🌟หากย้อนเวลาได้🌟
ช่วงเวลา 4-5 ปีที่ได้อยู่กับคุณยายที่วัดปากน้ำ นับเป็นช่วงเวลาที่หลวงพ่อเรียนธรรมะกับคุณยายอย่างมีความสุขมาก นั่งอยู่บนอาสนะเดียวเป็นแผ่นกระดานเรียบๆ ไม่มีอะไรรอง ด้านหลังพิงเสาหัวด้วนต้นเล็กๆ นั่งจนไม้มันขึ้นเงาทีเดียว คุณยายจะคอยบอกว่า
“ คุณนั่งไป ทำอย่างนั้นนะ ”
ท่านค่อยๆ สอน ค่อยๆ ย้ำ หลวงพ่อรู้สึกว่า สิ่งอื่นใดในโลกนี้ไม่มีความหมายอีกแล้ว รู้สึกถึงคำว่าโลกกว้างอย่างแท้จริง แม้จะมีคน สัตว์ สิ่งของ ตึกรามบ้านช่องอยู่มากมาย แต่เหมือนไม่มี เพราะเราไม่มีความผูกพัน และไม่เห็นความสำคัญของสิ่งเหล่านั้นเลย รู้สึกเฉยๆ กับทุกสิ่ง
ช่วงก่อนบวชนั้นหลวงพ่อสุขใจมากจริงๆ พอบวชแล้วก็ได้มาสร้างวัด เริ่มที่จะมีมารตามมารังควาน เป็นเรื่องแปลกอยู่เหมือนกัน ได้แต่นึกว่า เราเป็นลูกศิษย์ของพระบรมศาสดา ท่านเองก็ต้องผจญมารนับตั้งแต่ก่อนบรรลุธรรม จนกระทั่งถึงคราวดับขันธปรินิพพาน ลูกศิษย์อย่างเราคงหนีไม่พ้นต้องเจอบ้างเป็นธรรมดา
หลวงพ่อทุ่มเทสร้างบารมีร่วมกับคุณยาย และหมู่คณะมาจนถึงบัดนี้ รู้สึกว่าอยากจะปลีกวิเวกบ้างแล้ว ที่ทำมาทั้งหมดไม่ใช่เพราะอยากเด่นอยากดัง เพราะอัธยาศัยอันแท้จริงของหลวงพ่อนั้นเป็นเหมือนอย่างคุณยาย แต่เนื่องจากสิ่งที่ทำนี้เป็นภารกิจที่จะต้องทำให้สำเร็จ ถ้าทำได้แล้วจะเป็นบุญบารมีติดตัวไปทุกภพทุกชาติ
พระเดชพระคุณหลวงปู่ได้สละชีวิตจนกระทั่งค้นพบวิชชาธรรมกายแล้ว ท่านปรารถนาที่จะขยายวิชชานี้ไปให้ได้ทั่วโลก แต่อายุขัยของท่านมีจำกัด ภารกิจนี้จึงตกมาถึงคุณยายและหลวงพ่อ ซึ่งเป็นรุ่นลูกรุ่นหลานที่แตกหน่อมาจากวัดปากน้ำภาษีเจริญ วัดพระธรรมกายถือได้ว่าเป็นสาขาหนึ่งของวัดปากน้ำที่ต้องทำหน้าที่นี้ต่อไป ตามมโนปณิธานของพระเดชพระคุณหลวงปู่
หากย้อนเวลากลับไปได้ หลวงพ่อจะขอให้คุณยายมีชีวิตกลับคืนมาอีกครั้งหนึ่ง เพื่อจะได้นั่งหลับตาปฏิบัติธรรมกับท่าน นึกแล้วสนุกเบิกบาน อยากจะย้อนวันเวลาไปสมัยที่ยังเรียนธรรมะกับคุณยายภายในบ้านหลังเล็ก ก่อนที่จะมาสร้างวัดพระธรรมกาย และศูนย์กลางธรรมกายแห่งโลก เพื่อรองรับนักสร้างบารมียุคหลัง
สมัยนั้นหลวงพ่อยังอยู่ในวัยแข็งแรง ปลอดกังวล ไม่มีพันธนาการของชีวิต แต่ละวันนึกถึงแต่เรื่องบุญ หลวงปู่ คุณยาย และธรรมะทั้งวันทั้งคืน มีอยู่แค่นั้น นึกแล้วไม่เบื่อหน่ายเพราะมีความสุข มีความกระหายอยากจะเรียนรู้ให้ยิ่งๆ ขึ้นไป คุณยายก็เมตตาถ่ายทอดวิชชาธรรมกายให้ไม่ซ้ำกัน ไม่ซ้ำที่ ไม่ซ้ำวิชชา เป็นเรื่องเป็นราวเป็นการเรียนด้วยภาพ
เมื่อเรียนแล้วก็มาพิจารณาว่า วันนี้เราได้เรียนวิชชาธรรมกายจากคุณยายเท่านี้ วันพรุ่งนี้เราอยากเรียนรู้เพิ่มขึ้นอีก คล้ายๆ กับเรื่องราวของพระราหุลที่ท่านกำเม็ดทรายขึ้นมาหนึ่งกำมือ แล้วตั้งความปรารถนาว่าวันนี้จะเรียนคำสอนขององค์สมเด็จฯพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้ได้เท่ากับเม็ดทรายในกำมือ พอถึงวันรุ่งขึ้นก็หยิบขึ้นมาอีกหนึ่งกำ แล้วตั้งความปรารถนาซ้ำเดิมอีก
หลวงพ่อเองมีความรู้สึกคล้ายๆ อย่างนั้น เพราะใจจดจ่ออยู่ตลอดเวลาทั้งวันทั้งคืน แม้จะต้องเดินทางไกลจากหอพักของมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์บางเขนมาถึงวัดปากน้ำภาษีเจริญ ต่อรถถึงสามต่อแต่เมื่อมาบ่อยๆ ก็รู้สึกเหมือนอยู่ใกล้
ขึ้นรถแล้วหลับตาลืมตาไม่กี่ครั้งก็ถึงวัดปากน้ำ คงเป็นเพราะหลวงพ่อเคยสร้างบุญมากับคุณยาย จึงทำให้รู้สึกมีความสุขและสบายใจที่ได้เรียนธรรมะกับท่าน แล้วท่านก็ได้เมตตาชี้แนะและสนับสนุนการสร้างบุญบารมีของหลวงพ่อมาโดยตลอด นับตั้งแต่วันแรกที่ได้พบกันจนกระทั่งท่านละสังขารไปในที่สุด
เรื่องเล่าจาก ตะวันธรรม (หนังสือ คุณยาย in my heart)
🌟รับธรรมะดี ๆ ที่เป็นประโยชน์และเป็นกำลังใจในการปฏิบัติธรรม เพื่อให้เข้าถึงความสุขภายในได้ที่นี่
⚡️Line
⚡️Facebook
⚡️YouTube
⚡️Instagram
⚡️Twitter
⚡️Pinterest
⚡️Spotify
⚡️Apple Podcasts
⚡️JOOX
⚡️TikTok
⚡️Blockdit
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2024 Blockdit
