็เต็มที่ทุกบทความ ภายใต้มาตรฐานเดียวกันเสมอ”
ถ้าคุณ “ไม่ตกหลุมรัก” ในบทความของคุณเอง
คุณคิดว่ามันจะทำได้ดีที่สุดแค่ไหน?
ถ้าคุณเห็น “บทความ” คือ “คนรัก” คุณจะปฏิบัติอย่างไรกับ “บทความของคุณ”
คำตอบมันอยู่ที่คุณครับ
หวังอย่างยิ่งว่าบทความชิ้นนี้จะสร้างพลังใจให้แก่นักเขียนที่เริ่มสั่นคลอน ท้อถอย
และเริ่มถอดใจ
ลองตอบคำถามเหล่านี้ดู
แล้วคุณจะรู้คำตอบว่า
“ควรจะไปต่อ”
หรือ “พอแค่นี้”
หล่อไปไหม?
กำลังใจสร้างได้ด้วยวิธีคิด
ขอบคุณครับ
มูฟวี่
ขอบคุณที่มาภาพประกอบ:  Supportive Guru, K-Pop World-WordPress.com, TeeNee.com, Lifestyle-Campus-Star.com, Pic Post-Postjung, Soompi
โฆษณา