พระเจ้าเล่าเสี้ยน หรือ หลิวส้าน
เล่าเสี้ยนเป็นพระราชโอรสองค์โตในพระเจ้าเล่าปี่กับกำไทเฮา (กำฮูหยิน) มีพระนามเดิมว่า อาเต๊า (阿斗) หมายถึง ดาวจระเข้ เนื่องจากนางกำฮูหยิน มเหสีองค์แรกของเล่าปี่ก่อนตั้งครรภ์ ฝันว่าได้กลืนดาวจระเข้เข้าไปทั้งดวง โหรทำนายว่า เป็นผู้มีบุญมาเกิด ซึ่งเล่าเสี้ยน ก็มีบุญสมคำทำนายจริง ๆ ในวัยเล็ก เกือบเสียชีวิตถึง 2 ครั้ง 2 คราว ครั้งแรกเมื่อคราวเล่าปี่หนีการติดตามของกองทัพวุย ครอบครัวของเล่าปี่ต้องกระจัดกระจาย เล่าเสี้ยนซึ่งยังเป็นทารกอยู่ อยู่ในการดูแลของนางบิฮูหยิน ภรรยาคนที่สองของเล่าปี่ ซึ่งติดอยู่ในกองทัพวุยของโจโฉ ได้จูล่งฝ่าทหารของวุยนับแสน เสี่ยงตายเข้า-ออก หลายรอบ เพื่อติดตามหา ซึ่งเมื่อพบเจอนางบิฮูหยินบาดเจ็บที่ขาจนไม่อาจขึ้นม้าได้ จึงฝากเล่าเสี้ยนไว้กับจูล่ง แล้วโดดบ่อน้ำตาย เมื่อเล่าปี่ได้พบเจอจูล่ง ถึงกับโยนเล่าเสี้ยนทิ้งลงพื้น พร้อมด่าว่า "ลูกอัปรีย์ ทำให้เราต้องเกือบสูญเสียจูล่ง" แต่จูล่งได้มารับไว้ และบอกว่า ข้าพเจ้ามีความจงรักภักดีกับท่านเต็มที่ อย่าได้ทำเช่นนี้
อีกครั้ง เมื่อเล่าเสี้ยนเติบใหญ่ขึ้นกว่านี้ เมื่อซุนกวนใช้แผนลวงนางซุนฮูหยิน น้องสาวตนเองที่แต่งเป็นภรรยาเล่าปี่ ให้กลับไปยังง่อก๊ก โดยกำชับว่า ให้พาเล่าเสี้ยนไปด้วย เนื่องจากง่อก๊กไท่ มารดาของนางซุนฮูหยิน ป่วยและต้องการจะเห็นหลานก่อนตาย นางซุนฮูหยินจึงได้นำพาเล่าเสี้ยนไปด้วย แต่ขงเบ้งล่วงรู้ว่าเป็นแผนต้องการชิงตัว จึงให้จูล่งรีบเร่งติดตามไป ในที่สุดจูล่งต้องกระโดดขึ้นเรือที่กำลังออกไปแล้ว จะชิงตัวเล่าเสี้ยนมาได้ในที่สุด ก่อนพระเจ้าเล่าปี่สวรรคต ได้สั่งเสียกับขงเบ้งว่า ถ้าภายภาคหน้า เล่าเสี้ยนไม่ตั้งตนอยู่ในธรรม ก็ให้ขงเบ้งขึ้นครองราชย์แทน แต่ขงเบ้งตอบว่า ไม่อาจทำเช่นนั้นได้
การขึ้นครองราชย์
เมื่อเล่าเสี้ยนได้ขึ้นครองราชย์ เป็นฮ่องเต้ที่ทรงเปี่ยมล้นไปด้วยความเมตตา และกตัญญูต่อขงเบ้งผู้มีพระคุณ โดยเชื่อฟังขงเบ้งประดุจพระราชบิดา ทรงเชื่อทุกคำแนะนำของขงเบ้ง เมื่อขงเบ้งไม่ทำหน้าที่ก็ไม่อาจทำอะไรได้ และหลงคารมของฮุยโฮ ขันทีจอมยุยง เมื่อสิ้นขงเบ้งไป ได้ให้คนไปถามว่า แล้วจะให้ใครทำหน้าที่แทนที่ขงเบ้ง ในบั้นปลายของอาณาจักรจ๊กก๊ก เมื่อกองทัพของวุยก๊กยกมา 2 ทาง พระเจ้าเล่าเสี้ยนเอาแต่หลงไสยศาสตร์ ท้ายที่สุดก็ยอมแพ้ต่อเตงงาย แม่ทัพวุยก๊กอย่างสิ้นเชิง โดยที่ยังมิได้ต่อสู้ ซึ่งทำให้ เล่าขำ บุตรชายคนโตของพระเจ้าเล่าเสี้ยนฆ่าตัวตายไปพร้อมกับบุตรและภรรยาที่ศาลพระเจ้าเล่าปี่ เนื่องจากไม่อาจรักษาบ้านเมืองไว้ได้ และในที่สุดจ๊กก๊กก็เสียแก่วุยก๊ก พระเจ้าเล่าเสี้ยนจึงถือเป็นฮ่องเต้องค์สุดท้ายของราชวงศ์ฮั่น เมื่อถูกออกจากราชบัลลังก์แล้ว สุมาเจียวได้สถาปนาเล่าเสี้ยนให้เป็น ตันหลิวอ๋อง และให้อยู่ที่เสฉวนต่อไป เพื่อซื้อใจราษฎร แต่อยู่ได้ไม่นานก็เรียกตัวเข้าลกเอี๋ยง เนื่องจากยังไม่วางใจ และเมื่อไปอยู่ที่ลกเอี๋ยง ครั้งหนึ่ง สุมาเจียวได้จัดงานเลี้ยง ระหว่างนั้นกำลังดูระบำเสฉวน สุมาเจียวคิดลองใจเลยแสร้งถามไปว่า "อันลกก๋ง คิดถึงเสฉวนไหม" เล่าเสี้ยน ตอบว่า
"อยู่ที่นี่สนุกดี ไม่คิดถึงเสฉวนเลย" (此間樂，不思蜀)
คำตอบของเล่าเสี้ยนนั้นกลายมาเป็นที่มาของสำนวนจีนว่า "สุขจนลืมจ๊ก" (乐不思蜀 , lè bù sī shǔ) ซึ่งหมายถึงผู้ที่มีความสุขจนลืมรากเหง้าของตนเอง[1] ขับเจ้ง ขุนนางของจ๊กก๊กที่อยู่ที่นั่นด้วยจึงกระซิบบอกว่า "เขาถามพระองค์เพื่อลองใจ ถ้าพระองค์ตอบว่า ศพของเสด็จพ่ออยู่ที่เสฉวน คิดถึงเสฉวนทุกวัน เขาก็จะปล่อยเรากลับไปเสฉวน" สุมาเจียวได้ยินดังนั้น จึงถามย้ำอีกครั้งว่า "คิดถึงเสฉวนไหม" เล่าเสี้ยนตอบอย่างที่ขับเจ้งสอน พร้อมกับร้องไห้พร้อมกับขุนนางของตนทั้งหมด สุมาเจียวจึงถามว่า "ทำไม ท่านถึงตอบเหมือนที่ขับเจ้งบอกเลยล่ะ" เล่าเสี้ยนก็ตอบไปอย่างซื่อว่า "ใช่ ขับเจ้งบอกข้าพเจ้าเอง" สุมาเจียวและเหล่าบรรดาขุนนางฝ่ายวุยจึงหัวเราะเยาะและวางใจได้ว่า เล่าเสี้ยนจะไม่คิดทรยศแน่นอน
นักประวัติศาสตร์บางคนได้ทั้งข้อสังเกตว่า แท้จริงนั้นการตอบของเล่าเสี้ยนนั้นเป็นการตอบอย่างฉลาดหลักแหลม โดยแสดงให้เห็นถึงความไม่ทะเยอทะยานเพื่อให้สุมาเจียวเชื่อ
เล่าเสี้ยนสวรรคตในปีที่ 7 ที่พระเจ้าสุมาเอี๋ยนครองราชย์ ตรงกับปี พ.ศ. 815
ความเห็นแอดมิน มองว่าแท้จริงแล้วพระเจ้าเล่าเสี้ยนผู้นี้อาจเป็นคนที่ฉลาดที่สุดในสามก๊กก็ได้ ถ้ามองจากหลายปัจจัย ตนเองครองราชย์ได้ยาวนานแถมยังหลอกใช้ขงเบ้งและเกียงอุย และเมื่อจ๊กก๊กสิ้นตัวเองก็ยังเอาตัวรอดอยู่ได้อย่างสุขสบาย แท้จริงแล้วพระเจ้าเล่าเสี้ยนอาจจะเข้าใจแก่นแท้ของชีวิตก็ได้ทุกอย่างนั้นมีเกิดมีดับ ตายไปก็เอาอะไรไปไม่ได้จึงหาแต่ความสุขสบายให้มากที่สุด ฮ่าๆๆ (มุมมองอีกด้านแล้วแต่จะคิด)
โฆษณา
- ดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน
- © 2025 Blockdit
