สมัยพ่อรวยได้สอนเพื่อนของเขา
ตอนกูเหนื่อย กูลำบาก กูทุ่มเทให้กับงาน มึงไปอยู่ไหนกัน
ตอนกูล้ม เจออุปสรรค มึงไปอยู่ไหนกัน
ตอนกูต้องการกำลังใจ พวกมึงพูดกับกูว่ายังไง
ตอนกูเริ่มทำสิ่งใหม่ๆ พวกมึงสนใจมั้ย
ตอนกูไปชวนมึง มาทำกับกู พวกมึงไม่ใช่หรอ ที่ปฏิเสธ
ตอนกูโดนดูถูก ก็พวกมึงไม่ใช่หรอ ที่เริ่มก่อนใครเลย
ไอห่า พอมาถึงตอนที่กูทำสำเร็จ เสือกมาว่ารวยแล้วลืมเพื่อนลืมฝูง รวยแล้วลืมกำพืดตัวเอง. . .ถุยเถอะครับ
คนรวยจริงๆ ไม่มีใครลืมกำพืดตัวเองหรอก เขาจำได้กันทุกคน แต่เวลาเปลี่ยนและสถานะเปลี่ยน เขาก็ต้องเริ่มใช้ชีวิตที่เหมาะสม จะให้เสียเวลาเพ้อเจ้อถึงอดีตอยู่ทำไม
ฉะนั้นเพื่อน ก่อนมึงจะตัดสินใคร หัดพิจารณาตัวเองซะก่อนนะ
เพื่อนเอ๋ยถ้ามึงมันเป็นเพื่อนที่ห่วยจริงๆ ก็สมควรแล้วที่จะถูกลืม !
นี้ละครับ พ่อรวยได้พูดคุยกับเพื่อนของเขาและผมได้จับใจความมาเป็น การเขียนบทความขึ้นมา
ผมเขต เกษมศักดิ์ เหนือเกาะหวาย
- 9
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
