บรรพบุรุษของงูนั้นเคยมีขามาก่อน ทว่าวิวัฒนาการได้พาให้รยางค์ของพวกมันลดรูปหายไปจนหลายคนอาจคิดว่าไม่มีงูตัวไหนมีขาอีกแล้ว แต่จริง ๆ แล้วในปัจจุบันยังคงมี “เศษซากทางวิวัฒนาการของขาหลัง” หลงเหลืออยู่ในงูบางกลุ่ม เช่น กลุ่ม python (อาทิ งูเหลือม, งูหลาม) และกลุ่ม boa (อาทิ งูอนาคอนดา, งู Boa contrictor) โดยหลงเหลืออยู่ในรูปกระดูกเชิงกราน (pelvic girdle) และกระดูกต้นขา (femur) ขนาดย่อม ซึ่งฝังตัวอยู่ในกล้ามเนื้อใกล้ ๆ ช่องเปิดทวารร่วม (cloacal vent) นอกจากนี้หากมองจากด้านท้องของงู จะเห็นว่าโครงสร้างข้างต้นติดอยู่กับเดือยที่เรียกว่า pelvic spur ซึ่งเป็นอวัยวะที่งูตัวผู้ใช้ครูดไถตัวเมียระหว่างการเกี้ยวพาราสี เนื่องจากเดือยนี้สามารถมองเห็นจากภายนอกได้ จึงนับว่ามีโอกาสที่ไก่จะมองเห็นตีน (ขา) ของงูได้แบบอ้อม ๆ