พูดมาก คอแห้ง
บ่ายๆ อากาศเริ่มเย็นสบายหลายพื้นที่คงเริ่มเย็นลงแล้ว อากาศเย็นลงแล้วคนก็เย็นๆลงด้วยนะ หวังมากหวังน้อยไม่ค่อยสมหวังบ้าง ก็ยังดีมีน้องฝนมาเยือนแล้ว แต่ขาดลมไปนิด
จ : พี่ที่อื่นเขาทำงานอยู่บ้านกัน ไหงบอสให้เรามาทำงานที่ออฟฟิตอีกพี่
ส : บอสให้เลือกแล้ว ไม่พอใจก็เปลี่ยนซิ
จ : ไม่...
ส : แล้วจะสงสัยไปทำไม เคยถามคนทำงานอยู่บ้านหรือยังเขาเป็นยังไงกันบ้าง
จ : หลายคนเริ่มโทรมาบ่นแล้วพี่ งานไม่ค่อยเดิน ลูกเมียเอาเวลาไปหมด แต่ก็ไม่ถึงกับเสียหาย พวกอยู่คนเดียวนี่น่าจะขอ กลับมาทำที่ออฟฟิต ฟุ้งซ่านไม่หยุด ดีใจแค่ตอนแรกไม่ต้องเดินทาง ก็เริ่มหงอยๆ โหยหาบรรยากาศในออฟฟิตกันแล้ว
ส : ต้องปรับตัวกันหน่อย เรายังไม่ชินกับการทำงานเดี่ยวๆโดยไม่มีบรรยากาศมาเสริม ต้องคอยดูแลกันไป ช่วงนี้ยังดีมีคนคุยด้วยก็ทำไปก่อน
จ : กาแฟล่ะพี่ พูดมาก คอแห้ง
ส : ยิ้มแป้นเดินมาโน่น ขอเองนะ
ช่วงนี้ อยู่คนเดียวนานๆแล้วรู้สึกว่าคิดซ้ำไปซ้ำมากับเรื่องเดิมๆ คิดแล้วคิดอีกวนเวียนเหมือนปลาว่ายน้ำในอ่าง รีบเดินออกมาด่วน เปิดโลกทัศน์หน่อย มองโลกมุมกว้างขึ้น และอยู่บนพื้นฐานความรับผิดชอบนะ สังเกตุคนข้างๆด้วย ใสใจกันนิด
ใครอ่านแล้วงง.... กับรอยยิ้มคนข้างๆ
อ่านเรื่องราวก่อนหน้านี้ได้ที่นี่ครับ
สอนบ่าย แก้ง่วง
ดูเพิ่มเติมในซีรีส์
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
