16 เม.ย. 2020 เวลา 14:08 • การศึกษา
😊เรื่องเล่าเคล้าปัญญา ตอน หมาขี้เรื้อน🐩
cr.pixabay.com
ณ สถานที่แห่งหนึ่ง หมาขี้เรื้อนตัวนึงกำลังวิ่งวุ่นกับการมุดเข้าตรงโน้นที มุดออกตรงนี้ที เพื่อหาที่นอนที่จะทำให้มันหายคันขี้เรื้อนได้
มันย้ายไปนอนใต้ถุนบ้าน มันก็เห่าใต้ถุนบ้านนั้นหาว่า เป็นสถานที่ ที่ไม่สะอาดทำให้มันคัน
ย้ายไปนอนใต้ต้นไม้ มันก็เห่าต้นไม้นั้นหาว่าเป็นสถานที่ ที่สกปรก ทำให้มันคัน
ย้ายไปนอนข้างจอมปลวก มันก็เห่าจอมปลวกหาว่า จอมปลวกนั้นทำให้มันคัน
กลางดึกสงัดในค่ำคืนหนึ่ง เจ้าหมาขี้เรื้อนตัวนี้กำลังนอนครุ่นคิด ภายในจิตใจของมันกำลังคิดว่า จะทำยังไงดีหนอเราถึงจะหายจากอาการคันนี้ได้ มันช่างทรมานซะเหลือเกิน
ในขณะนั้นเอง ค่ำคืนแห่งพระจันทร์วันเพ็ญ แสงจันทร์นวลผ่อง ส่อง สว่างไสวไปทั่วท้องนภา พระจันทร์ดวงกลมโตและบรรยากาศในเวลานั้นชวนให้มันคิดไปว่า ถ้าเราได้เกิดเป็นพระจันทร์แบบนี้บ้างก็คงจะดีไม่น้อย
cr.pixabay.com
ดังนั้นมันจึงอธิษฐานจิต ขอให้มันได้เกิดเป็นพระจันทร์เช่นนี้บ้างด้วยแรงอธิษฐาน ทันใดนั้นมันก็ได้เกิดเป็นพระจันทร์ สมใจปรารถนา ลอยเด่นเป็นสง่า ส่องแสงจ้าในยามค่ำคืนในใจของมันคิด โอ้หนอช่างเป็นชีวิตที่มีความสุขเหลือเกิน
ทันใดนั้นความสุขเพียงชั่วครู่ก็พลันมลายหายไป ความมืดมิดเข้าปกคลุมด้วยเมฆหมอกแห่งรัตติกาล เสียงฟ้าร้องคำรามพร้อมกับพายุที่โหมกระหน่ำ ทำให้บดบังรัศมีแห่งจันทรา
cr.pixabay.com
พลันแสงแห่งจันทิราก็มืดมิดภายใต้เงื้อมเงาของหมู่เมฆที่ดำทะมึนนั้น ในเวลานั้นจิตใจของหมาขี้เรื้อนตัวนี้ก็ครุ่นคิดขึ้นมาอีกครั้ง ว่าโอ้หนอการเกิดเป็นพระจันทร์นี้ ช่างไม่มีความสุขเอาเสียเลย ไม่เป็นดั่งที่เราคิดไว้
เช่นนั้นแล้วมันจึงตั้งจิตอธิษฐานอีกครั้ง ในครั้งนี้มันขอเกิดเป็นก้อนเมฆด้วยคิดว่าคงจะมีความสุขกว่าการที่ได้เกิดเป็นพระจันทร์ ทันใดนั้นคำอธิษฐานของมันก็เป็นจริง ทำให้มันได้เกิดเป็นก้อนเมฆสมใจนึก
cr.pixabay.com
หมู่เมฆาอันผุดผ่องเป็นยองใย เมฆสีขาวราวกับปุยนุ่นระเริงร่า ล่องลอยไปในเวิ้งฟ้าที่สดใส รวมกลุ่มกันเป็นรูปร่างนี้บ้าง เป็นรูปร่างนั้นบ้าง สุดแต่จะจินตนาการ ดูแล้วช่างเป็นชีวิตที่แสนวิเศษ และมีความสุขจริงๆ แต่ทว่าความสุขนั้นก็ผ่านพ้นไปพร้อมกับช่วงเวลาแห่งวสันต์ฤดู
โอ้อนิจจาทันใดนั้นสายลมเหมันต์ก็พัดผ่านมาด้วยความเกรี้ยวกราดของอากาศธาตุ หอบเอาหมู่เมฆเทกระจาด แตกกระสานซ่านเซ็นไปคนละทิศละทาง นี่ล่ะหนาความไม่เเน่นอนของชีวิต เจ้าหมาขี้เรื้อนตัวนี้ต้องผิดหวังกับชีวิตครั้งแล้วครั้งเล่า บททดสอบของชีวิตยังคงดำเนินต่อไป
ในขณะที่มันล่องลอยด้วยกระแสลมแรงแห่งห้วงฤดูหนาว มันก็ได้สังเกตุเห็นจอมปลวกที่ตั้งตระหง่าน ยืนจังก้าท้าทายแดดลม อยู่กลางทุ่งนาอย่างไม่เกรงกลัวต่อสิ่งใด ในใจของมันจึงคิดอยากจะเกิดเป็นจอมปลวกอันทรงพลังแบบนี้บ้าง
มันจึงตั้งจิตอธิษฐาน ขอให้มันได้เกิดเป็นจอมปลวกด้วยเถิด คำอธิษฐานนั้นสัมฤทธิ์ผล ทันใดนั้นมันก็ได้เกิดเป็นจอมปลวกที่ยืนตระหง่านด้วยความองอาจ สมหวังดั่งใจปอง วันเวลาผ่านไปจอมปลวกนั้นก็ค่อยๆเติบโตขึ้น จากการสร้างรังของเหล่าพญาปลวกทั้งหลาย ในครั้งนี้เจ้าหมาขี้เรื้อนมันกระหยิ่มยิ้มย่องใจ
cr.pixabay.com
ด้วยที่มันคิดว่านานวันไปจอมปลวกของมันก็ยิ่งนับวันจะแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆและไม่มีผู้ใดจะมาทำลายมันลงได้ ทำให้มันหลงคิดไปว่านี่ล่ะคือชีวิตที่มันใฝ่หามานานชีวิตอันแสนสุข
แต่ในโลกใบนี้ไม่มีอะไรแน่นอน ตามหลักสัจธรรมของชีวิตในขณะนั้น บังเอิญมีควายเผือกคึกคะนองตัวหนึ่ง เที่ยวเลาะเล็มหญ้าตามประสาพญาควาย และขวิดโน่นขวิดนี่ไปเรื่อย เมื่อมาถึงจอมปลวก อหังการ์ มันก็รี่เข้าไปลับคมเขาอันน่าเกรงขามของมัน
โง้งเขาอันทรงพลังของควายเผือกตัวนั้นตะบันเข้าใส่จอมปลวกอย่างไม่กรุณาปรานี ด้วยความกลัดมันและคึกคะนองของพญาควายเผือกผู้ทรนงค์ ในไม่ช้าจอมปลวก อหังการ์ก็พังพินาศย่อยยับไม่เหลือชิ้นดี
เจ้าหมาขี้เรื้อนได้เเต่เศร้าเสียใจในชะตาชีวิตของตัวเอง ร้องไห้ฟูมฟายในวาสนา และทำใจยอมรับในโชคชะตา จึงขอตั้งจิตอธิษฐานเป็นครั้งสุดท้าย ขอกลับไปมีชีวิตเป็นหมาขี้เรื้อนเหมือนเช่นดังเดิม และคำขอก็เป็นผล
มันกลับมาใช้ชีวิตและใช้เวลาที่เหลือเพื่อทบทวนถึงเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมาและเรียนรู้ที่จะอยู่กับชีวิตในปัจจุบันในที่สุดเจ้าหมาขี้เรื้อนมันก็ได้บรรลุธรรม มองเห็นถึงสัจธรรมความจริงของชีวิตว่า
โรคเรื้อนนั้นมันเกิดขึ้นที่ตัวของมันก็ต้องรักษาที่ตัวของมัน ไม่ใช่การที่ไปโทษสิ่งภายนอก ว่าเป็นสาเหตุของอาการที่มันเป็นอยู่
นิทานเรื่องนี้มีข้อคิดสอนใจ ในแง่มุมที่ว่า ชีวิตนั้นย่อมมีสุขและทุกข์เป็นธรรมดา ทุกข์เกิดที่ใจก็ต้องดับลงที่ใจนี้เท่านั้น ถ้าใจเราเป็นทุกข์ต่อให้เราหนีไปสุดหล้าฟ้าเขียวก็มิอาจแสวงหาความสุขใดได้ แต่ถ้าใจเราเป็นสุขแม้ช่วงเวลาแห่งลมหายใจสุดท้ายก็มิอาจทำให้เราเป็นทุกข์ได้
เขียนและเรียบเรียง
โดย..พระจันทร์สีน้ำเงิน
16/04/63
👉ถ้าชอบก็กดไลค์
👉แต่ถ้าชอบมากอยากให้เพื่อนดูด้วยก็กดแชร์
ขอขอบคุณเพื่อนนักเขียนและนักอ่านทุกท่านที่เข้ามาติดตามและเป็นกำลังใจให้กันครับ
โฆษณา